Geplaatst: 10-12-12 23:15 Dit is Hillie
8 jaar oud, loopt overdag in de wei in een kudde van 5, staat 's avonds in een ruime stal van 4 bij 5 waar ze contact heeft met de buren.
Zolang ik haar heb ( 4,5 jaar) heeft ze een slechte conditie.
En elk jaar was er wel iets waardoor we er niet hard aan hoefden te werken ( mijn kind heel ziek, zij drachtig, ik ziek) maar nu zijn we toch echt begonnen.
problemen :
- zeer slechte conditie. Ze is nu niet meer super slank na haar dracht ( 1,5 jaar geleden), maar ook toen ze er zo bij stond als in mijn profiel gold hetzelfde.
Wat is een slechte conditie in dit geval : galop in het bos vindt ze prachtig maar na 300 meter is het echt klaar.
- een half uur rijden in de bak .. en ze is op.
- ze is heel snel buiten adem, en wat erger is, het duurt heel lang voor ze weer een beetje op adem is ( na een galopje in de bak kan dat zo 10 minuten duren )
- een eenvoudig oefencrossje en deze dame moet tussen de hindernissen door stappen.
- Haar bloed is goed ( tenminste ,dat heb ik al drie keer laten controleren , afgelopen jaar niet)
- uiteraard hebben mensen mij al verteld dat ze gewoon aangepakt moet worden en dat ze zich moe gedraagt als ze geen zin meer heeft en het een trucje van haar is, tot diegene er zelf op gaat zitten en voelt wat er gebeurd ...
Ik heb via de eventingshop en moxiesport een cursus over trainen met de hartslagmeter gevolgd, en dat is mijn laatste optie voor ik haar echt van voor naar achter laat onderzoeken.
Vandaag was dag 1. Niet de meest fijne dag om een poging te doen blubber in de bak, blubber buiten.
Mijn doel was om een beetje gevoel te krijgen bij haar hartslag en haar in ieder geval onder haar omslagpunt te rijden.Bbij een koudbloed werd mij aangeraden om onder de 145 te blijven.
Rusthartslag : 43 ( heb ik al vaker gemeten)
Zodra we stappen aan een lange teugel in de bak, wordt haar hartslag 70, pak ik haar ietsjes op ( lang en laag met wat voltes) zitten we op 80
Draf heb ik na 1 minuut gestopt. Ze vloog naar de 135.
Ook nog een poging gedaan om buiten even ons lange pad af te draven. Helaas was het grootste deel te glad. Maar ook nu weer wat interessante ontdekkingen.
- ze is inderdaad echt angstig buiten, haar hartslag schiet omhoog als ze iets spannends ziet. en wat ik erg leuk vond is dat als ik op dat moment afstap en naast haar loop, haar hartslag net zo hard daalt.
- ook opvallend, toen we op weg terug omdraaiden om het pad nogmaals te doen en ze daar erg boos om werd , en heel sterk in protest kwam ( hé het is bijna donker baas ik wil naar huis, wat maak je me nou !) , toen ging haar hartslag NIET(amper) omhoog.
Leuk punt uit de cursus, als ze echt bang zijn gaat de hartslag omhoog/ als ze klieren niet
Afin toch een stukje kunnen draven, en daar ging ook de hartslag snel omhoog maar wel lager dan in de bak ( 125 , maar gezien de blubber buiten geen stuk kunnen doen dat een minuut draven was)
Terug in de bak uitstappen, dan komt haar hartslag dus niet onder de 72.. pas op stal daalde hij na een paar minuten.
al met al iets meer dan een half uur gereden)
Mijn conclusies :
- hoge rusthartslag
- hele hoge hartslag terwijl ze amper iets doet
- hartslag gaat maar heel langzaam weer omlaag, na amper iets doen
- binnenvetter die toch echt gevoelig is.
- conditie opbouwen, buiten met heel veel stappen en heel weinig galopperen ( vandaag door de blubber dus niet aan toe gekomen)
woensdag , als het weer het toe laat ga ik kijken hoe ze het aan de longe doet.
Vragen :
- zijn dit abnormale hartslagen voor een koudbloed ?
- tips hoe we deze dame in een goede conditie kunnen krijgen zodat ze deze zomer TREC kan rijden, en eens een oefencrossje kan lopen zonder tussen bijna alle hindernissen te moeten stappen.
Een hartslagmeter is absoluut een heel leuk speeltje, maar staar je er niet op blind.
