Geplaatst Ikke, in de stalgang na het poetsen.
Waar is het vrouwtje nu weer.
Eindelijk in de bak, al die lijnen en dat zadel ophalen kosten een hoop tijd.
En wie is die meneer daar in de hoek van de bak ??
Eerst moet ik nog even rondjes rennen aan die blauwe lijn.
Linksom en dan ook nog rechtsom.
En nu mag ik ff uitblazen, wat een gedoe allemaal.
hé hé, eindelijk die longeer lijn weggebracht.
Dat dekje heb ik nu al honderd keer op mijn rug gehad, zal voor de vorm toch maar even eng doen.
En toen wist mijn meisje niet meer hoe ze het zadel moest oppakken.
Schiet nu eens op, wil dat mooie zadel op mijn rug.
Eindelijk, daar is het zadel, heb ik drie jaar opgewacht.
hé, hé !!!
Nu ben ik een echt paardje.
Toch wel een beetje eng dat zadel op mijn rug.
Maar ja, ben al een echte grote hengst, wat boeit het mij, al dat geklapper op mijn rug.
En toen was het weer over, single los.
Uiteindelijk was ik weer helemaal uitgekleed, ff ruiken aan die merrie pad.
Tot besluit mocht ik ook nog spelen met mijn Tinker vriend, Daron.
Groetjes van,
BRENNAS SKEETOS KID (Arie)
)