Geplaatst 
, lekker ontbeten, nu nog wat nadutten en snel mijn maatjes vertellen over wat ik gisteren allemaal heb meegemaakt want straks komt Mandy en dan moet ik weer rondjes lopen 
ik ben toch geen draaimolenpaard 
, ik ben een stoer boscrosspaard!Mijn kleine baasje vindt namelijk dat ik heel goed ben in over die zuurstokken springen dus tegenwoordig doen we dat ook in het bos maar dan zijn ze wel gewoon bruin
Dan moet ik ook ineens IN het water springen ipv erover, soms weet ze ook niet wat ze wil hoor! Maar goed, ik doe het wel braaf. Dus toen ze gisteren me al weer vroeg kwam wakker maken dacht ik dat we weer gingen crossen * jippie * Maar ik kreeg geen mooie vlechtjes en bovendien ging mijn buurvrouw ook mee. Dus dan zullen we wel figuurtjes gaan rijden (of toch die zuurstokken?). Maar toen we er waren moest ik weer naar die rare mensen die steeds aan je zitten, en in je hals knijpen en zo. Laten ze dat bij zichzelf doen! En toen haalden ze ook nog zomaar mijn buurvrouw weg, en dat vond ik niet leuk want daar moet ik goed op passen: ze is nog maar een klein meisje en ik ben een heel jaar ouder * stoer * Dus ik heb even laten zien hoe mooi ik kan draven en toen zijn we gauw samen terug gegaan om gras te eten * yummie * Die rare mensen waren wel tevreden, ik scheen een mooie hartslag
* ik sla toch nooit 
* te hebben. Toen ging mijn vrouwtje me opzadelen
Ze zag er zelf al zo stom uit met een of ander raar nieuw geel ding aan (dus dat heb ik maar even volgesmeerd om te laten zien dat ze van mij is), een grote tas om haar middel (met snoepjes voor mij misschien?) en allemaal rare dingen in haar zakken. Da’s tot daar aan toen maar toen ze het zadel erop legde zat daar ook al zo’n raar ding aan vastgeknoopt En ik moet dat allemaal maar meezeulen! Gelukkig ging Raimaer met me mee, die zag er ook al zo toegetakeld uit net als het andere vrouwtje! Rare jongens hoor, die vrouwtjes. Ze brachten ons naar een grote wei * zie je wel, toch crossen! * waar ik rustig moest stappen terwijl mijn vrouwtje aan het klooien was met allemaal rare apparaten. Dat rode ding om haar pols kende ik wel, dat heeft ze met de cross ook altijd bij zich (al weet ik niet waarom, ze kan hem niet eens aan en/of uit zetten
) maar ze had nu nog wat bij zich, een GSP of zo. Ze zei dat ze daarmee kon zien hoe hard we gingen. Duh, dat weet ik ook wel: stap, draf of galop. Maar ik maakte me maar ongerust want ik was Raimaer steeds kwijt en er liepen allemaal vreemde paarden rond! Gelukkig gingen we al snel weg (in stap Cross is toch in galop) en ondertussen legde mijn vrouwtje uit dat we heel lang gingen rijden vandaag (nog VEEEEEL langer dan de cross) en toen werd ik al snel wat rustiger. Wel kwamen we nog wat enge dingen tegen (bijna net zo eng als de paardenetende Shetlander van zaterdag! Waarvoor Raimaer bijna terug naar huis rende) maar stoer als ik ben loop ik daar natuurlijk zo langs 
Na een half uurtje kregen we gezelschap van een schimmel met een meisje die bijna buren bleken te zijn, en zelfs ook stiekem een beetje meebokken
De schimmel wilde nl alleen maar rustig lopen met andere paarden erbij, en hij vond mij wel aardig. Dat heb ik hem later nog wel anders duidelijk gemaakt Raimaer was ondertussen maar saai, ze wilde niet naast me stappen en alleen maar achteraan lopen. Onze vrouwtjes maakten zich zorgen want ze deed zo sloom maar ik wist wel beter: die is gewoon slim en maakt zich niet druk! Mijn vrouwtjes besloten dat ze zouden door gaan tot de pee aa (de wat?) en dan zouden kijken hoe het ging, want naar huis was net zo ver. Maar daarom mocht ik ook niet zo hard meer, we waren nou eenmaal samen weg gegaan. De schimmel bleef wel bij me, die heeft me alles zitten vertellen over zijn leven in Letland, spannend hoor! En toen waren we bij die pee aa en daar waren weer van die rare mensen die aan me wilden zitten! Gelukkig waren ze al snel weer klaar, alles was goed zeiden ze. En bij Raimaer gingen ze ook luisteren, en die was hartstikke fit, maar dat zei ik toch! Die past wel op zichzelf, hard lopen is nergens voor nodig, langzaamaan komen we er ook wel! Mijn vrouwtje wilde eigenlijk dat ik nog wat dronk en at, maar daar doen we niet aan zeg, eten doen we thuis wel. Dus al snel gingen we weer verder, schimmel, buurvrouw en ik. We hebben toen nog een heel lang stuk gereden, en dat was best leuk maar toen ik door het zware zand moest lopen, voelde ik dat ik toch wel moe begon te worden. Maar mijn vrouwtje zocht mooi de harde paden voor me uit, en toen we een half uurtje later om een mooi bospad kwamen hebben we zelfs nog een heel stuk gegaloppeerd. Dat kende ik wel, dat doen we met de cross ook altijd, alleen stonden er nu geen hindernissen
We waren toen met een heel groepje, gezellig hoor! Mijn vrouwtje zat wel te mopperen op de GSP, de afstand klopte niet meer en nou wist ze de snelheid ook niet. Dom hoor, ik zei toch dat ze gewoon naar mij moest luisteren!En toen stond er zomaar iemand voor mijn neus met stukken wortels! Sinterklaas kwam vroeg dit jaar en zeker de schimmel kreeg er een heleboel! Ondertussen zat mijn vrouwtje wat te prutsen aan dat rare ding op mijn rug en daar kwam ineens een warme deken uit voor op mijn rug! Dat was heel fijn, want ik had best hard gewerkt. Wat heb ik toch een lief vrouwtje
We zijn toen lekker door gestapt en plotseling waren we op de wei waar we ook begonnen waren. Raimaer moest zich nog even uitsloven, ze haalde in een vlot drafje in en ze kon nu ineens wel doorstappen. De hele weg achter me aanhobbelen en dan wel als eerste door de finish Daar waren weer enge mannen (maar daaraan was ik nu wel gewend) en toen mocht ik eindelijk naar de trailer, want ik was best moe. Gelukkig was daar wat water en een heleboel gras zodat ik lekker alles kon volsmeren. En net toen ik dacht dat we wel naar huis zouden gaan, moest ik WEER naar die rare mannen. Gelukkig waren die heel tevreden over me en ze zeiden dat ik wel naar huis mocht * gelukkig maar, want ik wilde daar helemaal niet blijven slapen * Daarna kwam ik mijn schimmelvriendje weer tegen, maar die heb ik stiekem geslagen, want ik kreeg weer een heleboel praatjes! Mijn vrouwtjes zorgden ervoor dat ik wat lekkers te eten kreeg en toen heb ik heel lang staan wachten tot we eindelijk naar huis gingen! Mijn vrouwtje vertelde dat we het goed gedaan hadden, we waren 32e (Ikke!) en 34e (Raimaer) geworden met een snelheid van 9.65 km per uur! Ik was best trots voor de eerste keer 
En ik heb vannacht heel lekker geslapen, maar volgende keer wil ik toch weer crossen! Oh ja, mijn vrouwtjes had nog heel veel mensen ontmoet vertelde ze en ik moest de namen nog even neerzetten: Karin (die kende ik ook al uit Bathmen!), Fasel, MrMagic, en ze had ook de trailer van Navy zien staan! Ze heeft ook nog een heel mooi halster voor me gekocht, van bruin leer, dat ze ook als hoofdstel kan gebruiken. Nou krijgt Raimaer mijn oude halster, want die past de nieuwe lekker niet!
Nou eh, groetjes van Pablo (en buurvrouw Raimaer!)
), maar gaan we jullie nog eens tegenkomen bij een endurancerit? 
Alleen ik ga liever te crossen als ik dan toch een paar uur in de auto moet zitten 
) en dat had ik gisteren dus absoluut niet. Wel heel tevreden en ik heb een prima dag gehad, maar niet een after-wedstrijd high.
