Geplaatst De massastart was deze keer met zo’n 20 deelnemers. In Austerlitz was het me goed bevallen om ergens voorin te starten, dus dat deed ik deze keer weer. Op naar het eerste rondje van 32 km. Heb een hele tijd als tweede gereden, tot ik na een km of 15 gezelschap kreeg van een schimmeltje. Meestal is samen rijden geen succes bij Ret, maar dit schimmeltje accepteerde hij volkomen. Ik vroeg de ruiter wat voor 'merk' het was, en het bleek een kruising Arabier x draver te zijn. Ook een Dravebier dus! Misschien dat het daar aan lag dat het zo goed ging samen?
Anyway, met dit schimmeltje hebben we bijna tot aan de vetgate samen gereden, totdat wij iets eerder gingen stappen. Ondertussen hadden we op de Archemerberg nog wel een lintje gemist en daardoor kwamen we via een wandelpad boven op de berg terecht bij een soort van zendmast. Geen lintjes meer te zien, dus terug naar het laatst gespotte lintje. De schade in afstand viel gelukkig mee.Op de vetgate net als de vorige keer weer de tijd genomen om af te zadelen en de hartslag te laten zakken. Na 10 minuten aangeboden, resultaat was 52 (Ret was ineens niet meer zo relaxed, alles op de vetgate was spannend). Locomotie weer een A en toen... barstte de hemel open. Eerst wat druppeltjes, maar al snel stonden we met de hele vetgate midden in een hoosbui. En de vetgate was in de buitenbak... Later bleek het een zeer plaatselijke bui te zijn geweest: op onze stal 20 km verderop was geen druppel gevallen, en stalgenoten op een wedstrijd in een buurdorp hadden het ook helemaal droog gehouden. Hadden wij dus weer, en precies op het moment dat de vetgate op z’n drukst was... Ruiters, paarden, grooms, spullen – alles was binnen de kortste keren zeik- en zeiknat.
Afijn, toch vol goede moed al die natte zooi (inclusief mezelf) weer op het paard gehesen en op naar het tweede rondje van 32 km. Het regende nog steeds behoorlijk en schimmeltje was eerder uit de vetgate dan wij, dus gingen we alleen op pad. Hier en daar kwamen we in een groep terecht, wat voor Ret geen succes was, dus ik zorgde altijd dat ik er zo snel mogelijk weer uit was (en weer een keer verkeerd gereden – rijd je met vier man, mist iedereen het cruciale lintje
). Er waren echter veel erg smalle ruiterpaden waar je wel in 'ponyclubformatie' overheen moest (strak achter elkaar) omdat er geen ruimte was, dus groepsrijden kwam nogal eens voor. Het was trouwens in zijn geheel een vrij pittig traject: veel heuveltjes, paden met veel boomwortels, een vrij laag fietstunneltje (Ret nam daar onverwacht een noodsprong, gelukkig lag ik al plat op mijn paard en had ik een goede helm op), bruggetjes over de Regge, twee spoorwegovergangen, een stevige zandvlakte en een steile klim en afdaling op de Archemerberg. Ik heb veel gedraafd, omdat er op veel paden nauwelijks te galopperen viel. Dit pakte Ret super op, hij was heel fijn te rijden. Die Archemerberg is trouwens enorm gaaf: op het hoogste punt had je een fantastisch uitzicht, dat bij helder weer waarschijnlijk nog veel fantastischer is. Het tweede rondje ging nog fijner dan het eerste, waardoor we binnen de kortste keren bij de finish waren. Inmiddels was het gelukkig alweer een hele tijd droog, maar mijn zadel sopte nog steeds onder mijn rijbroek met leren zitvlak. Een erg 'aparte' ervaring, zeg maar.
Tot de finish gedraafd met als resultaat een HF van 80, net als in Austerlitz. Afgezadeld, Ret onder de enige droge deken die we nog hadden en na een half uurtje nakeuren. Hele nette waarden: HF 44, ademhaling 12 en een A voor locomotie. Alleen de turgor had iets beter gekund, wat op zich niet gek was met dat rare weer en een Ret die pas vanaf de vetgate begon te drinken (gelukkig wel meteen met halve emmers tegelijk). Maar voor de rest werkte alles prima, de vets waren tevreden over hem, en wij hadden er weer een goed uitgereden klasse 2 bij! Met deze 64 km komen we volgens mijn berekening ook op de lijst van 500 km-awards, weer een mijlpaaltje behaald!
Na de nakeuring meteen Ret naar huis gebracht en in de klei gezet, zodat hij lekker in zijn warme stalletje kon bijkomen. Hij kwam waanzinnig fit de trailer af en 'gelukkig' met een flinke dorst. Eten deed-ie ook prima, we hebben ‘m dus met een gerust hart achtergelaten op stal. Ben benieuwd hoe hij er morgen bij staat. Het zou me niets verbazen als hij wat spierpijn heeft, aangezien dit een behoorlijke heuveltraining was. Denk je dat je thuis een Berg hebt...
Toen terug voor de prijsuitreiking. Tijdens de rit had ik 2 x mijn snelheid berekend en die was beide keren rond de 15 km/u. Ik wist ook dat we als derde over de finish waren gekomen en dat het schimmeltje als eerste binnen was (en goedgekeurd). Van nummer 2 wist ik niet of ze door de keuring was gekomen. Dit bleek wel het geval te zijn, wat ons een fraaie derde plaats opleverde met een gemiddelde snelheid van 15.29 km/u! Onze prijs gaat naar Marco: een handige groombodywarmer met heel veel zakken.
Uiteindelijk is mijn verslag toch langer geworden dan gepland, maar ik kijk dan ook terug op een geslaagde dag! Wel voor het eerst dat ik me echt moe voelde na een wedstrijd, maar dat wijt ik maar aan slaapgebrek en aan die hete douche die ik na thuiskomst heb genomen. Nu ben ik ook eigenlijk wel weer wakker. Organisatie, bedankt voor jullie super debuut! Hopelijk zijn jullie er inmiddels van overtuigd dat deze wedstrijd voor herhaling vatbaar is! Grooms, bedankt voor jullie gezelschap en hulp – en ja, mij was ook geen regen voorspeld...
En natuurlijk een dikke knuffel voor mijn superknol, die vandaag met veel plezier en werklust 64 km (en wat verdwaalkilometers) heeft afgelegd met mij op zijn rug. Ik heb trouwens vrij veel Bokkers tegengekomen, waaronder Rieja (jammer dat ik al weg was toen je belde voor die taart!) en Gracia (met wie ik nog verdwaald ben). Heb alleen mijn deken niet kunnen laten passen door Joelle en/of Mandy, volgende keer beter?
dus bij deze alsnog, of komt er van jou ook nog een verslag?
En ret natuurlijk 
. Maar eens even kijken hoe ik dat ga oplossen, dat leer moet natuurlijk niet gaan schimmelen of barsten.
