Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-12-02 10:56

Geplaatst: 17-12-02 10:56

IK heb het ook heel erg
Ik ga deze vankantie (als het weer meezit) ook weer beginnen met rijden ik ben ook bang terwijl ik weet dat ze niet gemeen zal zijn. Ik ben ook niet bang voor haar maar puur voor mezelf. Klinkt een beetje raar maar zo is het wel
Ik weet ook dat als ik er eenmaal weer opzit dat het ook goed is. Het zal niet direct in eenkeer goed zijn maar ik denk wel dat dat al een hele grote stap vooruit is. Het erge is wel dat ik wel zomaar op andermans paarden stap. Hengst of geen hengst ik doe het. Maar bij die van mezelf dus niet. Ik doe het ook rustig aan, ga niks overhaasten want dan gaat het zeker fout. Ik heb gewoon verschrikkelijke last van faalangst,.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-12-02 15:39

Geplaatst door de TopicStarter : 17-12-02 15:39

Ik snap wat je bedoeldt.

Ik heb ook vaak van te voren al 'o jee'
Dan maak je je al druk voórdat je erop gaat. Raar hé?
Ik heb trouwens ook veel minder moeite met andermans paarden? Dat vindt ik ook zoiets geks. Verward

**Geplaatst**: 17-12-02 19:22

Geplaatst: 17-12-02 19:22

Wees maar heel erg blij met je instructrice. Wat moet dat heerlijk zijn, iemand die je zo verder helpt, over je angst heen!
Dat had ik ook fijn gevonden, dat had me heel wat tranen en woedeaanvallen gescheelt Knipoog

Wat jij zegt over andermans paarden, dat heb ik ook. In Isolda's jonge jaren was ik heel vaak bang van haar. In frisse dagen zoals nu, liet ik haar mooi aan de longe, noway dat ik zo op haar stapte. Terwijl ik op nieuwe, onbekende paarden zo wegreed. Ponies die de hele winter buiten stonden en in het seizoen weer onder het zadel kwamen, daar ging ik zo mee crossen op het strand. Terwijl ik op mijn eigen zeven kleuren scheet als ze ook maar een stapje scheef zette.
Eigelijk is dat raar. Toch?

Maareh, flink doorzetten hoor met Pompidou. Je krijgt er namelijk een heel fijn gevoel van! Echt waar!