Geplaatst We hebben ook wel les gehad de afgelopen tijd, maar niet van Paulette.
Deze les hebben we vooral aan de zijgangen gewerkt op mijn verzoek. Ik heb altijd het probleem gehad dat ik de voorkant wel opzij kon zetten, maar de achterkant er maar achteraan liep en hij het liefst over de buitenschouder weg valt. Daar hebben we aan gewerkt en uiteindelijk gingen we in stap en draf zigzaggend de bak door. Hier kunnen we weer mee verder
Hij heeft nog wel moeite om zijn hals te laten zakken. Dat is altijd met iets nieuws en wat hij moeilijk vindt. Dat geeft niet, komt vanzelf wel als we dit in de training thuis mee gaan nemen. En daarbij waren we op vreemd terrein, dat geeft toch altijd wat meer spanning dan thuis. Voor nu was ik meer dan tevreden
De foto's zijn gemaakt door V33ri3
Eerst even een verkenningsrondje de vreemde bak rond.
Toen opgepakt en vooral voelen. Is alles los, span ik niet ergens wat spieren aan, zit ik recht, armen gelijk?
Leg yield (wijken). Laat maar zien hoe je dat doet en wat er gebeurt. Over de buitenschouder wegvallen, voorhand schaart wel, achter loopt er achter aan en ik zit scheef
Opdracht: meer begrenzen met linkerteugel, heup links openen zodat hij ook achter mee kan scharen (ik zat op slot met mijn buiten heup).
Toen hebben we even gegaloppeerd. Dat ging vooral erg enthousiast
Toen kwamen er 2 trailers de dijk af met de volgende lesklanten. Weg concentratiebubbel. Maar even laten kijken, want hij fokte zich enorm op.
Momentje tussen Paulette en Jim
Daarna weer opgepakt. Helaas zat er wel wat spanning in en had hij helemaal moeite om zijn hals te laten vallen.
En als hij dan zo woest loopt te marcheren krijg je dit. Ik zou er bijna weer een dressuurzadel op gooien
Wat mijn binnenhand hier doet
Waarschijnlijk reactie op zijn loperigheid richting uitgang
Gelukkig wel weer goed af kunnen sluiten.
We hebben nog een hoop te leren. Momenteel lessen we om de 2-3 weken, bij diverse mensen. Dat is ontzettend leerzaam en elke keer leren we weer bij. We gaan ook enorm vooruit van les naar les. Maar het is nog lang niet zoals het moet zijn. Dat hoeft ook niet. Zolang we er beiden maar plezier in hebben, dan is het goed. Daarnaast ben ik niet meer zo fanatiek met trainen in de bak als vroeger, maar maken we ook veel lange buitenritten.
En wat absurd dat je met kleine verschillen in je eigen lijf grote verschillen bij het paard teweeg kan brengen, dat vind ik elke keer weer zo gaaf om mee te maken! Zelfs zo dat je je soms afvraagt wat al die vorige instructeurs in je leven dan allemaal hebben gemist 
