Dit was voor haar de eerste keer onder het zadel sinds 8 maanden en voor mij de eerste keer op haar én de eerste keer western.
De eigenaresse heeft mij al goede tips gegeven over het "omschakelen" van Engels naar Western, namelijk:
-Tenen mogen best naar buiten steken, anders verlies je je beugels ook vrij snel.
-Benen meer naar voren dan bij een engels zadel.
-Verder naar voren zitten in het zadel maar wel ook meer naar achteren leunen.
-Teugels véél losser, dit was vooral voor mij moeilijk omdat ik de "controle" (het contact dus) op zocht en paardlief hier niks van snapte, die druk op haar mond, waarom?
-In plaats van bij een wending naar rechts de rechter teugel een beetje aannemen juist de linkerteugel tegen de hals. En vice versa natuurlijk.
Nog even wat extra info:
De eigenaresse verwachtte eigenlijk dat ze geen stap zou zetten omdat het lang duurt voordat ze je als "leiderwaardig persoon" beschouwd. Zo hebben mensen het geprobeerd maar gewoon doodleuk in het midden van de bak een half uur stilgestaan. Hierdoor verwachtte ik er niet veel van (hoogstens een rondje stappen) maar er konden ook al, met een paar protesteringen ertussen, drie rondjes worden gedraafd (twee op de goede kant en een op de slechte). Ons doel: Aan het einde van de zomervakantie een team zijn, dus een paard dat doorloopt in alle gangen en een ruiter die de juiste hulpen weet te geven.
Ze is echt een heel duidelijk en goed leerpaard. Als ik ook maar iets te veel vraag of iets (op een manier) vraag dat zij niet snapt, staat ze ook meteen stil of trekt haar eigen plan en gaat richting uitgang.
Daarom heb ik ook vaak heel veel druk op de teugel, omdat ik haar (vanuit hele slechte oude manege gewoontes) terug de goede richting uit wil "trekken". Hier wordt vanzelfsprekend hard aan gewerkt!
Jaja, mijn kunde op het gebied van western toonde zich al nog voor ik erop zat. Waar moet je nou heen met die twee mega lange teugels..?

Hier in het begin is mijn "engelse" houding nog erg goed te zien, ik zit ver naar achteren in het zadel en mooi rechtop zoals het dus bij het western rijden nu net níét moet. Ook mijn benen liggen hier nog redelijk ver naar achteren.

Hier is al meteen een miscommunicatie: Ik gaf een verkeerde hulp, dus zij besluit maar haar eigen plan te trekken en naar het midden te gaan, terwijl ik toch écht liever op de hoefslag blijf. Je ziet ook vooral nog goed dat ik haar terug wil "trekken" in plaats van met mijn been "duwen".

Op deze foto heb ik, ondanks het ietwat korte teugeltje, niet ontzettend veel aan te merken.

Even "mooi wezen" ondertussen mag natuurlijk ook. (Ik was net mijn teugels iets langer aan het laten, waardoor mijn handen zo raar zijn)

Hier begint mijn zit al iets meer "relaxed" te worden en op dit punt begonnen we elkaar ook iets beter te begrijpen. Wel alweer die teugels, maar dat is het gevoel van veiligheid en controle dat tussen mijn oren zit.

Op deze is heel goed te zien dat ik haar naar de hoefslag wil "trekken", echt een heel groot verbeterpunt.

En als ze dan toch opeens besluit mij te volgen en ik niet snel genoeg los laat, krijg je dit soort noodstops tegen het hek haha.

En toen kwam het....aandraven! Mevrouw had meteen door dat ze toch echt aan het werk moest en... dat vond ze niet echt leuk, op zn zachtst gezegd. Het eerste rondje vond ze wel prima:

Maar het protest liet niet lang op zich wachten... Hier heeft ze net besloten mij toch maar te volgen maar je ziet wel duidelijk dat ik haar zover heb gekregen door te "trekken".

Ook hier weer even protest, linksom vindt ze toch nog wat moeilijker en ook die zijde van de bak lijkt ze minder te vinden.

Maar, kijk aan kijk aan, na een lange discussie werden we het toch eens en kon er een lekker ontspannen drafje tussen. (Met ook nog langere teugels, moet eerlijk bekennen dat ik toch wel een ietsiepietsie trots ben op dit beeld, ookal stelt het nog niet veel voor.
)
Ook hier ziet alles er, behalve mijn gezicht
, lekker ontspannen uit.
Nou, baas(nou, verzorgbaas, maar dat klinkt zo gek)... van dat harde werken word je wel moe hoor!

Natuurlijk ook nog eventjes tijd voor een knuffelmomentje en een snoepje voor de lieve schat.
Ze heeft het toch maar even doorstaan hoor, zo'n onervaren mens op haar rug. Moet in het begin echt niet heel prettig zijn geweest.
Ik ben me ervan bewust dat dit topic op een redelijk laat tijdstip geopend is dus veel reacties verwacht ik nog niet
Een reactie vinden we leuk!
ik rijd nu bijna 2 jaar een quarter bij en nog steeds zijn er momenteel waar we allebei iets anders willen. Dan moet je een compromis vinden haha.
)