Na een half uur zijn we maar eens richting brug-over-de-sloot gegaan om te gaan keuren. Dat werd een mooie sprong over de sloot. Bij de keruing was ze wat kijkerig en onrustig, hartslag was 44, maar wel alles okay. Toen voordraven. Ik kreeg een B-tje met de opmerking dat ze wat stijf was en het advies in het vervolg eerst een kwartiertje te stappen voordat ik haar aanbiedde op de keruing. Ik heb maar niet gezegd dat ze al een half uru van de trailer was.....maar in het vervolg draaf ik wel even een stukje van te voren. Het is normaal voor Amiga dat ze stijf begint, helemaal nu het zo koud is.
Toen had ik nog een uur, de merrie werd wel een beetje rustiger (door de wortels
). Ik was erg bang voor de twee spoorovergangen direct in het begin van de route. Gelukkig aarzelde ze bij beide geen moment, m'n supermerrie!
Verder een fijne rit gehad. Ik heb wel gemerkt dat ik zelf nog beter moet leren een vast tempo te houden en langere stukken achterelkaar te draven met dan wat langere stappauzes ertussen.
Op de p/a was de hartslag 56 en liet de VA me nog eens voordraven. Nu was ze echt goed, wat ik al verwachtte want ze voelde gewoon fijn.
Uiteindelijk heb ik het laatste stuk erg rsutig aan gedaan en kwam ze superfris binnen. Ik was er naast gaan lopen en ze stapte steeds haast aan me langs, ik ben zelfs nog mensen voorbijgegaan zo stappende
(ik heb een snelwandelpaard...). Bij de finish was ze superrelaxed en was de hartslag 46. Dat had ik nou ook weer niet verwacht!
Ze was echt niet zo moe en voor de nakeuring ging ze dus nog mooi even stampei staan maken voor dat bruggetje. Dat resulteerde uiteindelijk in een best wel enorme sprong over de greppel, maar we waren er weer!
Het was heel druk bij de nakeruing en het wachten zinde haar niets. Ze bleef maar staan stampen en stiekem in mij te happen. Verwend nest dat het is! Toen was de hartslag weer 48, ze was gewoon vervelend.
Bij het voordraven stond nu een andere VA, die moest lachen om de 'wat stijf' opmerking
, en een grote A op m'n veterinaire kaart zette. Uiteindelijk had ik 10,54 km/u gereden, niet heel hard, helemaal niet in vergelijking met de rest. Maar ik ben super tevreden. Ik heb haar nog helemaal niet zo lang weer opgepakt. Ik had net weer een ritje van 10 km gemaakt, meer nog niet. Ik ben dus wel op de goede manier bezig geloof ik!
Ik heb zelfs een week van te voren de VA er nog bij gehad omdat ze door een overreactie op het homeopathische middel dat ze krijgt voor eczeem aan haar rechterachterbeen een écht dik linkerachterbeen had. Gelukkig zakte dat ook snel weer weg, maar we zijn er nog niet echt uit (het eczeem is weg, maar de huid is nog niet mooi genoeg).
De dag erna was ze wel iets stijf maar lang niet zo erg als na Onstwedde.
Volgende seizoen ga ik verder als DER-lid!
