Geplaatst Na een onrustig nachtje waarin ik om het uur even wakker werd (heb ik altijd als ik er vroeg en op tijd uit moet) terwijl de wekker op 6.50 stond (en ik om 6.05 een sms-je van Hanifa kreeg met de vraag of ik al wakker was
) was ik er helemaal klaar voor. Wel een beetje buikpijn van de spanning, maar ik had er enorm veel zin in! Om kwart over 8 waren we met het complete groomteam (bestaande uit Maarten, Lau en Marco) op stal, om kwart voor 9 reden we richting KWB waar we uiteindelijk om 10 voor 10 aankwamen wegens een omleiding op de A1. Maar gelukkig mooi op tijd voor de voorkeuring. Lau en Marco waren iets eerder op de locatie dan Maarten en ik (met trailer), die hadden mijn startnummer en veterinaire kaart al gehaald. Ret vond het allemaal erg spannend, zo’n eerste wedstrijd van het jaar, wat resulteerde in een vrij heftige hartslag van 52 bij de voorkeuring (28-40 is normaal voor een paard in rust). Helaas gaven de hoofdveterinairen je deze keer het gevoel dat je bij de Zwakste Schakel was beland, zo was ik het niet gewend. IMO bereik je met een tactvolle benadering vaak veel meer, zeker op zo’n eerste wedstrijd van het seizoen waar toch ook een boel nieuwe mensen aan meedoen en vooral die moet je zien te motiveren. Maar goed, dat is mijn mening. 
Afijn, na de voorkeuring was het tijd om te gaan opzadelen. Inmiddels was ik zo’n beetje half endurancerijdend Bokt al tegengekomen: Djilan, Annalynn (Ganna), Sandra (Mammasan), Guinni(fer) en Hanifa (Fasel, met haar vriendje EJ in blitse outfit op Maaraak). Ook Mirjam (Westernfreak) met haar groom Bertus (Lageveld) en haar draver Salty kwam ik tegen, leuk om die ook eens in het echie te zien! Om 10.46 gingen we van start en Ret zette het meteen al flink op een lopen. Gelukkig kon ik hem na een kilometer of drie al aan een los teugeltje laten draven, dat ging dus prima. Naarmate de wedstrijd vorderde, werd hij steeds fanatieker en later moest ik toch een paar keer behoorlijk gaan zitten en terugnemen voordat hij zichzelf helemaal voorbij liep. Zijn hartslagwaarden bleven de hele wedstrijd vrij constant: rond de 140 in draf, rond de 120 in galop. Zelfs bij stukken mul zand kwam zijn hartslag niet boven de 130 in galop, heel netjes. Het stuk door het Kootwijkerzand was wel iets zwaarder (even een uitschieter naar 180) maar toen we er uit kwamen, zat hij meteen weer op 130. Het draf- en galoptempo lag zo rond de 20 km/u, maar met de stukken stap ertussen (naar Rets idee iets te veel, maar ik moest wel om niet boven de 13 km/u uit te komen) haalden we die wel naar beneden.
De aanloop naar de P/A was best even zwaar: Ret vond het nodig om op mijn schouder te gaan hangen. Gelukkig niet zo erg als in Holten, maar hoe vermoeiend het was is te zien op de foto’s die Hanifa van ons heeft gemaakt
. Vlak voor de P/A schoot de hartslag nog even door naar 75, maar al snel bleek waar dat aan lag: Ret moest plassen… . Bij de P/A had-ie een hartslag van 48 dus we mochten meteen door. De tweede helft ging er iets heftiger aan toe dan de eerste: Ret kreeg de smaak te pakken en wilde vooral HARD, maar dat ging mooi niet door. Drinken wilde hij ook al niet, alleen maar lopen. Uiteindelijk kwamen we drie minuten te vroeg binnen, wat resulteerde in een gemiddelde snelheid van 13.21 km/u die werd gecorrigeerd naar 12.96 km/u (straftijd). Hartslag was heel netjes 56 bij binnenkomst en 48 bij de nakeuring. Voor de rest was ook alles goed, en uiteindelijk bleken we 8e te zijn in de einduitslag - die even op zich liet wachten aangezien het computerprogramma niet meewerkte en de nieuwe maximum snelheid van 13 km/u ook de nodige omrekenproblemen opleverde. Er zaten nog meer Bokkers bij de eerste 20, maar dat mogen ze lekker zelf vertellen. Ik was iig heel tevreden met de uitslag: een goed gevoel, een fit paard en een 8e plaats (van de 71 gefinishte combinaties), dat is toch een mooi resultaat! 
Tussen nakeuring en prijsuitreiking hebben we Ret naar huis gebracht, zodat hij nog even lekker in de paddock kon rollen en we hem daarna konden afspuiten. Halverwege de wasbeurt heeft Lau het van mij overgenomen, zodat ik nog even met Marco terug kon naar KWB (Marco heeft uiteindelijk het stuk A1 tussen de afslagen Holten en Stroe vandaag 5 x gereden, hij kan het nu met zijn ogen dicht
). Ook Maarten bleef in Nijverdal achter, maar die had als captain van mijn groomteam al genoeg werk verricht voor vandaag. Ik heb een heerlijke dag gehad, echt een goed begin van het seizoen! Klasse 2 zie ik nu helemaal zitten: Ret zou het makkelijk moeten kunnen, die was na 35 km nog lang niet uitgelopen. Terwijl ik het voor vandaag wel best vond, maar ik weet zeker dat 52 km ook wel moet lukken. Over twee weken in Austerlitz zullen we het zien: zelfde combinatie, zelfde groomteam! 
Maarten, Lau en Marco, bedankt voor jullie gezelschap en inzet vandaag! En natuurlijk de grootste knuffel voor Retje, die mij met veel geduld en looplust rondom Kootwijk heeft gedragen. Morgen nog even een klein rondje Sallandse Heuvelrug om het af te leren…
BTW fototopics zijn in aantocht!
Salty vond het ook leuk, om Retje voorbij te zien galopperen 
GOEDGEKEURD!!! Met een gem. snelheid van 11,80 km/h dus ik ben beretrots op mijn racemonster 
karin nog even sprak hebben we meteen maar even beloten om samen een keer te trainen op de Holterberg, ik heb er nu al zin in! Net als in de volgende endurancerit (waarschijnlijk Kootwijk, 26 april).
Lijkt me heel moeilijk... 
