Geplaatst 
Voor diegene die het niet weten, Spot is een appaloosa ruin en hij word over 3 dagen 4 jaar oud 
Helaas in het najaar van 2008 is het inrijden van Spot niet gegaan zoals het zou moeten. Spot was zichzelf niet meer, was ontzettend unhappy en gaf heel duidelijk aan dat de manier waarop echt niet oké was. Vanaf November '08 heb ik besloten Spot compleet stil te zetten en ons te beperken tot wandelen, grondwerk, vertrouwen terug winnen en onze band weer opbouwen. Ook mocht ik niet meer op zijn rug zitten en ben ik er na 3 maanden voor het eerst zonder zadel er weer in de stal opgeklommen, de enige manier waarop ik zonder iets te vragen weer wat vertrouwen kon winnen op zijn rug. Ook het zadel werd gelinkt aan de complete onbegrip en met erg veel tips van ontzettend lieve bokkers hebben we ook dat overwonnen. Al met al een heel project, en het heeft mij heel wat bloed, zweet en tranen gekost om te komen waar we nu zijn, maar die 4 maanden waren het dubbel en dwars waard!
In Maart zijn we langzaam begonnen aan het werken tussen de dubbele lijnen, volgens de methode van Antoine de Bodt, wat geheel nieuw was voor Spot en mij. Het was sneu om te zien wat voor brok spanning Spot was, hij durfde niet te ontspannen en was als de dood dat hij iets fout deed, plezier had hij er dus helemaal niet meer in. Maar langzaam maar zeker begon Spot steeds lekkerder te lopen, durfde hij te ontspannen en het allerbelangrijkst..... hij kreeg er weer plezier in!! In April hebben we een maandje stil gestaan door waarschijnlijk een kleine hoefzweer die niet door wilde breken en vanaf Mei ben ik er weer langzaam opgegaan. Stapje voor stapje gaat het steeds beter en heb ik elke week les en hulp van zijn oude eigenaresse en fokster, en dat gaat eigenlijk geweldig.
Inmiddels heb ik mijn coole, brave, lieve en aanhankelijke Spot terug, en dat is misschien nog wel het allerbelangrijkst. Ik ben gewoon zo trots op mijn Knappie!Ik ben zo blij dat Spot weer opnieuw wilde beginnen, en dat we zijn waar we nu zijn met z'n tweetjes, dat had ik een paar maanden geleden niet durven dromen! Want vandaag hebben Spot en ik dan ook eindelijk een mijlpaal bereikt..... we hebben vandaag voor het eerst samen, helemaal alleen in de buitenbak "gereden" (lees; stappen en een paar drafjes)! Zonder hulp van wie dan ook
Voor ieder ander misschien niks bijzonders, maar voor Spot en mij zo ontzettend bijzonder... ik durf eindelijk voorzichtig te zeggen, en alleen nog maar te hopen ; WE'VE MADE IT 
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
Mijn weekend kan niet meer stuk!
