Julia_14 schreef:@ Cassidy; Ik snap je punt wel, maar vind het een beetje onzin om altijd bij alles wat je je paard aanleert, in je achterhoofd te houden van "Goh, zou dat geen problemen opleveren bij de eventuele volgende eigenaar, mocht ze dan misschien toch ooit verkocht gaan worden?" Bedoel, je koopt toch zeker een paard omdat het dan jou eigen paard is, en je zelf kan bepalen wat je hem of haar wil aanleren en wat je er mee wilt gaan doen? Anders zou iedereen net zo goed een paard kunnen gaan huren of een verzorgpaard kunnen gaan zoeken!
O, zeker, het is "jouw" paard, en jij mag er mee doen wat je wilt. Al schiet je hem hoogstpersoonlijk een spreekwoordelijk kogel door zijn hoofd, het is jouw paard. Ik denk alleen wat verder door, en heb helaas te vaak gezien dat het uiteindelijk toch niet is gelukt om een paard aan te houden bij financiele problemen of om wat voor reden ook. Misschien moet je wat ouder worden om dat te kunnen zien. Het blijft uiteindelijk een levend wezen waar jij de verantwoording voor draagt. Jij blijft verantwoordelijk voor wat er met haar gebeurt, ook als de eigenaar beslist om niet meer voor haar te zorgen, of deze beslissing door hem niet genomen kan worden omdat hij er niet meer is. Ik ga er van uit dat het testamentair vastgelegd is wat er met Babiche moet gebeuren als hij eventueel komt te overlijden? Niet? Dan zou ik dat misschien een keer met de eigenaar overleggen. En ook met je ouders, omdat zij financieel wel wat voor hun kiezen krijgen als jij Babiche compleet zou moeten betalen. Anders kon je weleens in een situatie komen te staan dat jij het niet meer voor het zeggen hebt, ondanks dat je hemel en aarde kunt laten bewegen...
En ik val eigenlijk een beetje over die laatste regel. Babiche is voor jou ook een verzorgpaard, ook al voelt dat anders, en heb je carte blanche van de eigenaar. Met een eigen paard moet je niet perse andere dingen doen dan met een verzorgpaard of een leasepaard, puur omdat het kan?