Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-06-06 16:19

Paard geschikt voor endurance

Geplaatst door de TopicStarter : 24-06-06 16:19

Ik ben mij wat aan het orienteren op andere disciplines dan de dressuur, ik rijdt op dit moment onderlinge dressuurwedstrijdjes, maar ik wil er nog wel iets bij doen want ik heb het idee dat mijn paard meer geschikt is voor het buitenwerk.
Het is een Haflinger met een groot uithoudingsvermogen. Daarom zat ik aan de endurance te denken en kwam erachter dat er ook nog eens op de Ginkelse Hei een wedstrijd wordt gereden, daar woon ik vlakbij.
Mijn Haflinger heeft echter het probleempje dat ze buiten heel heet wordt. Met een ander paard erbij valt dit overigens wel mee tegenwoordig. Maar een paar jaar geleden is ze er op hei wel eens zo vandoor gegaan dat ik helemaal geen zin meer had in buitenritten. Ik ben toen een zwaarder bit gaan gebruiken en sindsdien gaat ze er niet meer vandoor. Maar ze blijft dus heel heet en 'overloopt' zich volgens mij. Lijkt mij dat haar hartslag dan niet echt laag is?
Ook heeft ze het probleem dat ze het ene moment heel dribbelig is (vooral als moet stappen, blijft ze dribbelig draven) en het andere moment -m.n in de bak- niet vooruit te branden is.
Terwijl het tempo in de endurance toch gelijkmatig hoort te zijn?
Ik ben wel van plan de komende tijd veel buitenritten te gaan maken. Wie heeft tips om haar gelijkmatiger te krijgen van tempo en minder heet (ze krijgt op dit moment geen krachtvoer, alleen veel weidegang)? Ik kan dat dan gaan oefenen tijdens de buitenritten. Ik ga overigens ook over op een barefoot zadel ipv dressuurzadel, ik hoop dat dat ook bevordert dat ze buiten beter zal lopen.

**Geplaatst**: 24-06-06 20:03

Re: Paard geschikt voor endurance

Geplaatst: 24-06-06 20:03

Uit wetenschappelijk oogpunt kan ik je alvast aanraden niet 2 of 3 dingen tegelijkertijd te wijzigen als je wilt weten wat werkt. Knipoog

Verder geldt: meten is weten, dus als je wilt weten wat haar hartslag is, koop of leen dan een hartslagmeter.

Er vandoor gaan en niet meer te stoppen zijn heeft verder niet persé te maken met heet worden/zijn. Een scherper bit is niet per definitie de oplossing, consequent zijn, met name ook op de grond, meestal wel.

Nu de tips: gelijkmatig rijden is iets dat jij als ruiter bepaalt. Dus doorrijden als ze langzamer wil, langzaam rijden als ze hard wil, net zo lang en net zo vaak tot ze accepteert dat jij de baas bent. Lange stukken in hetzelfde tempo rijden - 20 minuten tot een half uur achter elkaar draven bv, helpt ook. Neem er wel de tijd voor, Haffies zijn doordrammers, en sterk. Clown

'Heetheid' tijdens een wedstrijd is een kwestie van wennen. 'Heetheid' tijdens rijden/trainen is óók een kwestie van gehoorzaamheid - zie boven.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-06-06 22:04

Re: Paard geschikt voor endurance

Geplaatst door de TopicStarter : 24-06-06 22:04

Niet tegelijkertijd 2 of 3 dingen wijzigen? Ik snap niet wat je bedoeld, het bit heb ik al twee jaar geleden gewijzigd en het zadel ga ik nu wijzigen?

Het bit is in dit geval wel voor een deel de oplossing geweest, het lijkt me empirisch bewezen ( Knipoog

) als ze er altijd vandoor is gegaan met het trens bit en sinds het pelham bit echt nooit meer! Het probleem zat er ook in dat ze het bit vastpakte en dat lukt haar met dit bit niet. Ik rijdt overigens in de bak wel met trens wat meest van de tijd goed gaat, maar buiiten pakt ze die dus vast.
Ik heb elke week les van een hele goede instructrice en we zijn bijna elke week bezig om dit tempo op orde te krijgen, bv door langzamer te gaan lichtrijden, de instructrice gaat er zelfs naast lopen om mij te laten voelen hoe hard ik wel niet in de teugel moet knijpen, maar ze is gewoon gigantisch sterk.
Ik heb al vaak gehoord dat ze moet beseffen dat ik de baas ben, maar soms lijkt ze gewoon 'blind', lijkt het gewoon in haar karakter te zitten dat ze gewoon niet luistert.
Ze heeft trouwens geen last van heetheid in een wedstrijd. Alleen als we naar buiten gaan en ook weleens bij de les vanwege de andere paarden. Dan moet ze eerst galopperen om iets rustiger te worden. Maar in het bos kun je wel een uur galopperen, daar wordt ze alleen maar heter van.

**Geplaatst**: 24-06-06 22:14

Re: Paard geschikt voor endurance

Geplaatst: 24-06-06 22:14

Je gaat én veel buiten rijden, én geeft geen krachtvoer, én wilt tips hier, én gaat een ander zadel proberen? Dat lijkt me redelijk veel tegelijkertijd Knipoog

Dat je met je bit je probleem denkt te hebben opgelost moet zich tijdens wedstrijden nog maar bewijzen. Symptoombestrijding is niet hetzelfde als genezing.

Ik ken een Tink die met pelham tijdens wedstrijden alsnog letterlijk op hol slaat, waar de basis van het probleem bij consequent zijn ligt, en wiens ruiter wedstrijden rijden niet meer aandurft.

**Geplaatst**: 25-06-06 09:57

Re: Paard geschikt voor endurance

Geplaatst: 25-06-06 09:57

Wij rijden de paarden op niet meer dan een dubbelgebroken watertrensje, maar meestal nog bitloos (zeker in de zomer). Als ze te hard willen, dan gaan ze op hun gat. Niks niet harder dan dat de ruiter aangeeft. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik ook jaren meegelift heb, maar als je dan eens in een (levens)gevaarlijke situatie komt, dan zórg je wel dat er een noodrem op zit. Als het paard dus met 4 voetjes van de vloer gaat als ik het niet zeg, dan gaat hij stilstaan. Omdat hij dan meestal helemaal gek wordt als z'n maatje doordraaft stopt die ook, als hij normaal stil kan staan gaan we weer stappen. Als hij te hard gaat en niet op mijn teugelhulp terugkomt (waarbij ik echt niet als een malloot in z'n bek wil gaan lopen zagen), dan gaat hij op z'n gat, al moet ik 'm tegen een boom parkeren.
Alleen consequent en streng zijn helpt m.i. Je wilt echt niet al 'Ik kan 'm niet houden'-roepend op een endurancewedstrijd gespot worden Knipoog

. Behalve dat je jezelf er een enorm plezier mee doet als er een werkende rem op zit, doe je je paard er ook een plezier mee. Hij weet waar hij aan toe is, blesseert zich niet (de kans op blessures is iig veel minder als je gecontroleerd rijdt) en kan eindelijk ontspannen in het bos lopen.
Het vergt ontzettend veel doorzettingsvermogen, maar als je dan na een half uur op z'n gat zetten eindelijk een rustig en redelijk ontspannen beest onder je hebt, waarbij je met een lichte teugelhulp of beenhulp al reactie krijgt (en dan wel proportioneel) kun je eindelijk genieten van je bosritje. Als je het maar consequent aanpakt, krijg je de volgende keer een veel minder heftig en minder langdurig gevecht. Hoewel, gevecht. Als ik zeg dat hij op zn gat moet gaan zitten, dan gaat hij ook echt onmiddelijk zitten. Hoe intimiderend het paard ook is, zitten zal die! (niet letterlijk natuurlijk, maar hij staat echt stil als ik dat zeg, met minder neem ik absoluut geen genoegen, en hij blijft staan zolang als ik dat zeg)

(BTW: ik rijd het paard een stuk minder en moet eerlijk zeggen dat mij geen enkele eer toekomt wbt deze aanpak, mijn zusje was een stuk eerder en mijn vader heeft mij op een gegeven moment met paard en al tegen een boom geparkeerd voordat ik doorhad hoe het leven in elkaar stak, eenmaal toepassende ontdekte ik pas dat het écht werkte en dat je dan in iedergeval een deel van de tijd een ontspannen rit hebt. En geloof mij: elke minuut is goud waard Knipoog

)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-06-06 11:31

Re: Paard geschikt voor endurance

Geplaatst door de TopicStarter : 25-06-06 11:31

@ Ibbel: ik rijdt nu altijd al buitenritten, maar ga als ik vakantie heb dit opbouwen en krachtvoer is al vanaf maart afgebouwd...
Ik zie echt niet in wat er dan allemaal voor een veranderingen zijn volgens jou, elk jaar bouw ik het krachtvoer af als de zomer eraan komt vanwege kans op hoefbevangenheid en buitenritten maak ik ook altijd -net als iedereen lijkt mij- in de zomer meer.

Okee, ik denk niet dat jullie begrijpen wat voor een soort paard het is. Dit soort paard is echt niet even terug op zn gat te krijgen als ze op hol slaat. Ze pakt het bit vast, probeer dan maar eens teugelhulp te geven Boos!

Het is niet gewoon: 'oh hij gaat wat harder, het lukt me niet om 'm te stoppen'. Nee, ze ging letterlijk als een dol paard op een auto af. Tuurlijk lukte het uiteindelijk om haar terug te krijgen, anders zat ik hier nu niet....maar dan moest er toevallig wel een pad in de buurt zijn waar ik haar in kon sturen, want op de weg lukte het echt niet. Ze heeft een keer ongeveer een km op een weg in rengalop gezeten. Met dat soort gevaarlijke situaties ga ik echt niet denken: ik moet consequent zijn. Dat helpt hier dus niet. Denk je niet dat ik altijd corrigeer? En hoe denk je dat ze reageert op zweep en hand? Helemaal niet dus, of ze wordt nog gekker. Ik heb haar ook vaak zat gewoon harder aangespoord als ze er vandoor ging in het bos, zo van: als je hard wilt, ga je maar. Dat werkt nog het beste. Zit ik ontspannen en paard raast uit.
Tuurlijk wil ik uiteindelijk altijd ontspannen rijden, anders vraag ik hier geen tips. Maar er vanuit gaan dat het altijd aan de ruiter ligt vind ik een beetje kortzichtig.

**Geplaatst**: 25-06-06 12:03

Re: Paard geschikt voor endurance

Geplaatst: 25-06-06 12:03

Sjen: ik bedoel het niet gemeen. Ik heb ook zo'n knol gehad. Een dikke KWPNer van 500 kg die regelmatig met mij een loopje nam. Hij pakte ook het bit vast. Enige rem die er dan op zat was mijn stem of een boom of ander stilstaand object, dan remde hij wel.
Je kunt tot in de eeuwigheid de schuld bij het paard leggen, maar ik ben er van overtuigd dat de oplossing niet in een zwaarder bit ligt (ik reed hem ook met dubbelgebroken watertrens), maar in de rijkunstigheid van de ruiter. Ik heb mijn KWPNer nooit op zijn gat gezet, simpelweg omdat hij op een gegeven moment wel braaf genoeg was. Maar dan nog: hij pakte het bit toch vast en schroefde het tempo op naar een bloedje snelle draf, waarbij de andere paarden er in galop achterhingen. Toen had ik nog niet de wetenschap die ik nu heb, maar had ik die wel gehad dan had ik in de dressuur zijn mond fijner en zachter gemaakt en dan had ik hem drie dubbel zo hard op z'n gat gezet.
Waarom hangt een paard in het bit? Omdat jij als ruiter hem die gelegenheid geeft. Dat heb ik wel van dat paard geleerd. Als ik links trok, dan deed hij er nog een schepje bovenop. Dan vond ik dat er geen land mee te bezeilen was, maar met goede instructie ontdekte ik juist dat je dan moet loslaten. Dan kan hij niet meer gaan hangen. Je moet het paard niet de gelegenheid geven om te gaan hangen door terug te trekken. Dat leg je af. 500 kg paard zet je op die manier zeker niet stil. Het geheim ligt 'm dus deels in de dressuur, maar ook in het bos moet je niet tegen gaan hangen. Daarnaast moet je er zelf van overtuigd zijn en dat uitstralen dat we nu gaan stoppen. En als jij NU zegt, dan heeft je paard daar geen drol tegenin te brengen. Als ik ontspannen op een ongeleid projectiel zit, hoeft het niks uit te maken. Als ruiter ben JIJ de baas. Dat overwicht moet je uitstralen en het respect jegens die autoriteit moet je van het paard verdienen. Maar dat begint door perk en paal te stellen aan het gedrag. Sommige dingen zijn nou eenmaal niet acceptabel. Klaar. Punt. Uit. Het paard kan dan nog zo graag willen, of het gewend zijn, Ho = Ho. Iets anders moet JIJ als ruiter niet accepteren.
Tuurlijk is een haflinger wat anders dan een fijngevoelige arabier, maar rekenmaar dat de arabier die ik in mijn vorige verhaaltje bedoelde stronteigenwijs is. Hij wás keurig netjes opgevoed en kan supergecontroleerd een sprintje trekken waar je akelig van wordt. Het enige is dat wanneer HIJ fris is, JIJ weinig in te brengn hebt. En dát is nou net even niet de bedoeling. Er zijn geen uitzonderingen. Hij heeft áltijd te luisteren. Hij moet altijd doen wat de ruiter zegt. Een beetje gedribbel en wat schrikkerig gedrag of er een keertje tussenuit naaien kan allemaal. Ik kan nou eenmaal niet verwachten dat hij altijd onthoud wat de afspraken zijn. Maar het mag NOOIT zo zijn dat wanneer hij fris is en er tussen uit naait er opeens geen rem meer op zit. Als ik dan terugneem heeft hij terug te komen. Op het moment dat hij niet op een lichte teugelhulp terugkomt wil ik best nog een grotere hulp geven, maar op straat heb ik daar geen tijd voor, dan is het onmiddelijk het anker uit.

Je hoeft het nu niet van mij of elke willekeurige ander aan te nemen, maar ik ben er wel van overtuigd dat je te allen tijde controle over je paard moet hebben. Daarbij is een noodrem een allereerste vereiste. Je kunt dan een gemene en scherpe ijzerhandel (en daar vind ik een pelham nog niet direct onder vallen, het kan nog veel erger) in de mond van het paard hangen, maar m.i. kan dat ook heel anders. Dressuurles is dan bijvoorbeeld een uitkomst. Oefen in het bos met overgangen van draf terug naar stap. Als je paard in de dressuur doordouwt maak je een ophouding, waarom zou je dat niet in het bos doen? Als hij een meter te ver doordouwt maak IK een ophouding en zet ik 'm op z'n gat. Je moet er vertrouwen in hebben dat JIJ dat kan en je mag niet accepteren dat je paard daar niet naar luistert. In dat soort situaties is het leven heel zwart wit, al zit ik op een koe, als ik ho zeg, dan is dat ook echt ho. Je mag in dat soor situaties m.i. geen concessies doen: "Oh, je gaat langzamer stappen, nou dan is het goed", neeeeee, als ik wil dat je gaat halthouden dan gebeurt dat!

Nogmaals: ik heb zelf meerdere malen in dat soort situaties gezeten en natuurlijk heeft het nooit aan mezelf gelegen. Achteraf zeg ik: het lag wel aan MIJ, ik had het nooit mogen accepteren. Inmiddels weet ik dat het bit niet uitmaakt. Het kan ook zonder bit, want ho = ho. De enige die dat van het paard kan afdwingen is de ruiter die erop zit.

Je schrijft dat je haar uiteindelijk een pad in kon sturen: als je kunt sturen, dan reageert ze op je hand, als ze niet reageert op een ophouding, dan is ze idd stronteigenwijs. Maar ik denk dat je al veel eerder superconsequent had moeten zijn. Al naait ze er 1 stap tussen uit, of al hangt ze 1 sec op het bit: allemaal niet acceptabel. Als je het een keer accepteert, dan denkt zij: oh, dan accepteer je het nu ook wel. Consequent zijn is het NOOIT accepteren.
Ik heb ook op een op hol geslagen paard gezeten, ben er uiteindelijk afgelazerd en bijna tegen een boom geknald. Het paard is doorgerend en uiteindelijk door een godswonder heelhuids thuis gekomen (drukke kruisingen overgestoken etc etc). Er was alleen wel een aanleiding waarom hij er vandoor ging: er zaten 40 jachthonden achter hem aan. Zonder aanleiding is hij altijd terug te nemen. Kan 50 meter duren, kan 100 m duren, maar veel langer moet het niet zijn, want dan heeft hij een groot probleem en krijgt hij gegarandeerd met mij aan de stok. Op hol slaan is pas als er écht een aanleiding is, 40 honden vond ik een goede reden, maar als er een vogeltje uit de struiken opvliegt is dat absoluut geen goede reden en dan accepteer ik zoiets niet. Ik zal ook nooit meer zeggen dat 'we op hol geslagen zijn', dat heb ik 1x meegemaakt en sindsdien weet ik dat bijna al het andere gewoon onkunde van mij als ruiter was en eigenwijzigheid van het paard, wat ik dus nooit had mogen accepteren, nog voor geen milimeter.

Laatst bijgewerkt door Laui! op 25-06-06 12:13, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 25-06-06 12:05

Re: Paard geschikt voor endurance

Geplaatst: 25-06-06 12:05

Sjen schreef:

Okee, ik denk niet dat jullie begrijpen wat voor een soort paard het is. Dit soort paard is echt niet even terug op zn gat te krijgen als ze op hol slaat. Ze pakt het bit vast, probeer dan maar eens teugelhulp te geven
Het is niet gewoon: 'oh hij gaat wat harder, het lukt me niet om 'm te stoppen'. Nee, ze ging letterlijk als een dol paard op een auto af. Tuurlijk lukte het uiteindelijk om haar terug te krijgen, anders zat ik hier nu niet....maar dan moest er toevallig wel een pad in de buurt zijn waar ik haar in kon sturen, want op de weg lukte het echt niet. Ze heeft een keer ongeveer een km op een weg in rengalop gezeten. Met dat soort gevaarlijke situaties ga ik echt niet denken: ik moet consequent zijn. Dat helpt hier dus niet. Denk je niet dat ik altijd corrigeer? En hoe denk je dat ze reageert op zweep en hand? Helemaal niet dus, of ze wordt nog gekker. Ik heb haar ook vaak zat gewoon harder aangespoord als ze er vandoor ging in het bos, zo van: als je hard wilt, ga je maar. Dat werkt nog het beste. Zit ik ontspannen en paard raast uit.
Tuurlijk wil ik uiteindelijk altijd ontspannen rijden, anders vraag ik hier geen tips. Maar er vanuit gaan dat het altijd aan de ruiter ligt vind ik een beetje kortzichtig.

Ik heb gewoon exact hetzelfde gehad met mijn pony, en dat heb ik niet op kunnen lossen in de twee jaar dat ik hem had.
Er zijn echt ontzettend veel mensen die gewoon niét begrijpen wat het probleem is, ik vrees dat je dat in de reacties die nog zullen komen in je topic nog wel zult merken. Je hebt helemaal gelijk dat wanneer een paard het bit vastpakt dat je dan écht niks meer kunt beginnen.

Ik kan je helaas niet helpen, ik had wel hetzelfde probleem en heb toen besloten mijn pony te verkopen. Deels ook om de reden dat het niet klikte.

Is je paardje ook een onzeker beestje? Gauw bang? Of is het aanstellerij?
Ik denk dat het toch een beetje om vertrouwen gaat, misschien nog wel meer dan consequent zijn, want dat werkt inderdaad niet in een situatie waarin je in rengalop over de weg vliegt...

**Geplaatst**: 25-06-06 12:12

Re: Paard geschikt voor endurance

Geplaatst: 25-06-06 12:12

@ Laui!

Je verhaaltje klopt wel, en het is ook zo dat jij als ruiter de baas moet zijn. Gek genoeg gaat het in de praktijk niet altijd zo. Mijn pony vloog er nooit vandoor in de bak, deed met les ontzettend zijn best en zette nooit een stap verkeerd, ik had hem heel goed aan de hulpen staan.

Met buitenritten werd het gewoon een heel ander dier, hij leek dat gewoon echt niet leuk te vinden. Wat dat betreft was het echt een angsthaas. En dan komt toch die vraag weer boven. Wat doe je als je met een noodgang over de weg vliegt? Dan kun je wel zeggen: 'ho stop, ik ben de baas' of wat dan ook, maar als je paard echt blind is van angst o.i.d. dan luistert hij daar echt niet naar.

**Geplaatst**: 25-06-06 12:16

Re: Paard geschikt voor endurance

Geplaatst: 25-06-06 12:16

do4evah: ik heb mijn bovenste berichtje aangepast en een stukje over op hol slaan toegevoegd. Toen zat er ook geen stuur meer op en was de rem al helemaal weg. Ik kreeg hem wel even terug, maar dan kwam het andere paard met de honden weer achterop en was het weg. Ik weet ook wel wat het is om écht op hol te slaan. Het enige verschil is dat we toen een sprinttraining hadden gedaan (paard was écht moe) en hij normaal echt niet er vandoor ging. Als het paard bang is heb je gewoon niets meer in te brengen, maar als ik het verhaal zo lees, zie ik niet dat het paard bang is, maar meer dat hij gewoon een loopje met haar neemt en dat is absoluut niet acceptabel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-06-06 13:08

Re: Paard geschikt voor endurance

Geplaatst door de TopicStarter : 25-06-06 13:08

@ Laui!: okee, dat je het niet gemeen bedoeld snap ik nu. Was een beetje bang dat ik alleen maar niet opbouwende kritiek kreeg, zo van: je moet maar consequenter zijn. Als je me elke dag bezig had gezien, wordt ik echt verdrietig van zo'n opmerking nl. Maar ik snap je punt nu en ben het er natuurlijk mee eens.
Ik heb overigens wel dressuurlessen hoor, wat ik volgens mij in een vorige post ook had beschreven, en sinds we die hebben gaat het stukken beter. Ik rijdt daar altijd met trens bit, omdat ik maar een heel kleins stukje over de weg hoef daar naartoe. Ze rijdt echt heerlijk met de lessen. Alleen is ze de laatste weken een beetje hollerig en daar kunnen we dan weer niet veel aan doen behalve veel voltes en overgangen rijden maar dat is nog niet zo'n probleem. Het op hol slaan is zoals ik volgens mij al zei al zo'n 2 jaar niet gebeurd. Dus ik denk wel dat ik consequenter ben geworden, moet zeggen dat ik daarvoor niet eens bestrafte met de zweep en op een gegeven moment zo kwaad ben geworden toen we voor een auto belandde, dat ik d'r echt op d'r donder heb gegeven. Ineens was ze in de hand te houden op die weg (het was altijd op dezelfde weg, die moeten we over naar het bos). Maar een paar maanden later begon het eigenlijk weer, ik had wel het idee dat ze dan gestoken werd door een horzel. Het is ook een paard dat eigenlijk elke dag bereden moet worden, anders is ze al te fris. Ook al draaft en galoppeert ze ook nog de hele dag op de wei. Een Pelham bit is idd nog niet zo scherp, en het is ook vooral voor mijn gevoel van veiligheid, ik voel me daar zekerder door, helaas met een hulpstuk maar ik ben bezig met de overgang naar het trens bit.
Overigens is het niet zo dat ik de schuld volledig bij het paard leg, ik weet dat ik zelf genoeg dingen verkeerd doe, die in de lessen worden verholpen hopelijk. Ik zit bv redelijk scheef en houdt haar erg kort. Allemaal dingen waarvan ik de schuld helemaal bij mezelf leg. Soms denk ik: je reageert gewoon zo omdat je uit wil breken omdat ik je zo kort houdt. Maar het probleem is dat als ik d'r langer hou ze al meteen helemaal weg is. En ik durf d'r dan dus niet langer te houden, een vicieuze cirkel zeg maar.
Ik ben het er helemaal eens dat een paard altijd moet doen wat de ruiter zegt, maar soms leg je het echt af. Dan kun je gewoon niet meer en zoals ik al had gezegd en jij nu ook, kun je ook niet terug gaan hangen. Als ze echt zo'n bui heeft, lukt het in de lessen ook niet om d'r normaal rond te rijden.
Idd kon ik haar wel een pad in sturen, dus ze is idd stronteigenwijs dat ze niet reageert op de ophouding.
De voornaamste reden voor het op hol slaan is wel angst bij haar, maar het is kennelijk heeft ze toen ontdekt dat ze dat ook kon doen als ze hard wilde gaan, zie tekst hieronder.

@ Do4evah: dat is precies hetzelfde wat er mijn paardje gebeurt, dat ze buiten zo raar wordt, in de bak is ze er ook nooit echt vandoor gegaan (wel soms schrikkerig) en doet met lessen ook ontzettend d'r best.
De voornaamste reden op de weg is angst, nl. voor tractoren en vrachtwagens. Dan ging ze er vandoor en dan stond ze daarna te rillen als een rietje. Ze is echt als de dood voor die dingen.
In het bos is het juist dat ze buitenritten te leuk vindt. Misschien was het omdat ze er dan vandoor had kunnen gaan door de angst, dat ze toen ontdekt heeft dat ze het bit heeft kunnen vastpakken en dit toen ook ging toepassen als ze graag hard wilde rennen voor de lol.
Als ze een open stuk zag, was ze weg. Tegenwoordig ben ik nog wel zenuwachtig bij zo'n open stuk, maar kan ze een heerlijke galop maken in het bos. Het gaat dus echt al stukken beter. Alleen heb ik wel het gevoel dat het nog elk moment kan gebeuren en daar wil ik vanaf. Ze is gewoon te heet onder me.

**Geplaatst**: 25-06-06 17:18

Re: Paard geschikt voor endurance

Geplaatst: 25-06-06 17:18

Ditzelfde heb ik ook gehad met een haflinger die ik een hele tijd heb gereden. In de bak heel braaf, buiten ook ontzettend braaf tótdát meneer de kop erop zette. Dan was ik hem volledig kwijt en kwam hij pas terug als hij dat wilde. Tegen een boom aan parkeren was er niet bij, simpelweg omdat ik hem nog niet eens een meter opzij kreeg.

Mijn oplossing was toen ongeveer wat Laui! zegt. Toen ik ook maar even dacht dat hij het weer van plan was (achteraf weet ik het nooit zeker, maar ik moest reageren binnen een halve seconde anders was het te laat), heb ik zn hoofd volledig opzij getrokken tot mn knie en met mijn vlakke hand tegen zn botte kop aangeslagen. Daarna hoefde ik alleen nog maar UH te zeggen en hij stond al stil. Hij heeft het nooit meer gedaan bij mij. Een beetje lompe oplossing, maar toen wel de enige die hielp.

Dat met het hoofd opzij trekken heeft, geloof ik, ook een naam; de one rein stop. (correct me if I'm wrong) Ik geloof dat hierover meer te vinden is op http://www.paardnatuurlijk.nl/index_js. ... erein.htm. Misschien staat er nog andere nuttige informatie voor je.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-06-06 18:07

Re: Paard geschikt voor endurance

Geplaatst door de TopicStarter : 25-06-06 18:07

Hartstikke bedankt!
Ik wil toch nog steeds -ondanks dat ze er al jaren niet meer zo vandoor gegaan is- weten wat ik moet doen als ze er vandoor gaat. Ik weet niet of me dat lukt, een klap op d'r hoofd geven, volgens mij lig ik er dan naast Sigaar

Maar ik probeer me al mentaal sterker te maken om het zo te noemen, door wat ik de laatste tijd zeker vaker hoor, dat ik haar meer moet aanpakken.

**Geplaatst**: 26-06-06 12:40

Re: Paard geschikt voor endurance

Geplaatst: 26-06-06 12:40

Bij die haflinger wist ik ook zeker dat hij gewoon een loopje met me nam. Anders zou ik hem echt geen klap geven en de oorzaak zoeken. Maar ik was destijds ook gewoon niet consequent genoeg voor die hele eigewijze haflinger. Ik heb het ook niet gedaan tijdens het er vandoor gaan hoor. Dan was ik al blij als ik hem kon sturen. Maar gewoon toen ik door kreeg wanneer hij weer eens wilde gaan.

Inderdaad gewoon goed zelfverzekerd zijn en vooral heel consequent zijn. En het is al een goed teken dat hij het al jaren niet meer heeft gedaan!

**Geplaatst**: 26-06-06 14:00

Re: Paard geschikt voor endurance

Geplaatst: 26-06-06 14:00

Misschien is grondwerk iets voor jullie. Daarmee kan je zoveel problemen oplossen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-06-06 22:50

Re: Paard geschikt voor endurance

Geplaatst door de TopicStarter : 26-06-06 22:50

Ja werkt dit ook voor een paard dat alleen buiten wat moeilijker is? In de bak is nl. meestal een engeltje en op de wei kun je haar zo pakken etc., het is voor de rest een heel makkelijk paard.

**Geplaatst**: 27-06-06 08:34

Re: Paard geschikt voor endurance

Geplaatst: 27-06-06 08:34

Maar als het buiten niet goed gaat betekend dat toch dat er ergens iets niet goed zit.
Anouar was vroeger ook vervelend buiten, hij ging regelmatig aan de ren, ik durfde er alleen op met bit en martingaal. Nu rij ik zonder zadel met een halster langs de provinciale weg

**Geplaatst**: 27-06-06 10:11

Re: Paard geschikt voor endurance

Geplaatst: 27-06-06 10:11

Mijn arabier wilde er in het begin ook nog wel eens tussen uit knijpen, eigenlijk zowel in de bak als buiten. (Ik heb hem nu 15 maanden) In het begin als hij wegspoot dacht ik: "Oh jee, wat gebeurt er nu?" en op dat moment voelt mijn paard natuurlijk dat ik niet meer de aanwijzingen gaf maar dat hij zelf de touwtjes in handen had. Ik hoopte gewoon dat ik bleef zitten en dat hij weer stil ging staan.
Nu doet mijn paard eigenlijk nog precies hetzelfde alleen MIJN houding is veranderd. Als Alter nu weg wil dan denk ik: "Ja, doei!" met als gevolg dat hij na hooguit 2 passen weer stil staat. Die enkele keer dat hij meer dan twee passen doet, draai ik hem om zijn as.

Ik denk dat een oplossing van jouw probleem hem zit in consequenter zijn maar ook meer vertrouwen in je zelf en je paard hebben. Als jij er op vertrouwt dat jij die moeilijke situaties kan oplossen dan ben je daadkrachtiger en zal je steeds eerder kunnen ingrijpen. Het paard zal jou dan ook meer vertrouwen en dan is het cirkeltje weer rond zeg maar. Knipoog

Overigens is dit allemaal een stuk makkelijker gezegd dan gedaan. Ik ben gewoon veel gaan rijden en heb moeilijke situaties opgezocht. In de loop van dit jaar ben ik daardoor minder gespannen en met meer daadkracht gaan optreden. Grondwerk doe ik ook veel met mijn arabier en lijkt me voor jou ook nuttig. Zoals Lenneke zegt, het feit dat ze er buiten vandoor gaat/ging wil toch zeggen dat ze in moeilijke situaties jou niet als leider ziet. Aan jou om daar een oplossing voor te zoeken, succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-06-06 12:00

Re: Paard geschikt voor endurance

Geplaatst door de TopicStarter : 27-06-06 12:00

Ja even voor de duidelijkheid: dit is dus al jaren niet meer gebeurd. Ik heb dus zelf al de touwtjes in handen etc. Ben alleen altijd bang gebleven dat het nog kan gebeuren als we een vrachtwagen of tractor tegenkomen. Zoals er al werd gezegd in dit topic, als het op hol slaan is vanuit angst heb je er in feite niets aan te houden. Maar ze went hier al heel erg aan omdat ik tegenwoordig in een bak rijdt waar veel vrachtwagens en tractoren langs komen. Ik beloon haar dan als ze rustig blijft en ze kijkt dan wel bang maar blijft heel braaf. Dus ben super trots op d'r Lovers

Zelf denk ik dat de oplossing er in zat dat vooral het vertrouwen gegroeid is toen ik een maand lang geslapen heb bij haar. We dachten toen dat ze drachtig was nl. Ik ben toen dus echt bijna 24/7 bij haar geweest en er is toen heel veel veranderd. Ze wilde nooit knuffelen, en sinds toen is ze gewoon knuffelig geworden. Het rijden hebben we toen een tijdje niet gedaan maar kon echt heel makkelijk opgepakt worden. Ik heb zelf ook moeilijke situaties opgezocht toen, omdat ik haar veel meer vertrouwde (en vertrouw). Dus ik weet eigenlijk niet hoe we er nou opkwamen dat dit een hugh probleem nog zou zijn bij mij en m'n paardje, maar dat is het dus al lang niet meer zoals ik volgens mij al de hele tijd benadruk Knipoog

**Geplaatst**: 27-06-06 12:07

Re: Paard geschikt voor endurance

Geplaatst: 27-06-06 12:07

Nou, mooi toch! Dan zou ik gewoon gaan starten! Haha!

En mochten er nog problemen opduiken in de toekomst dan kan je altijd proberen wat op te lossen met grondwerk...

**Geplaatst**: 27-07-06 23:45

Re: Paard geschikt voor endurance

Geplaatst: 27-07-06 23:45

Excuus dat ik dit topic weer omhoog haal, maar ik zit eigenlijk zo'n beetje met hetzelfde probleem, en nog een topic starten over zoiets leek me nou ook niet het juiste idee.
Ik heb dus ook een paard (tinker) die zo blind kan gaan rennen, maar waar ik eigenlijk wel erg graag endurance mee zou willen rijden. Het gaat overigens niet om een zware tinker, maar een hele luxe erg rijtypische tinker.
Hij heeft wel een geschiedenis, toen ik hem kocht kon ik er niet eens opkomen zonder dat hij met een paar man vastgehouden werd, en als ik eenmaal zat was het enige wat hij deed rennen. Zo hard mogelijk en compleet blind. Hij was toen overigens al een hele tijd onder het zadel (2 jaar), maar telkens van eigenaar gewisseld vanwege hetzelfde probleem. Een bokker uit dit topic kent Jordy al wel, Navy heeft hem van dichtbij meegemaakt Knipoog

Jordy was vreselijk bang, en de oplossing die hij daarvoor had was dus rennen. Dit had hij al zo lang gedaan dat het ook een gewoonte was geworden.
We zijn al een heel eind gekomen, inmiddels is Jordy zeker in de bak en in zijn eigen omgeving een heel erg braaf en betrouwbaar paard, meer dan ik ooit had gehoopt, rennen in de bak of tijdens een buitenrit vanaf zijn eigen stal zal hij niet meer doen. Verhuizingen etc. leveren echter heel erg veel stress op, dat valt hij helemaal terug in zijn oude gedrag. Op een 'gewone' wedstrijd kan ik hem nu veilig meenemen, dat vind hij zelfs prachtig nu. Maar iets wat anders is dan anders...... dikke stress. En zodra hij in paniek raakt gaat hij weer. Ik kan hem stoppen, dat wel, maar de remweg is niet bepaald kort, ik heb echt weleens een minuut of 5 nodig gehad om hem terug te krijgen (toen ik hem net had kon dat makkelijk 20 minuten zijn...) Bloos

Ik ben bang dat een endurancewedstrijd ook zulk soort stress op gaat leveren, zeker de eerste keren.
Mijn probleem is niet dat ik bezorgd ben over mijn eigen veiligheid, ik weet wat hij doet als hij gaat rennen en ik blijf wel boven. Maar ik maak me er zorgen over of het wel verantwoord is tegenover andere ruiters om zo'n paard mee te nemen waarvan ik eigenlijk zeker weet dat hij wel een keer aan de kletter zal gaan. Of van andere weggebruikers (en dat heeft ook betrekking op mezelf), wat als hij zoiets doet bij een kruising o.i.d.? Of kom je dat niet zoveel tegen bij een endurancewedstrijd?
Ik weet wel dat die paniek bij Jordy overgaat als hij eenmaal een paar keer mee geweest is.
De keren dat hij nu nog aan de kletter gaat is echt uit angst, geen eigenwijzigheid ofzo.

Kilometers maken is overigens de enige oplossing voor dit probleem, grondwerk etc. zal weinig zin hebben, ik kan lezen en schrijven verder met hem. Een voorbeeldje van vandaag nog. Jordy staat in een containerstal, die dicht is op de bovendeur na, hij ziet dus als hij niet over de deur kijkt niets aankomen. Vanmiddag stond ik bij hem in zijn stal, deur stond open maar hij keek er niet uit, ineens een enorm lawaai, er kwam iemand met 2 tuigers aan de hand keihard voorbij draven. Jordy schrok zich he lazerus en sprintte van schrik zijn stal uit. Ik hoefde alleen maar 'Jordy, HO!' te roepen en hij remde alsof er een anker uitgegooid werd. Op dat punt (op de grond) heeft hij alle vertrouwen in me en doet alles. Onder het zadel blijft hij dus af en toe bang, die angst zit er gewoon nog steeds heel diep in.

Wat vinden anderen ervan, is het verantwoord om met zo'n paard mee te rijden? Of breng ik dan anderen in gevaar?

**Geplaatst**: 28-07-06 11:03

Re: Paard geschikt voor endurance

Geplaatst: 28-07-06 11:03

Tja moeilijke vraag, ik snap heel goed dat je je paard ervaring op wilt laten doen. Zodat je ook plezier kunt hebben met endurance-ritten. Pling

Echter, ik denk eigenlijk wel dat je andere mensen in gevaar brengt... Ik heb zelf alleen nog maar in de kennismakingsklasse op de Ginkelse Heide mee gereden en kan dus alleen vanuit die ervaring spreken. Op die wedstrijd was de klasse 1 helemaal vol en dan zitten er best veel ruiters op zo'n wedstrijdroute. In feite zie je bijna constant ruiters voor je of achter je rijden dus als jouw paard aan de kletter gaat dan zullen daar zeker andere mensen last van hebben. De 'regels' zijn dat je altijd vraagt of je rustig mag passeren met je paard omdat veel paarden het toch lastig vinden om ingehaald te worden. Om die reden lijkt het me dan ook erg gevaarlijk als jij in volle galop langs komt.

Daarbij moet je bedenken dat jij natuurlijk niet de enige bent die zijn paard wedstrijd-ervaring op wil laten doen. Juist in de lage klassen rijden ruiters die zelf weinig wedstrijd-ervaring hebben of die een paard hebben met weinig wedstrijd-ervaring (of allebei Pling

). Voor hen is het natuurlijk extra vervelend als er een op hol geslagen combinatie langs komt...

Ik vind het dus eigenlijk niet verantwoord. Misschien kan je eerst op verschillende plekken in Nederland gaan rijden en dan wedstrijdsituaties nabootsen? Zo kan je hem ook ervaring op laten doen...

**Geplaatst**: 28-07-06 15:41

Re: Paard geschikt voor endurance

Geplaatst: 28-07-06 15:41

Ik ken wel iemand met zo'n zelfde soort 'probleemtinker' - volgens mij hierboven ook al eens aangehaald door me. Zij heeft een aantal keren wedstrijden gereden, zelfs tot in klasse II aan toe, maar heeft nu beesloten niet meer te starten. Bij haar werd het steeds erger, maar dat ligt in dat geval denk ik ook wel aan haar 'opvoeding'. Als jouw grondverhouding goed is, dan is dat in ieder geval een goed uitgangspunt. Wat je eens zou kunnen doen, is je paard eerst gewoon meenemen en het hele gedoe laten zien zonder echt te starten. Dus gewoon, in de trailer, naar de startlocatie, aan een DA vragen of-ie de hele keuring eens wil doen (dat doen ze echt, als het even rustig is, en met plezier). Desnoods rijd je daarna een kort ritje in het terrein, waarbij je een stukje wedstrijd route meepakt. Zo heb je iets van de stress, zonder de echte wedstrijd. Gaat het mis, dan haak je onmiddellijk af.

**Geplaatst**: 28-07-06 17:48

Re: Paard geschikt voor endurance

Geplaatst: 28-07-06 17:48

Aan opvoeding ligt het bij Jordy echt niet Lachen

Ik vind het nog een hele prestatie (van hemzelf vooral) dat hij van hoe hij was naar een (op een paar spatjes na) vreselijk braaf paard is gegaan. Want vreselijk braaf is hij echt, mensen die hem alleen maar kennen uit zijn eigen omgeving en niet weten hoe hij was kunnen zich ook niet voorstellen dat hij zoiets zou doen. Hij heeft de bangste ruiters weer vertrouwen gegeven omdat hij zo koel is, maar hij kan zelf ook zó vreselijk bang zijn.
Ik durf 99,9% zeker te zeggen dat het bij hem niet zal verergeren naarmate we het vaker doen, maar juist dat het over zal gaan. Hij gaat namelijk niet rennen omdat hij wil drammen of om er onderuit te komen, maar echt uit paniek en niet weten wat hij met zichzelf aan moet.
Die keuring zal ook niet het probleem zijn, dat vind hij niet eng, en dat is juist het probleem. Als ik ernaast sta heeft hij alle vertrouwen in me en kan ik alles met hem, hij kan dan wel iets heel spannend vinden, maar echt in paniek raken doet hij niet. Maar zit ik erop, dan slaat dat spannend om in paniek.
Maar misschien toch wel een hele goede tip, om het eens 'voor spek en bonen' te doen, en dan een stukje van de route te rijden als de rest al een eind op weg is, dan heb ik aanzienlijk minde risico om iemand van de sokken te rijden... en kunnen we gewoon zo ver als het gaat. Dat er dan een volgende keer andere paarden bij zijn zal weinig uitmaken waarschijnlijk, andere paarden interesseren hem niet of nauwelijks. En dat is wel weer een voordeel, er kan een kudde op hol geslagen paarden langs hem denderen, hij vertrekt geen spier Haha!

Die paniek komt echt puur van hemzelf.

**Geplaatst**: 28-07-06 21:56

Re: Paard geschikt voor endurance

Geplaatst: 28-07-06 21:56

Wat ik je wel aan wil raden is om als je zoiets doet het wel te overleggen met de organisatie. Het is namelijk niet toegestaan om niet te betalen en wél de route te rijden. 'Niet toegestaan' klinkt nogal formeel, maar het wordt wel als 'not done' beschouwd.
Wij hebben onze eerste arabier overigens de eerste keer ook zo meegenomen. Mijn vader zou zijn kasteel (KWPNer van 1.71 + ) starten, maar die was kreupel, dus het jonge ding (4 jaar, 5 maanden in ons bezit) zogenaamd gaan starten. Geladen, erheen gereden, gekeurd, weer geladen en naar huis. Het was volledig legaal, er is betaald, maar het verschil was dat er geen zadel en geen grooms bij waren Knipoog

Hij was overigens totaal niet onder de indruk. Zijn 2e officiële wedstrijd dacht hij dat het een massastart was (met zn tweeën, hij kwam wel van de renbaan) en hij wilde dus maar al te graag door de start racen Haha!

. Ach, hij had het daarna wel gauw geleerd hoor, 10 km omgereden en urenlang zeikende regen, blubber, modder en andere narigheid. Hij was voorgoed genezen van 'snel, sneller snelst' Haha!

Heb je niet een trucje waarmee je hem nu terug krijgt? Ik neem toch aan dat je niet voor altijd rondscheurt? Je mag overigens in de endurance gewoon naast je paard lopen, ook 30 km lang (is gedaan). Als je maar binnen de tijd binnenkomt en de start en finish rijdend over gaat. Misschien is dat tijdens 'spannende' dingen (als je die ziet aankomen) een idee? En als je een bere goeie conditie hebt er gewoon naast blijven rennen, maar dan moet je wel gewend zijn marathons te lopen denk ik Knipoog

Gewoon een keer voor spek en bonen er achteraan starten mag ongetwijfeld. Even bellen met een organisator en overleggen. Je hebt wel vaak dat er ook hogere klasses zijn die nog niet binnen zijn als klasse 1 al klaar is met starten, maar het is dan in ieder geval een heel stuk rustiger en het zijn meer ervaren mensen meestal.

Hoop dat je wat aan bovenstaande hebt Knipoog