Nog getwijfeld of ik ze zou plaatsen, maar ben er stiekem toch wel erg trots op.3 jaar geleden begon ik op Trainingsstal Starnmeer met western rijden, als een bang musje
durfde niet van de longe af en de knop niet los te laten. Misschien dat mensen mijn topics nog wel kennen. Vlak nadat ik ben gaan rijden ging er een vriend mee, die daar voor t eerst ging paardrijden. Ook van hem bestaan er nog wel 1 of 2 topics, toen werd er nog gezegd, is dat echt maar een vriend, volgens mij wel meer.Nu 3 jaar later rijd ik, onder begeleiding van mijn top instructrice, op meerdere paarden weg, heb ik af en toe een stalwedstrijd meegedaan, maar ben ik nog steeds stapelgek op mijn favoriete lespaard, Diamond. Met haar kan ik lezen en schrijven. Ik denk, zij doet. En we kunnen wel meer als hobbelen hoor

Maar, nu 3 jaar later, hebben die gewone vriend en ik elkaar het ja-woord gegeven, en is onze eigen cowboy op komst. Vandaar het hobbelen. Fysiek gaat t allemaal iets minder, en doe ik rustig aan in een privélesje. Mijn man was afgelopen zondag mee om foto's te maken omdat ik vermoed dat dit een van de laatste keren is, al hoop ik nog lang door te hobbelen

Leuk detail, ze is zelf ook drachtig
alleen ben ik een stuk verder haha.De spinfoto's zijn helaas mislukt haha, en de galop staat er niet op.




)
heb nog nooit zo'n bijzondere band met een paard gehad