Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-10-04 17:42

Geplaatst: 08-10-04 17:42

Ik heb er meer moeite mee dat de laatste tijd veel kindjes van 8/9/10 jaar van pappie en mammie een pony van 4 krijgen..

**Geplaatst**: 08-10-04 17:49

Geplaatst: 08-10-04 17:49

ik denk dat het heel erg licht aan de opvoeding van het kind het het kind zijn instelling.
er zijn idd zat meisjes die op hun 12e verjaardag een pony krijgen van hun papie en mamie, en daar na hun 16e niet meer naar omkijken.
maar er zijn er ook heeeeeeeeeeeel veel die er echt wel goed voor zorgen, en echt om dieren geven.
dus het is echt niet alleen zo bij pubers hoor.... ik was zelf ook "puber" dat ik royena kreeg, maar het is mijn leven, mijn ouders hebben me nog nooit zo'n mooi kado gegeven Haha!

**Geplaatst**: 08-10-04 17:55

Geplaatst: 08-10-04 17:55

Melissa schreef:

Citaat:
Ik heb er meer moeite mee dat de laatste tijd veel kindjes van 8/9/10 jaar van pappie en mammie een pony van 4 krijgen

Het hoeft geen probleem te zijn mits zo'n kind goede begeleiding krijgt. Ik zie het om me heen helaas maar al te vaak misgaan. En aan wie ligt het dan? Juist, aan die kl*te pony.

**Geplaatst**: 08-10-04 18:14

Geplaatst: 08-10-04 18:14

Ik was 11 toen ik van mijn spaargeld mijn Shetje Jolly kocht. Ik verzorgde hem toen ongeveer een jaar en we hadden al een KWPN'er. Nu ben ik 17 en heb sinds 8 maanden een grote E-pony.
Ik zit nu in 6vwo, maar verzorg ze bijna elke dag zelf, anders gaat mijn moeder.
Niet alle pubers zijn even trouw aan hun paardje, maar er zijn er ook zat die dat wel zijn. Wel denk ik dat als je zelf je pony/paard betaald hebt je er meer de waarde van inziet. Je hebt er dan immers zelf voor moeten sparen.

**Geplaatst**: 08-10-04 18:21

Geplaatst: 08-10-04 18:21

Ik heb mijn paard ook gehad van me ouders toen ik net 16 was...
Ben nu 17 en ik kan niet zonder d'r dus denk dat ut toch wel verschilt per persoon..

**Geplaatst**: 08-10-04 18:27

Geplaatst: 08-10-04 18:27

Ligt net aan het kind zelf of ik ervoor ben of niet. Ik rij Lasagna nu 8 jaar, maar ik moest een heel deel zelf doen. Het was ook echt zo van als ik moe was ofzo, of geen zin had, zo van 'nee, jij hebt gekozen voor die pony, hup opschieten Tong uitsteken

' en daar ben ik mijn ouders wel dankbaar voor. Ik ben ze altijd dankbaar geweest. Ik ben niet zo een verwend nest dat als de pony nog nieuws is enzo, er veel heenga, en later helemaal niet meer. Dat zou ik mijn paardje niet eens aan kunnen doen. Maar soms zie ik het ook wleens..en het is zo super zonde..

**Geplaatst**: 08-10-04 18:40

Geplaatst: 08-10-04 18:40

ik krijg ook een pony en dan ben ik 17.Maar ik ga niet uit.En ik ben ook niet zoek naar liefde.Ik ben er gewoon nog niet aan toe.Klint saai.Maar ik vind een bios pakken veel leuker.Dan in de kroeg droken worden.Als je echt dronken ben vergeet je tog de volgende dag wat je gedaan hebt.En ik heb egt wel tijd voor me pony.En als ik niet kan gaat me moeder.Ze heeft zelf gezegt.als ik op vakantie of dergelijke ga dat zij er voor zou zorgen.Ze heeft ook gereden.Nu probeer ik haar weet op de manege te rijden,Maar lukt niet echt.Maarjah.

**Geplaatst**: 08-10-04 20:57

Geplaatst: 08-10-04 20:57

naja.. vind het een beetje raar..
Kijk.. Ik heb zelf voor Mick moeten sparen, en heb nu dus 2 pony`s om te verzorgen, ze zijn mijn alles..

ik ebne r wel van overtuigd dat als ej zelf hard voor je pony heb/moet werken, je er wele rger aan hecht, dna dat je het als verjaardags cado krijgt van mammie en pappie...(heb het niet over iedereen nartuurlijk.. De meeste zullen vast wel elke dag gaan, en hee blij zijn)

**Geplaatst**: 08-10-04 21:56

Geplaatst: 08-10-04 21:56

Ik heb vanaf mijn 13e eigen paarden, heb altijd zelf verantwoordelijkheid genomen ivm hooi/stro bestellen, hoefsmid e.d. mijn ouders hebben behalve in de tijd dat ik de ziekte van pfeiffer had, nog nooit een stal voor mij uitgemest. Het kan dus wel .....ik was ook een redelijk "kroegenbeest" maar daar hebben mijn paarden nooit onder geleden, zijn elke dag bereden en hebben ook altijd om uiterlijk 7 uur smorgens eten gehad. Ook heb ik alles zelf betaald vanaf dat ik een jaar of 18 was.

**Geplaatst**: 08-10-04 22:36

Geplaatst: 08-10-04 22:36

Op mijn 16e ging ik aan mijn ouders vragen waarom ik nou geen paard kreeg, er was genoeg plaats bij mijn oom waar het paard dan ook zou mogen staan.. Maar mijn ouders vonden het niet eerlijk tegenover mijn broer en zus, dus ik moest er zelf maar voor gaan sparen.

En ik had al gespaard, dus een paar maanden later kwam Ivanka Lachen

. En Ivanka gaat écht voor alles, ze heeft ook al een paar vriendjes overleefd en ik laat haar daar echt niet voor zitten. Daar is ze me veel te belangrijk voor.

Maar ik moet ook alles zelf betalen, misschien dat ik dan juist meer verantwoordelijkheid draag... Ik vind het iig goed zo, maakt me niet uit dat ik het zelf moet betalen Lachen

.

**Geplaatst**: 09-10-04 00:19

Geplaatst: 09-10-04 00:19

IK heb me shet gekregen(inmiddels allang verkocht)toen ik 10 was..waarom?Mijn ouders vonden het leuk en nu heb ik al 7 jaar een fjord, kohcht ik toen ik 12 was...niks echt gezeurt...

**Geplaatst**: 09-10-04 11:03

Geplaatst: 09-10-04 11:03

ik kreeg op mn 11e ofzo mijn shetlander en daar ben ik toch weer dag in dag uit heen gegaan ... heb toen dus bewezen dat ik een pony kon verzorgen en nu heb ik een grotere pony bijna paard en die verzorg ik ook nog super goed ... ga er elke dag bijna 2 keer heen ... dus ik ben het er in mijn geval niet mee eens dat pubers slecht zijn voor hun paard

**Geplaatst**: 09-10-04 11:49

Geplaatst: 09-10-04 11:49

Op mn 12e kreeg ik van mn ouders een pony, die heb ik tot dr dood vorige zomer vanaf dag 1 dat ik dr had goed verzorgt.

Ik zie ook in mijn omgeving jonge kinderen en pubers die pony's of paarden krijgen en ze niet goed verzorgen of nadat het lolletje eraf is deze verkopen.
Maar ik zie zeker net zoveel volwassen die ondoordacht voor hunzelf een paard/pony aanschaffen en deze bij nader inzien toch maar weer verkopen.

Iedereen moet goed nadenken voordat hij/zij een paard/pony koopt of krijgt, in het laatste geval vind ik dat ouders daar bijzonder goed over na moeten denken en ook een waardige oplossing moeten vinden mocht het voor het kind tegenvallen.

IK weet 1 ding zeker, als ik over een paar jaar kinderen heb, koop ik alleen een pony/paard voor ze als ik zelf nog steeds gek ben van paarden, (kan me haast niet anders voorstellen), zo niet helaas pindakaas voor hun, dan gaan ze maar een verzorgpony zoeken of evt een bijrijdpaard zoeken waar ik dan best aan mee wil betalen.

Ondanks mezelf als het goede voorbeeld dat het zeker goed kan gaan, zou ik nooit doen wat mn ouders mij op 12 jarige leeftijd hebben gegeven, ik ben veelste bang dat ik na een paar maanden met een pony in mn maag zit, waar ik mezelf kennende dan weer geen afstand van kan doen.

**Geplaatst**: 09-10-04 13:36

Geplaatst: 09-10-04 13:36

ik weet misschien waarom ik er 1 mag van me ouders.Omdat ik had besloten om te sparen voor een eigen pony.En me meoder zij dat mij moeder en me pa me wel zouden helpen als ik er 1 ging kopen enz,En nu krijg ik er 1 als ik me examen haal

**Geplaatst**: 09-10-04 13:56

Geplaatst: 09-10-04 13:56

Ik was 10 jaar toen ik mijn eerste paard kreeg Haha!

Ik was er helemaal idolaat van, en heb er nooit zelfs aan gedacht om haar weg te doen of in te ruilen of meer van dat soort grappen. Ben altijd trouw langs geweest. Ze was 1,5 jaar toen ik haar kreeg en heb haar pas met 3,5 jaar ingereden. Ik kon wel wachten hoor! Het ligt maar net aan de persoon zelf. Sommige mensen weten het te waarderen, andere weer niet. Puber of geen puber; ik ken ook zat 'oudere' mensen die hun paard geen blik waardig gunnen.

**Geplaatst**: 09-10-04 14:15

Geplaatst: 09-10-04 14:15

Tegen.... deze week verkoopt nr. 5 hem hier in mijn omgeving hem al voor geen interesse meer en druk met schoolwerk

**Geplaatst**: 09-10-04 14:23

Geplaatst: 09-10-04 14:23

Ik ben zelf eigenlijk ook een puber die een paard in haar handjes gedrukt heeft gekregen. Ik was 14 toen ik Patos van mijn opa en oma kreeg. Het is een hele verantwoordelijkheid, maar ik geef rustig een avondje uit op voor Patos. En dat komt nogal eens voor door wedstrijden en lessen. Verder verzorg ik haar zo goed als alleen, alleen wanneer ik ziek ben of een weekje op vakantie verzorgd mijn zusje haar. De enige reden dat ik haar binnen een jaartje los moet laten is mijn studie, helaas gaat die voor Patos.

**Geplaatst**: 09-10-04 14:27

Geplaatst: 09-10-04 14:27

Ik ben nou 14, en het gaat gewoon goed. Maar ik merk wel, dat als ik soms alleen aan het rijden ben, en hij doet t niet, dan reageer ik af en toe erger als eigenlijk bezig is. Maar dat ligt meer aan mijn karakter. Maar ik begin nu door te krijgen dat het totaal geen zin heeft. Maar mijn moeder is er zelf meestal bij. Maar ik vind het wel kunnen hoor, maar ik ken ook zat meisjes die hun paarden niet mishandelen, maar gewoon onvoorzichting zijn.

**Geplaatst**: 09-10-04 14:31

Geplaatst: 09-10-04 14:31

hmmm niet altijd.. ik kreeg mijn eerste pony toen ik 12 was... en heb er altrijd goed voor gezorgd... maar er zijn er ind die dat niet doen.. Ik denk dat je als ouder moet kunnen zien of je kind het aankan of niet...

**Geplaatst**: 09-10-04 15:07

Geplaatst: 09-10-04 15:07

Nicolletje"]
Bedankt!
Bij mij kwam dezelfde vraag in me op: degenen die dus de mogelijkheid hebben om hun paard aan huis te hebben of waar het makkelijker is om een accomodatie te vinden (dus: in een ander deel van NL wonen, dus -sorry als ik iemand beledig- een andere levensstijl hebben dan bijv. 'wilde stadsmensen') blijven die trouwer aan hun viervoeter dan degenen die "jong, snel en wild" leven?
En ligt dat dus weer aan de omgeving?
Ik heb ook 4 jaar in Brabant gewoond, waar de mensen over het algemeen gewoon sneller op zoek gaan naar een partner, sneller serieus zijn, enz.
Ik ben geboren & getogen in een dorp bij Amsterdam en hier zie je dat ook, maar wel veel minder. Ik heb ook in Amsterdam gewoond, en daar hebben veel mensen helemaal geen trek in dat gedoe: gewoon lekker feesten en leven zoals jij wilt, niks geen gedoe met verantwoordelijkheden totdat je volwassen bent (ook niet allemaal natuurlijk maar toch...)
[/quote]

[quote="MelanieS"]
Ik vraag me af of het omgeving gebonden is? Mensen die in een opgroeien waar veel paarden (aan huis) zijn of de stadsmensen zoals ik? (ik ben geboren en opgegroeid in Haarlem)
[/quote]

Tot mijn 14e/15e heb ik de pony's/paarden op een verschillende stallen gehad. In een plaats net buiten de stad. Nu woon ik bij mijn stiefvader met de paarden aan huis. We hebben een handel en africhtingstal waardoor ik meer mogelijkheden heb gekregen om serieuzer met de sport bezig te zijn.

Ik denk dat de paarden bij mij juist voor rust hebben gezorgd. Ben best een probleemkind geweest (ben nu lief ). Heb ook op verschillende instanties daarvoor gezeten. En het is helemaal goed met me gekomen door de paarden. Ik durf niet na te denken hoe het met mij zou afgelopen zijn zonder mijn interesse voor paarden en alles wat er bij komt kijken. Ik ben dan ook elke dag dankbaar ervoor dat ze thuis m'n pony's/paarden nooit weg gedaan hebben hoe moeilijk ze het ook met me hadden.

Er zijn zelfs instellingen waar probleem jeugd met paarden moet werken en dat helpt ze héél goed! Zoals mijn moeder zegt: "Het houdt je van de straat."

[quote="MelanieS schreef:
Ik ben al aardig in mijn mening bijgedraaid hoor! Door alle reacties zie ik toch ook de echte die-hards naar voren komen die gewoon trouw aan hun paard blijven Maar ook leuk om te zien dat er Bokkers zijn die begrijpen wat ik bedoel!

Moet me nog wel even iets van het hart. Ik lees hier en daar dat het aan de opvoeding en de persoon zelf ligt. Ik kan in alle eerlijkheid zeggen dat mijn ouders het goed hebben gedaan en ik ben een meid die altijd al een groot gevoel voor verantwoordelijkheid heeft gehad en nog steeds heeft. Maar toch kwam ook ik in een periode terecht (terwijl ik altijd zo braaf was! ) waarin een paard niet had gepast. En ondanks mijn goede opvoeding en de persoon die ik ben moet ik toegeven dat een eigen paard in die tijd echt op een laag pitje was komen te staan.

Moet ik er wel even bijzetten dat je niet weet hoe het is een eigen paard te bezitten tot het je overkomt en misschien dat ik destijds toch trouw aan m'n beest was gebleven, want het is zo gaaf!

Ik ben mijn wilde haren al een tijd kwijt en nu ben ik er gewoon trots op dat ik na al die jaren van dromen mijn droom heb laten uitkomen en zelf mijn knollie heb gekocht en onderhoud.

En Nicolletje: je hebt het prachtig verwoord!

Fijn dat je bijgedraaid bent want ik denk dat je een aantal mensen (waaronder mij) in het begin voor de kop hebt gestoten Knipoog

Daarbij gaat het niet om goed of fout. Want wanneer doe je het goed? Wie bepaald wat goed is?

Tóch ligt het aan de opvoeding en/of de persoon hoe die met de pubertijd om gaat. Ik ben nooit de liefste geweest en heb behoorlijk wat chaos thuis veroorzaakt. Maar ik heb nóóit mijn pony/paard een dag laten staan omdat ik de wilde uit wou hangen. Ik heb zelfs een potje van mijn school gemaakt (en dan écht een potje Bloos!

) om te kunnen trainen voor die wedstrijd etc.

Sinds mijn achtste wist ik precies dat mijn toekomst in de paarden zou zijn. En tot nu toe klopt het allemaal aardig.

Daarbij ben ik nog altijd van mening, en zie dat in praktijk ook dagelijks bevestigd worden. Dat volwassenen het juist drukker hebben. Vooral volwassenen met een gezin en dat het paard dan lager in het rijtje staat als bij veel kinderen.

Ik wil niet iedereen over een kam scheren, maar probeer alleen nogmaals te zeggen dat dat niet leeftijdsgebonden is.
[/quote]

Edit: Paarden hebben bij mij voor een doel gezorgd. En zonder doel ben je nergens...

**Geplaatst**: 09-10-04 15:45

Geplaatst: 09-10-04 15:45

Ik denk ook neit dat het leeftijdsgebonden is..

Het ligt ook helemaal aan de persoon zelf, want er zijn wel gewoon veel kinderen die stoppen als de jongens opeens érg interessant worden en uitgaan etc. Voor sommigen worden paarden dan naar een paar plekken lager geschoven als 'niet belangrijk'.
Maar sommigen kunnen het wel goed combineren en blijven de paarden dan als een van het belangrijkste in hun leven zien... (en daar ben ik er ook eentje van Tong uitsteken

)

**Geplaatst**: 09-10-04 15:53

Geplaatst: 09-10-04 15:53

het kan goed gaan, het kan slecht gaan....

ik kreeg op mn bijna 15e mn E-pony en op mn 17e mn paard, zat toen op de Havo en ben gewoon geslaagd en ook met de paarden ging alles prima

als je op clautje en nathaley's berichten zoekt(2 zusjes, kregen alle2 een paard, bij hun aan huis, niet veel later staan ze alle2 te koop en willen ze samen 1 paard, op een pensionstal, niet l*llig bedoeld tegenover hun, maar wel een voorbeeld van hoe het vaak ook gaat, zeker als ze thuis staan kost het je gewoon extra veel tijd dat weet ik zelf ook maar al te goed)

als 1e paard een jong paard zie ik hier in de buurt heel vaak fout gaan, dus daar ben ik sowieso niet voor...

**Geplaatst**: 09-10-04 16:00

Geplaatst: 09-10-04 16:00

Ik heb rond m'n 11de-12de een pony gekregen van mijn ouders. Na 4-5 jaar heb ik haar weer verkocht omdat ze oud werd en ik te groot voor haar. Ik ben toen precies 2 weken paardloos geweest en werd er helemaal niet goed van Verward

Dus heb ik zelf een paard gekocht... Omdat ik toch niet zonder ze kan Tong uitsteken

**Geplaatst**: 09-10-04 16:07

Geplaatst: 09-10-04 16:07

Ik ben 14 en heb ook 3ponys en rijdd ze ieder dag dus wat is dit voor dom gezeur... :S

**Geplaatst**: 09-10-04 16:17

Geplaatst: 09-10-04 16:17

verwijdert door xxappiexx omdat ie nogal off topic was Haha!

Laatst bijgewerkt door xxappiexx op 09-10-04 16:24, in het totaal 1 keer bewerkt