Geplaatst Vorige week sloeg de twijfel nog even toe of ik niet beter in de 45 km. kon starten, omdat de paden in Holten toch vrij stenig zijn en Salty gewoon op blote voeten loopt.
Ik zou het deze rit moeten doen zonder Bertus, maar met Jacqueline en mijn moeder als groomteam.
Bij de voorkeuring was alles prima en zonder grote problemen kon ik van start.
Mijn doel was de rit goed uit te rijden, over de snelheid maakte ik me geen zorgen als we maar gezond over de finish zouden komen, immers: “to finish is to win”!
Alhoewel het voor de grooms vrij fris was in de ochtend, besloot ik toch op alle groompunten te koelen. Het mocht dan wel fris zijn, ik vond het zelf behoorlijk verraderlijk weer voor de paarden.
Het viel me op dat Salty meteen lekker rustig liep, bijna te rustig…normaal gesproken moet ik de eerste kilometers moeite doen om haar bij me te houden. Ondanks haar goede veterinaire waardes, begon ik te twijfelen…zou er iets aan de hand zijn?
Gelukkig bleek al snel dat het kwam doordat we alleen reden, want zodra andere paarden ons inhaalden, wou Salty er maar al te graag voorbij!
Na een stukje met Maaike te hebben samen gereden die de 45 km. reed, moesten we weer alleen onze weg vervolgen.
Het grootste deel van de eerste ronde hebben we dan ook alleen gereden.
Het laatste stuk van de eerste 38 km. de Sprengenberg. Bergop viel het me mee, Salty galoppeerde de berg op door het vrij mulle zand. Zodra we weer moesten dalen, heb ik haar in stap laten gaan. Vervolgens ben ik er zelf naast gaan lopen om haar te ontlasten, want ja…hier lagen heel wat stenen!
Salty had onderweg niet gedronken, maar ze heeft door stukjes appel en wortels uit het water te vissen toch water binnen gekregen.
Dat bleek, want in de vetgate, waar ik overigens bijna meteen aan kon bieden, een turgor van <1 ! HF 40 en wederom een A voor locomotie!
Tja…en toen weer vertrekken uit de vetgate…Salty vond het eigenlijk wel mooi geweest voor vandaag, de zon stond inmiddels hoog aan de hemel en de temperatuur was daardoor ook flink opgelopen.
Voor het vertrek stond ze gewoon te slapen en had ik moeite om haar vooruit te laten gaan.
We moesten weer alleen op pad en ik merkte direct dat haar motivatie naar het nulpunt was gezakt.
Deze keer moesten we de berg over van de andere kant en kwamen klasse I ruiters ons tegemoet. Ze wou achter deze paarden aan, nog 22 km. alleen…hoe kun je dan je paard weer motiveren ?
Bergop ben ik ernaast gaan lopen, Salty sjokte wel achter me aan.
Na het ergste stuk gehad te hebben, ben ik er weer opgeklommen en nu was ze wel te porren voor een drafje.
Na een galopje leek Salty er weer helemaal zin in te hebben! De hele ronde liep ze verder super!
In de tweede ronde hebben we het rustig aan gedaan, regelmatig een stuk gestapt. Er waren slechts 2 groompunten op dit stuk, normaal gesproken genoeg voor 22 km. maar met dergelijke temperaturen heb ik liever wat meer verkoeling voor mijn paard.
Bij het laatste groompunt, op 1,5 km. voor de finish begon Salty dan ook als een gek te drinken…nou ja, zeg maar gerust zuipen!
Na al die verkoeling had ze het liefst een zandbad genomen. Marco had dan mooie plaatjes kunnen schieten
Rustig zijn we naar de finish gestapt, ze had in mijn ogen goed haar best gedaan en ik voelde dat Salty moe was.
Met een gemiddelde snelheid van 12,19 km / uur zijn we uiteindelijk gefinisht met een HF van 52.
Bij de nakeuring was Salty weer prima hersteld. HF 36, turgor 1 en locomotie wederom een A!
Ik ben zeer tevreden over de rit, Salty heeft zo goed haar best gedaan, terwijl het geen makkelijke rit was.
Ze moest erg uitkijken waar ze haar voeten neer zette , veel klimmen en dalen (als je dezelfde route zelf gaat wandelen merk je pas hoeveel er geklommen moet worden) en dan natuurlijk nog het alleen moeten afleggen van de afstand zonder ander paard in zicht.
Ik ben wederom super trots op Salty, ze heeft een keurige veterinaire kaart en ook de dag na de rit staat ze er goed bij!
De startgerechtigdheid voor klasse III is nu binnen. Of we ooit een klasse III zullen starten ?
Geen idee...eerst genieten van mijn paard en de gereden rit, want wat is de Holterberg toch mooi! En het allermooist op de rug van je eigen paard!
! 
Ik reed samen met Maud op Pluis. 
(ben dus Jacq) en je mag zeker trots op Salty en jezelf zijn!! Het ging echt super!
. 
