Geplaatst Hoeveel pech kun je hebben???
Na alle moeite die we gedaan hadden om vervoer te kunnen regelen nadat mijn vervoer op zowat het laatste moment af had gezegd ivm een operatie, wilde ik deze wedstrijd echt niet aan mijn neus voorbij laten gaan.
Ik had een bestelbus kunnen huren en een trailer op stal kunnen lenen om de kosten te dekken...
Zaterdagochtend om half 6 kwamen we erachter dat de stekker van de trailer niet op de bus paste. Nergens een koppelstuk te vinden.
Mijn auto mag op papier maar 1000kg trekken maar dat gaat echt met heel veel moeite. Vandaar dat we mijn auto nooit gebruiken daarvoor.
We zouden kijken of we een benzinepomp konden vinden waar we zo'n koppelstuk konden kopen. Dus bus met trailer en Liekie op pad en mijn auto erachter om als nood daar toch de trailer aan te knopen.
In de bebouwde kom geen een benzinepomp open natuurlijk en toen toch maar gaan kijken op de snelweg. Bleek dus dat die dingen niet te koop zijn bij de benzinepompen. Omdat we al zoveel tijd hadden verloren toch besloten om door te rijden en gewoon mijn auto achter de trailer te houden.
Alles goed en veilig gegaan zijn we dan uiteindelijk om half 8 aangekomen op het wedstrijdterrein.
Eerst naar het secretariaat waar ze zich al afvroegen waar ik bleef
Liekie meteen laten keuren en HS 28 en de rest ook goed. Turgor 2 (zoals gewoonlijk) maar ze zeiden dat het door zijn leeftijd kwam... Ik ook meteen gezegd dat het standaard bij hem is en dat naarmate de wedstrijd loopt die altijd beter wordt.
Dus van start gegaan.
Eerste stuk waren we nog een groep en was ik eigenlijk van plan om met Jorie mee te rijden daar zij ook iets van 12 a 13 km/h zou doen. Maar toch aangehaakt bij Tanja Wolters met haar merrietje omdat Jorie grote paard wel erg hard draaft
Tanja galopeerde heel makkelijk en dat kan Liekie ook. Eerste stuk was de route al onduidelijk en hebben we een stuk verkeerd gereden maar uiteindelijk op het goede pad weer terecht gekomen.
Het galoperen met Tanja ging goed maar het draven ging echt veel te hard. Liekie let dan niet meer op waar hij zijn voeten neerzet, loopt niet ontspannen en dendert behoorlijk op de voorhand, waardoor ik ook niet lekker zit, en ik had al rugpijn. Dus ik was blij met de groompunten waar we uitgebreid even konden stilstaan, iets wat ik normaal ook niet doe omdat ik zelf lekker door blijf dieselen.
We reden iets van 16 a 17 km/h en dat was niet mijn planning. Helaas kon ik Tanja niet laten gaan want dan flipt Liekie hem helemaal. Iets waar we thuis geen problemen mee hebben maar op wedstrijd des te meer helaas.
Tanja vroeg of we het 2e rondje weer samen konden rijden en dat vond ik wel goed maar zei wel dat ik dat dan wel op 12 a 13 km/h wilde doen.
500 meter voor het finish bord gaan stappen en dan nog het staptraject.
Op de VETgate na 3 min aangeboden. Dit omdat het laatste groompunt en de VETgate te snel was gegaan en ze nog niet op plaats van bestemming waren. Niet erg kan gebeuren, maar ik kon mijn plekje ook niet vinden. Gelukkig kwamen ze net aan en konden we snel afzadelen en dus aanbieden. We hadden met de stethoscoop HS 44 geteld maar Liekie's HS was bij de keuring 52 (is best hoog voor zijn doen) en turgor nog steeds 2, de rest was ok.
Tanja was 2 minuten eerder met aanbieden maar zou wachten op ons.
2e rondje weer verkeerd in het begin. Het fietspad hebben we een heel eind opgereden toen we erachter kwamen dat we wel verkeerd moesten zitten. Weer omgedraaid en in stap terug om te kijken wat we gemist hadden. Dat was een heel lang stuk.
We konden niet vinden waar we verkeerd waren gegaan maar zagen in de verte ruiters rijden en zijn via een pad die kant op gegaan. Uiteindelijk kwamen we achter Jorie en Tonkie terecht die later dan ons uit de VETgate vertrokken waren. Weer een stuk samen gereden maar uiteindelijk toch weer door gegalopeerd.
De groompunten weer uitgebreid gebruikt. Op een punt zat er een gevaarlijke oversteek tussen Tanja's grooms en mijn grooms. Tanja werd al gegroomd en ik moest eerst nog oversteken. DAt duurde lang, heel lang. Toen Liekie net zijn neus in de emmer had gestoken kwam Tanja al aan en die dacht waarschijnlijk dat we ook al ff stonden. Ze wilde doorrijden maar Liekie was nog aan het drinken. Ze reed door!!
En dat vond ik niet aardig, zacht gezegd! Liekie stopte met drinken en ging er gillend achteraan. Uiteindelijk weer bij elkaar gekomen en maar niets daarover gezegd maar gewoon doorgereden.
Het tempo werd opgeschroefd en weer reden we zo'n 16 a 17 km/h en dat vond ik te hard. Ik zat echt niet meer lekker, mijn rug deed zeer en Liekie had het zwaar. Struikelde regelmatig en draafde achter Tanja aan om vervolgens steeds bij te houden door draf-galop-draf-galop. Het draftempo was weer te hoog en voor galop te langzaam. Dit was niet leuk meer...
Ik twijfelde al of we het laatste rondje nog zouden doen. We hadden afgesproken om de de laatste 500 meter weer te stappen maar ze ging door, en Liekie moet natuurlijk mee
Aangekomen op de VETgate hadden we HS 56 geteld maar dat vind ik te hoog omdat hij bij de keuring nog wat omhoog kan gaan vanwege de andere paarden daar (hengst) dus ik wachte ff tot we HS 44 geteld hadden.
Aangeboden op 5 min (wat later op de kaart is veranderd naar 6 minuten
) Op de keuring was hij nu ook 44, de turgor was 1, maar voor zijn slijmvliezen kregen we een B. Dit heeft hij nog nooit gehad en ik besloot om definitief te stoppen. Het was genoeg geweest! Na een half uur weer laten nakeuren: HS 40, slijmvliezen A, Turgor hetzelfde maar nu kregen we een B voor de locomotie...
Hij zou vallen op rechtsvoor, maar dat kon ook door het ongelijke/scheve pad komen zeiden ze
Terwijl ik zelf vond dat hij goed liep, en ook Jorie en groom en mijn groom vonden dat hij lekker actief en zuiver liep. Zeker na zijn peesblessure kijk ik altijd heel goed mee...
Later hoorde ik dat Tanja het laatste rondje iets van 20 km/h had gelopen en was ik weer heel blij dat ik gestopt ben.
Ik vond deze rit niet leuk om te doen, en ik ben blij dat ik Banholt nog met Djilan kan rijden. Daarna zie ik wel hoe we het vinden.
Eenmaal thuisgekomen had Liekie wat opgelopen benen en hebben we nog wat gestapt op het harde en daarna zijn benen ingesmeerd met koelingsklei.
Volgende dag nog steeds opgelopen benen, rechtsachter was wat warm aan de achterkant van de kogel. Hij liep wel zuiver gelukkig.
Na wat geinformeerd te hebben duidt dit op een flinke trainingsprikkel en zou dit na 1 dag weer weg moeten zijn. Straks meteen ff gaan kijken.
Ik had wel verwacht dat hij opgetrokken zou zijn maar dit was niet het geval. Dit zou kunnen betekenen dat hij het conditioneel wel aankon maar dat zijn benen het zwaar hebben gehad. Al met al absoluut geen spijt gehad dat ik na 62,5km gestopt ben.
Hopelijk krijgen we er weer plezier in, en anders blijf ik lekker in klasse 2 rondtuffen
