Geplaatst Ergens lang geleden terwijl ik vriendinnen en een Duitse groomde op de Trabweg West, een 3 daagse in de Vogezen, besloot ik dat me dat met Blik ook wel heel leuk leek. Toen was hij nog niet ver genoeg. Nu kwam het er dan echt van..
Vrijdag de echte zenuwen, vergeet ik niets, gaat het allemaal goed, kan Blik het wel, kan IK het wel
Nou ja, bepakt en bezakt vertrokken. Net na Tonkie aangekomen bij de startplaats en paarden verzorgd en laten keuren. Daarna kaart intekenen en naar bed. Ook Helma en Accent waren er, gezellig! Volgende ochtend 8 uur de start en toen begon het dan echt!Dag 1: We hadden die dag ruim 70km voor de boeg en daarin 3 vetgates, op 15km, 28km en 60km. Je moet daar altijd meteen bij binnenkomst aanbieden (gewoon met zadel op) en de hartslag moet dan lager of gelijk aan 64 zijn. Ik kwam er al snel achter dat Blik weer eens zijn stap uit zijn woordenboek had geschrapt en sowieso weer nogal veel haast had onderweg en we kwamen dus overal in een jogje/dribbel aan
. Meteen aanbieden en de 1e keer was het meteen 60. De 2e en 3e keer die dag ook, wat elke keer een verrassing was. Maar ik maakte me er ook niet druk om want als hij wel te hoog is wordt je daarna gewoon nog een keer gemeten en je tijd stopt wel gewoon. Na binnenkomst heb je dan zo'n 10 - 15 minuten voor je weer terug moet voor de volledige keuring. Daarna heb je de rest van je pauze. Alle andere waardes waren steeds ook prima dus het vertrouwen bij mij steeg ook. Tonkie en ik waren groomloos, maar Helma had man en dochters mee en die hielpen ons ook. Scheelt toch als je iemand hebt aan wie je in ieder geval alle spullen voor de vetgates mee kan geven en een keer wat aangeven of Tonkie helpen koelen
De finish, binnen met 60 en daarna na een kwartiertje terugkomen voor nakeuring die dag. Alles weer goed en daarna gingen Tonkie en ik onze auto's ophalen bij het startpunt.
Zo stond Blik erbij na de 1e dag:
Dag 2, weer om 8 uur start. Gelukkig want het zou 7 uur zijn en een uur later opstaan scheelt toch.. Nu ruim 80km voor de boeg. Ik was erg benieuwd hoe Blik vandaag zou zijn. Hij had goed gegeten, gelegen en hopelijk was hij met rijden nu wat rustiger want ik had af en toe moeite met hem uit te zitten in draf. Wat heel vermoeiend is.. Maar helaas, ik mocht weer voor anker spelen. Het eerste stuk route was nogal ongelijk en zuigend. Ik vreesde wel een beetje voor het beslag, maar dat hield vol ondanks dat ik het de eerste km of 16 steeds vacuüm hoorde zuigen.
Ook vandaag 3 vetgates, zo rond de 38km, 55km en 66km. En zo'n 10km na de start een Trott-by waar je in verlichte zit moest voordraven en gekeken werd of je paard rad liep. Blik kwam ook hier weer elke keer in een jogje aan en ook nu zaten we steeds direct op 60 en 1x op 56. Ook weer alles A's en 1tjes incl de locomotie. Beate de dierenarts was steeds tevreden
Blik at en dronk dan ook heel goed, alleen rust nemen zat er nog niet in. Hij bleef maar draaien en doen al bleef hij ondertussen wel happen gras ed pakken, maar dat was ook voor mij erg vermoeiend. Inmiddels moest ik zijn mondhoeken insmeren want die begonnen te lijden onder het vele inhouden, maar elke keer als ik hem wat ruimte gaf ging hij harder dus het is het een of het ander. Maar prettig vond ik het niet. Door het vetten werd het in ieder geval niet erger. Laatste stuk van de 2e dag nog dwars door een graanveld gereden, had wel iets bijzonders. En nog een stuk dwars door struikgewas, volgens de gps/kaart was het een pad dus Tonkie en Helma er dwars doorheen. Ik had zo mijn twijfels maar Blik had de keuze snel gemaakt, hij wilde er achteraan. Ik ontdekte gisteren dus een paar mooie schaafplekken op mijn rug
Finish dag 2: Weer 60 bij binnenkomst, alle waardes goed en een 'Wunderschon' en tevreden gezicht bij Beate voor de locomotie.
Carolien, mijn baas, was zo lief geweest om deze dag mijn auto op te halen en bij het eindpunt te zetten. Ze had de beste plek uitgezocht met veel gras en voor3 paarden afgezet met mijn palen. De paarden waren haar dankbaar. Ik ook
Annalynn was inmiddels ook onderweg en had op de route de wagen van Tonkie opgepikt en arriveerde kort daarna ook om de laatste dag te helpen groomen. Zij had Blik zijn beslag meteen even nagekeken en merkte op dat rechtsvoor nog maar op 3 nagels zat ipv 6. Rest was afgebroken door slijtage en de zuigende ondergrond
. Gelukkig was er iemand met materiaal en zijn er 2 nagels vervangen. Ik wilde zelf meenemen, maar ik was mijn reservesetje beslag kwijt en nagels vergeten te vragen aan de smid, dom!
En lekker veel gras aan het einde van deze dag.
Dag 3: Blik had weer goed geslapen, gedronken en gegeten. Mijn zenuwen waren weer op komen spelen, wat nou als vandaag teveel was? En we alsnog werden afgekeurd? Dan was alles voor niets geweest, pfff lastig! Tonkie en Annalynn stelden me gerust, zou wel goed komen!
Dus maar weer van start! Nu wel om 7 uur en vandaag net iets onder de 60km en 2 vetgates voor de boeg, op ong 14 en 30km. Net na de start voor Bliksem gezongen met Tonkie en Helma. Hij was nl jarig en is 9 jaar geworden. Als cadeautje mocht hij nog een dag lopen
1e vetgate kwamen we weer binnen met hartslag 60 en Blik wilde duidelijk nog steeds niet stappen voor binnenkomst en ook niet afschakelen *zucht* Ik had het zelf nog steeds moeilijk met zijn looplust want ik kon hele stukken niet in een lekker ritme komen met lichtrijden omdat hij veel te actief was. Dus stukken zweefzit, lichtrijden en wat rustige galopjes waren op alle dagen manieren om hier wat in op te vangen. Ook wilde Blik niet altijd van mij aannemen dat als ik hem afremde ik dat deed omdat hij een technisch stukje door/over/langs moest en hij dus op moest letten. Hij vond mij maar lastig en denderde dan ergens gewoon half over of dwars doorheen waarbij hij dan half struikelend weer door kachelde
. Dan was ik toch wel even heel pissig. Hij kan dan zo blind gefocust zijn op maar 1 ding: lopen... Hij had vast een zandvlakte bij Dubai in zijn hoofd en niet een bos oid met gladde en/of modderige stukken, hobbels, kuilen, boomstammen, laaghangende takken, graanvelden, maisland, rivieroevers en hekken in Dld 
Bij het doorworstelen van de struiken had ik meteen een liedje in mijn hoofd: 'Wat ruist er in het .. struíkgewas.' 
Op weg naar de 2e vetgate die dag kwam er zowaar een stuk stap in! Beate telde weer meteen na afstappen en zei 48. Ik keek haar verbaast aan, zei hardop, 'zo dat is goed!' waarop zij lachend reageerde dat dat helemaal klopte
Rest van de keuring ook weer oke en de 3 in een paddockje gezet. En voor het eerst in 3 dagen ging hij redelijk snel afschakelen en stond hij zowaar af en toe even stil tijdens het eten Nu laatste stuk en ik zag het eigenlijk niet meer zo zitten. Zat daar wel lekker in de vetgate eigenlijk. Die laatste km lagen toch echt nog voor ons dus laatste stuk ingezet. En toen was daar de finish! Nog wat stukjes stap eruit kunnen persen om niet te ver voor Tonkie en Helma uit te komen, maar Beate zette ons net als de 2e dag gewoon met dezelfde eindtijd op de lijst, we reden tenslotte als groepje. En toen, toen waren we echt gefinisht! Onze eerste klasse IV, 210km. Het was gelukt!
Na 2 uur de nakeuring. Blik had in de tussentijd gegeten, staan dutten en had lekker gerold met Skritla samen
Beate merkte op dat Bliksem fit was en nog wel wat verder had gekund. Alle waardes waren weer/nog steeds helemaal in orde. Toen locomotie, helemaal perfect, zelfs nog echt actief. Ja met vlag en wimpel deze wedstrijd gereden!Bij de prijsuitreiking bleek ik 12e van de ongeveer 25, net voor Tonkie en Helma. Met 1 minuut verschil, dat was dag 1 toen ik echt een fiks stuk voor ze uit binnen kwam. De 1e 15 hadden geloof ik de gehele afstand gereden, de rest was eerder gestopt.
Annalynn heeft mijn auto gehaald en daarna zijn we allemaal naar huis gegaan. Blik gillend in de trailer dat hij zijn vriendin Skritla mistte. Thuis was alles weer goed en draafde hij nog een paar rondjes de bak door, even de trailerrit eruit. Toen in draf de wei in, kwam weer terug om op het eten te duiken. En vandaag een paard die misschien op momenten wat slaperig oogde maar waar verder niets aan te zien was. Mensen op stal konden niet aan hem afzien dat hij net zoveel km heeft gemaakt. En ook vandaag (woensdag dus) galoppeerde hij alweer vrolijk rond
Samengevat
-Blik heeft het super gedaan, maar moet nog beter leren zijn rust te pakken.
-Hij loopt in het tempo dat ik aangeef, maar ik kan bijna nooit ontspannen. Zodra ik geef maakt hij snelheid. Dit is erg vermoeiend. Dit doet hij ongeacht het tempo waarin ik hem laat open, of het moet denk ik rond de 20km/h gaan
-Ik heb de hele wedstrijd niet gekoeld ondanks het toch best warme weer. Heb 1x op een waterpunt een emmer over hem gegooid om hem een beetje af te spoelen, maar geen 1x op een vetgate. Daar maakte ik alleen steeds het singelgebied even schoon ivm voorkomen singelplekken. Toch elke keer meteen goed
-Blik zorgt kwa eten en drinken goed voor zichzelf. Vooral drinken heeft hij héél goed gedaan. Elke emmer of plas die we tegen kwamen werd benut. Soms wel een liter of 10-15 per keer. Hij trok onderweg gewoon naar de plassen en emmers toe. Eten dus ook goed, vooral heel veel gras en dan `s avonds en `s morgens krachtvoer, tussendoor weinig.
En nu? Heidedistanz... (24 uurs rit in Dld van 160km waar je vanaf 80km elke vetgate mag stoppen)
.JPG){kind=small}
