Geplaatst Vanmorgen kwam de bazin ons halen op een redelijk tijdstip. Niet echt dat je de slaap nog uit de ogen moet vegen zeg maar. We hoefden dan ook niet ver, precies één hooinet
Waar we nú weer gedeponeerd werden door de baas, ik weet het niet hoor. Asfalt, grote gebouwen, rare voertuigen, het kon weer niet op. Het was zóver lopen naar de controle dat ik dacht dat de rit er al op zat, maar dat viel tegen. In ieder geval had ik het tegen die tijd wel gezien, en constateerden die aan-je-voelers dat ik vrijwel levenloos was: HF 28.
Na het overige riedeltje aan controles was alles kennelijk OK, en mochten we dat hele eind weer terug wandelen. Er hing een vers hooinet aan die stal-op-wielen, dus wij vonden het niet erg om daar nog een tijd te moeten wachten. Had ik al gezegd dat die macho ook mee was? Je weet wel, die schimmel die denkt: "been there, done that"
Hij had vandaag een importruiter op z'n rug
Ach, hij is zelf ook import... 
Nou ja, na een tijdje mochten we op pad. Beetje rare smalle paadjes in het begin, met MODDER, en daar hou ik niet van, ja! Jullie tweebeners houden ook niet van bagger tussen je blote tenen, doe dat ons dan ook niet aan.
Maar goed, het was best gezellig, lekker weer, de opzitters zaten gezellig te kwekken, maar hielden gelukkig ook de route nog een beetje in de gaten, kortom, we hadden er lol in. Al vrij snel door een raar tunneltje gegaan. Nou ja, die tunnel was niets mis mee, maar die rare boomstronken erbij en die keien die ze er in hadden gelegd, ik snapte er niets van. Is dat KUNST of zo? Er kwam ook nog een of ander geel gevaarte voorbij razen, maar daar zag ik geen kwaad in.
Wel wat zwaar zand tegengekomen, maar verder lekker gelopen. Baas weer ergens met watergooien ontmoet, en om hem te pesten heb ik hem lekker natgespet met waterdrinken. Oog om oog hoor...
Ook nog een keer een rare overgang tegengekomen, Gorino zegt dat dat een spoorbaan is. En wéér wisten die tweebeners niet aan welke kant ze wilden rijden want na een tijdje moesten we weer terug die spoorbaan over. Ach, tweebeners, ik zal ze nooit snappen...
Na de controle (HF 52, zegt de bazin)) was het nog een uurtje naar de start terug, beloofde ze. Dat klopte gelukkig ook, want ik werd wel een beetje moe, en mijn voeten begonnen een beetje zeer te doen. Ik heb geen ijzers onder zegt de bazin (wat klinkt dat eng trouwens!), en dan slijt de boel wel een beetje. Beetje veel, volgens mij.
Maar goed, na een tijdje héle rare smalle geultjes gevolgd te hebben, waar ik per se niet in wilde lopen en de bazin vond dat ik er juist wel in moest lopen, waren we weer terug. HF 56 zeiden de aan-je-voelers, wat kennelijk goed was.
Gorino vond het wel humor om even precies bij de finish te gaan staan pissen, dus dat deed ik maar even na.
Toen terug naar de stal-op-wielen, waar die stoel eindelijk weer van m'n rug mocht. Ik heb geen bezwaar tegen het ding hoor, maar als hij er weer af mag na zo'n rit is dat ook wel weer fijn.
Helaas weinig rust, want we moesten nóg eens een halve rit lopen om weer terug te gaan naar die aan-je-voelers. HF was 40, maar bij het draven vonden ze dat ik niet zo lekker liep. Nee, niet zo gek, naar mijn idee was de helft van m'n voeten afgesleten.
Maar goed, ik kreeg wel een B voor "Best nog redelijk", maar gelukkig is dat ook goed genoeg.
En nu sta ik alweer lekker in de wei. Oh, en die macho heeft het ook goed gedaan hoor. Die heeft lekker gelopen op de spaarstand... 10 km/u is voor hem natuurlijk slaapwandelen.
