Geplaatst 
Na een paar enstige vallen en een hele grote deuk in mijn ego had ik besloten nooit meer op een paard te rijden laat staan een nieuwe discipline te leren.
Maar na een reeks kine-sessies voelde ik het meer en meer terug kriebelen om te rijden.
Dus mij goed ingelicht over wat haalbaar was en wat niet en een grote voorliefde voor het westernrijden,was de keuze snel gemaakt.
Ik mijn stoute schoenen aangetrokken en een les geboekt bij manege Koolsdamhoeve in Ledegem (België), natuurlijk zou ik niet alleen gaan en had ik ook een les geboekt voor mijn vriendin
Gisteren was het dan eindelijk zover,ik zou terug rijden.
De rit naar de manege toe was ik erg zelfzeker, maar de moed zakte mij meer en meer in de schoenen hoe dichter we bij de bestemming aankwamen
Eenmaal aangekomen werden we begroet door de eigenaresse en werden we begeleid naar de paarden waar ook de lesgever stond te wachten.
Hij zag mijn gezicht en lichaamstaal waarop zijn reactie was: Ik ben Tom,meid geen stress, ik kan met dit paard lezen en schrijven en je zal je super amuseren,maar we beginnen met het begin: kennismaken met het paard, poetsen, uitleg van het zadel,hoofdstel,....
Wat bij mij als super controlefreak wel werkte en mij op mijn gemak stelde.
Dus zo gezegd zo gedaan, ik kwam de stal binnen en daar stond een prachtige Quarter ruin (Tuitje werd hij genoemd) compleet met gespierde billen en donkervos kleurtje (halleluja!!)
Ik had nog nooit zo'n rustig en "vriendelijk" paard ontmoet die mij meteen een goed gevoel kon geven.
Poetsen,opzadelen,voetjes geven (weer een overwinning),uitleg,.... Tuitje veroerde geen vin en stond praktisch te slapen.
Hierna gingen we samen naar de piste waar we eerst zijn begonnen met wat grondwerk, hierna gaf de lesgever een kleine demo over hoe en wat juist de bedoeling was en hoe de hulpen werken, tot hiertoe ging alles goed maar toen moest ik in het zadel.
Ik begreep mezelf wel dat ik bang was na alles wat er gebeurd was,maar dat ik zo bang was had ik nooit gedacht,toch raapte ik al mijn moed samen en stapte ik op.
Ik had ff tijd nodig om mezelf te bedaren en wat meer kleur bij te krijgen in mijn gezicht want ik was lijkbleek, maar hierna zette ik mijn eerste stappen.
Tijdens de les hebben we enkel gestapt en de basis uitgelegd: sturen,stoppen,achteruit,stemhulpen,manier van zitten,....
Zelf voelde ik dat ik niet klaar was om een drafje te doen of verder te gaan en hiervoor had de lesgever ook respect.
Verder is de les super verlopen en ik ben he-le-maal gek van het western rijden, de manier waarop paard en ruiter moeten samenwerken, het ontspannen gevoel,... En natuurlijk de super begeleiding die ik hier gekregen heb,waardoor ik volgende maandag terug les heb
Natuurlijk moest er ook beeldmateriaal gemaakt worden,helaas niet van super kwaliteit,maar ik wilde ze toch even delen (en stiekem ben ik toch wel trots op mezelf
)
