Maar we hebben even in een dipje gezeten.
Ik kreeg en heb nog steeds wat bekkenpijn. Dus osteo al paar keer gehad.
Bovendien vond ik dat lily ook minder leuk was en vaak in protest ging. Als in staan schrapen als ze naar rechts moest spinnen.
Waarschijnlijk doordat ik dus scheef bekken had. Wie weet of misschien ook allemaal even te veel.
Dus alsof ze het zelf ook aanvoelen, had ze zich ineens zwaar bezeerd aan de binnenkant van haar sprong waardoor ze dik achterbeen had.
Dierenarts geweest en tien dagen rust. Dus in tussentijd ook osteo voor haar laten komen en iets voor de maag gegeven. Ontstekingsremmers zijn namelijk heel slecht en bovendien liep ze al wat verzuurd.
Vrijdag terug na 10 dagen weer gereden en wat voelde ze opnieuw zalig. Heerlijk paard toch. Mijn bekken en rug iets minder

Ik had ook al paar weken geen les gehad van Wim en man wat gaat het dan snel bergaf. Ik had wel nog les van Ernst maar ik voel dat Wim zijn aanpak beter werkt voor lily en mezelf.
Ik voel dat ik bij Ernst vaak strenger moet zijn op men paard dan ik eigenlijk wil zijn. Ik ben zo niet en ik weet dat je soms wel eens hard moet zijn bij een paard maar voor mij is het wel nog steeds voor de fun en als ik achteraf me slecht voel over hoe ik lily heb aangepakt dan hoeft het zo niet voor mij.
Donderdag hebben we gelukkig terug nog eens les van Wim dus ben benieuwd.
Woensdag ikzelf nog eens naar osteo dus hopelijk krijgen we nu meer daar beterschap op ook.
Jessie staat ondertussen ook in training bij een vriendin en gaat 1december bij Wim. Ik ben benieuwd naar haar. Daarna zou ik lily ook wel eens bij Wim willen doen. Die spin zou wat snelheid moeten inkomen. En vooral die stop. Door men bekken kan ik ze toch echt niet zo goed stoppen. We zien wel hoe het verder gaat.
Maar de gezondheid en het plezier van men paarden zijn echt wel prioriteit. Ze moeten het toch zelf ook nog leuk blijven vinden en voor je willen werken. Een happy paard is ook een gezond paard.