Geplaatst 
. Na het opstaan op het gemak de vetgate opgebouwd en de inmiddels gearriveerde grooms wat laten stappen met de paarden. Ondertussen zelf ontbeten en de voorbespreking op het scherm gevolgd (een keer of 3 
, want toen was ons ontbijt ook wel op).Bij de voorkeuring had Niek een hartslag van 28 en verder waren alle waardes op haar kaart hartstikke netjes. Een mooie basis om de 52 kilometer mee te beginnen. De massastart viel mee: we zijn een beetje achteraan gestart omdat we toch ook niet heel hard wilden rijden (rond 11 km/h, wat prima is gelukt) en dat scheelt in elk geval een hoop inhalers.
Onderweg kwamen we de fietsende groom van de Duitse ruiter nog tegen, die deze foto heeft gemaakt:
Ik moet beter op mijn houding gaan letten. Ik weet dat de basisstand van mijn bekken daarin niet meewerkt, maar dat is geen excuus en het kan echt beter! Actiepuntje voor de komende tijd dus.
De kilometers vlogen voorbij, grootste deel in draf en een enkel galopje, tot we alweer bij het hek kwamen en de vetgate dus aardig in zicht kwam. Onze grooms stonden klaar met een mooie hoeveelheid koelwater, waardoor bij het afzadelen in de vetgate de HF van Niek eigenlijk meteen al goed was. Aangeboden na 4 minuten met een HF van 48, de rest van de waardes waren goed en een Atje voor locomotie. Helaas
mocht mijn rijmaatje niet verder vanwege een Ctje, dus dat werd een tweede rondje alleen. Opzadel voor vertrek uit de vetgate, zoals te zien is op één van de foto's die M. Zandbelt heeft gemaakt:
In het tweede rondje ook gewoon lekker gereden - het maakt Niek wat dat betreft niet uit of ze een maatje heeft of niet. Ze loopt wel - en blijft lopen. Wat een heerlijk gevoel is dat! Echt genieten. Bij aankomst op de finish gekoeld (handig die tuinslangen van Onder de Kastanje!) en aangeboden binnen 4 minuten: HF 44. Dat had dus ook wel sneller gekund..
Daarna lekker naverzorgd en er werd flink gebunkerd - met name de luzerne was favoriet en daarna ging er ook nog een flinke slok water naar binnen. Goedzo merrie! Op naar de nakeuring: toch wel het spannendste moment van de dag. De veterinair assistent nam haar tijd om te tellen... spannend spannend... HF 48! Heel fijn. Met prima waardes op de rest van de kaart en een Atje voor locomotie kan ik na deze wedstrijd zeggen: zó kan het dus ook!
Tot slot: Berry, dank voor je goede gezelschap en top dat je het tweede rondje kwam helpen groomen. En je ouders ook bedankt voor hun inzet - koud terug van vakantie en meteen al weer aan de slag. Super!
netjes gedaan hoor en je houding komt vast wel goed. Normaal doe je dat veel minder, het valt mij in ieder geval niet op. 
