Op een gelukkig goed afgelopen ongelukje bij het opzadelen na ging alles prima. Tiq vond het totaal geen probleem dat ze in een vreemde bak tussen vreemde paarden moest lopen en gedroeg zich voorbeeldig. De enige trailhindernissen die ze tot nu toe kende waren balken, tonnen en pionnen en in een ver verleden hebben we ook wel eens met een blauw zeil geoefend, maar geen van de hindernissen leverde grote problemen op. Het hek is me alleen niet helemaal gelukt, de afzonderlijke stappen wel, maar ik zal nog even moeten oefenen om alles te kunnen combineren.
De brug hebben Tiq en ik tot ons favoriete obstakel benoemd. De eerste keer bleef Tiq even een paar seconden voor de brug staan, maar zodra het eerste voetje op de brug stond had Tiq echt zoiets van "is dit alles" en liep ze er zonder aarzeling of tempoverschil vanaf beide kanten aan een lange teugel overheen.
Ook het oranje plastic was geen probleem. Zelfs in draf ging Tiq er lekker ontspannen overheen. De L-achterwaarts (en al de variaties) ging erg netjes, af en toe ging Tiq net iets te veel zelf doen, maar dankzij de begeleiding van Ed had ik al snel bijna elke pas onder controle. Ook met de walk- en jog-over heb ik een aantal tips gehad, aangezien ik erg graag wilde weten hoe ik Tiq van het idee dat het de bedoeling is om al die balken aan te raken af kan brengen.
Het laatste half uur heb ik nog een aantal keren gegaloppeerd. Ook dat ging erg ontspannen, en dat terwijl we vorig jaar zelfs op eigen terrein nog problemen hadden met de galop. Natuurlijk moesten we daarna nog even afscheid nemen van onze grote vriend de brug , maar toen was het toch echt twaalf uur.










Het hek
De brug
lijkt me ook heel leuk om een keer te doen! 