ofl: . Zo begon het seizoen voor Valesco en mij, een heel duidelijk doel.. Onze eerste 120'er in augustus.. (Mijn oorspronkelijke plan was een 80'er in oktober :lol: )
In Kootwijk stond onze eerste klasse III op het programma, spannend! Gelukkig ging bijna alles goed en hebben we de wedstrijd voltooid met 13,5 km/h gemiddeld en eindigde we op een 5e plek!
Tussen Kootwijk en Banholt heb ik nog getrained in de Eifel. Onder begeleiding van Theo en Prody.
Onze 2e klasse III vond ik het allerleukst! Banholt, persoonlijk vind ik het de leukste wedstrijd in ons land, met name omdat het een stuk technischer rijden is. Dit werd een 91 km, dus ook weer wat langer dan de 82,5 in Kootwijk. Valesco liep deze wedstrijd zo ontzettend goed, met veel plezier! Hij bleef maar gaan. Bij de nakeuring blijft het altijd spannend... Maar ook hier goedgekeurd en met een gemiddelde snelheid van 14,6 km/h een 3e plaats behaald!
Valesco voelde steeds sterker aan en ik had het idee dat onze eerste CEI ook wel goed moest komen.
In juli is het hele Youngsters Team (zo'n 20 man in het totaal) naar Duitsland gereisd voor onze eerste internationale wedstrijd. Voor mij zou later blijken de mentaal zwaarste wedstrijd tot nu toe.
Gelukkig ging de voorkeuring goed, dus we mochten in ieder geval starten! De eerste 7 km gingen heel goed... totdat er lintjes waren verhangen en ik met nog 4 andere ruiters helemaal verkeerd zijn gereden.. Uiteindelijk met behulp van de organisatie weer op de route uitgekomen, maar wat een stress... Ik stond echt op het punt om te stoppen, maar dat mocht ik niet van m'n grooms
ps: . Toen bij binnenkomst in de vetgate bleek dat Valesco ook nog een ijzer kwijt was werd het me echt te veel.... Toen de hoefsmid ook nog in het ziekenhuis bleek te liggen door een trap van een paard.... tja... Dat was niet leuk.. Uiteindelijk heeft een steward die eigenlijk hoefsmid is een ijzertje dat ik had gekregen van fam. Linneweever er onder geslagen zo goed als het kon. Dus na bijna een uur vertraging verder gereden met 2 hele verschillende voorijzers.. De laatste 4 rondes gingen heel er goed, al merkte ik wel dat Vallie het lastig vind om alleen te lopen, hij is dan minder gemotiveerd. Gelukkig binnen de tijd gefinished en bij de nakeuring ook alles ok! Gelukkig heeft Valesco geen pas onregelmatig gelopen met z'n 'verkeerde' ijzetje! Na deze wedstrijd zouden we eind augustus onze eerste 120'er rijden. Veel getwijfeld of het niet te veel zou worden voor Valesco, hij is tenslotte pas 8 en dit is ons 3e endurance seizoen... Toch maar gegaan...
De eerste rond samen gereden met Joyce en Marijke. Helaas was Swintha een ijzer verloren waardoor ze in de vetgate tijd verloor. Joyce en ik verder gereden. De rondes die ik heb gereden liep Valesco heel erg goed, lekker rustig in z'n koppie en ontspannen in z'n lichaam. Alleen bij de keuring op de 100 km ging het mis.. Valesco verstapte zich net voor het aanbieden in de vetgate.. wat resulteerde in onregelmatig lopen (had een verrekte knieband achter)... tja.. dan baal je..heeeeel erg.. na een half uur liep hij weer helemaal rad. Hier stopte ons avontuur voor dit jaar.. bij 100 van de 120 km.
Valesco heeft het super gedaan.. en als hij zich niet verstapt had, waren die 20 km helemaal geen probleem geweest. Hij was nog zo fit... Helaas gebeuren dit soort dingen..
Ik kan met een heel goed gevoel terug kijken op afgelopen seizoen. Ik ben zo ontzettend trots op mijn pony. Hij blijft me telkens verbazen. Hij is zo gemakkelijk in alles en zo'n doorzetter. Deze pony gaat nooit bij me weg. Hij is mijn beste vriend, door dik en dun. Ik hoop de komende jaren nog heel veel kilometer met hem te maken.
En hopelijk halen we het A-kader ooit
Dat zou Valesco verdienen. 

