Mijn appaloosa en paint zijn er echt nog te groot dus een D-pony zou een mooie tussen oplossing zijn.
En zo kwam Nina in ons leven, helemaal achter Brussel vandaan.
Een Welsh-cob merrie van 2.5 jaar.

Iedereen die mij wat langer kent weet dat ik zelf ook jaren met een welsh-cob western heb gereden.
In het voorjaar begon haar opleiding.
Eerst wennen aan een zadel...


wat een stoere meid

Wennen aan het hoofdstel en bit in de mond...

en natuurlijk het stuur er op.


En toen...toen strande we
want ze liet zich niet bestijgen, vond het al eng als er een voet richting beugel ging.De hele boel laten rusten totdat we op vakantie waren geweest en in augustus de boel weer opgepakt.
Aangezien ze helemaal ontspannen was zonder tuig, mijn dochter er eens zo opgezet.

Dat was een gouden idee want vanaf toen ging het ineens snel.
Een aantal keren geoefend met eerst op de blote rug, daarna optuigen en toen de eerste keer, Marij op haar pony.

Nina moest ook wennen aan een hunter outfit

Tenslotte los van de longeerlijn, eerst maar achter zus met Blue aan.

Trail oefenen...

en een big hug
als ze het goed doet!
Verder ging de opleiding met buiten stappen met mij als begeleider aan het halster maar na een paar keer al stapvoets los naar huis.

En gisteren de eerste echte buitenrit

We hebben gedraafd en op dit pad gegalopeerd
Deze winter oefenen we door en volgend jaar gaan ze zeker mee op show om de eerste stapjes te zetten in hun western carriere.
Want ook al moet ze af en toe op een engels zadel omdat we maar 2 western zadels hebben, ze wil zeker weten echt western rijden.
. Maar zo te zien gaat dat zeker lukken!
)