Babette1 schreef:Diegenen die hun paard een huis hebben staan kunnen natuurlijk makkelijk banketstaaflen, want zoiets is niet voor iedereen weg gelegd. Dan moet je namelijk wel een huis hebben waarbij dat kan. Niet iedereen heeft daar genoeg geld voor ! Of een vader die dat wel even regelt ofzo. Dus een hoop mensen met een paard moeten wel in pension, of ze nou willen of niet. Dus de vraag is leuk, alleen voor veel mensen niet aan de orde. Ik zou ook best mijn paarden aan huis willen, maar ik ben nu al blij als ik iedere maand alles kan betalen : hypotheek, gas en licht, waterschap, gemeentebelastingen, boodschappen, stalgeld, dierenarts, je optoming, rijkleding (in je blote kont rijden is goedkoop, maar niet echt lekker), en dan heb ik ook nog een autootje, ander kom ik niet op mijn werk en ook niet bij m'n paard. Dus ik kom al iedere maand bijna niet rond. Paarden aan huis ? Misschien ontmoet ik ooit nog eens een leuke man met veel geld, haha !!
Sorry dat ik het zeg, maar.... Frustraties...?
Jij kunt ook mooi banketstaaf zeg, thuis staan heeft niet alleen voordelen, maar ook nadelen.
Mijn paard staat thuis, maar heeft ook op 2 pensionstallingen gestaan.
Ik weet niet wat ik liever heb.
De 1e keer stond mijn pony nog in de stal thuis, toen ik mijn paard op proef kreeg.
Hier had ik stalgenoten en mijn paard ook, er waren mensen die me konden helpen met paard en zijn spullen, ook was hier een buitenbak, en manege dichtbij waar je binnen kon rijden waar je toch al lid van was (waar je dan met meerdere heen reed, dus je hoefde niet alleen met een nog vrij onbekend paard langs de weg).
Toen pony verkocht was, heb ik daar zelfs nog ff wat langer gestaan.
Toen werd ze kreupel en heb ik haar naar huis gehaald, want voordelen had ik er niet meer aan (voeren werd dus wel gedaan, buitenzetten niet, en buitenzetten was in paddock, niet in wei, en uitmesten ook niet).
De 2e keer kwam ik op de pensionstalling naast de manege te staan, voeren werd gedaan (en ze viel eindelijk een beetje af, dit was ook de hoofdreden, thuis is afvallen zeg maar onmogelijk), buiten zetten in de wei niet, maar eventueel in overleg nog wel met de dochters van de eigenaar te overleggen of andere stalgenoten, uitmesten ook niet, ik had stalgenoten en mijn paard ook, ook in de wei, en voor binnenrijden hoef je dus maar 5 meter te lopen naar de manege (waar je dus al lid van was), buiten rijden idem dito en als je een buitenrit wou maken had je kans dat iemand anders dat ook wel wou.
Verder de gezeligheid en al die dingen.
Vorig jaar heb ik haar daar ook nog 2 weken gehad, ik ging zelf weg 1 week en zus van vriendin (dochters van de staleigenaar) zou dan voor haar zorgen, toen ik na die week thuiskwam met zwaar gekneusde enkel besloten om toch maar 1 week langer te laten staan.
Thuis geef ik haar sochtends de brokken voordat ik naar school toeging, mijn opa later het hooi en later op de dag zette hij haar dan in de wei, savonds meste ik de stal uit, voerde hooi en brokken en zette haar binnen.
Als mijn opa voert is het bijna altijd teveel en brokken vindt hij onzin, komt ze op allerlei rare plekjes te staan (is opzich niet erg, maar er staat altijd wel gras, en ze is weer te dik, en moet dus afvallen, nou daar is dus geen beginnen aan en dat werkt dus totaal niet).
Rijgelegenheid is er thuis niet, dus of het was een rit naar de manege waar je dan binnen of buiten ging rijden, of het was een buitenrit.
Op het moment rijd ik niet, dus dat valt weg en sochtends de brokken.
Maar al het geharrewar, als ik het geld had, had ik op die pensionstalling gestaan die bij de manege.
Uitmesten moet ik dus altijd zelf, als ik een keer niet kan, krijgt mijn paard zijn voer, nouja, hooi dan (als ik mijn moeder of broertje lief aankijk, vaak de brokken ook nog wel, of ik deed dat dan als ik thuiskwam, hoe laat het ook was) en komt ze buiten, maar uitmesten word niet gedaan.
Op een stalling is er meestal wel iemand die dat dan voor je wil doen.
Als ik straks 2 weken wegga en alles overlaat aan mijn opa, wordt het dus 1 grote puinzooi, gelukkig dat een vriendin van mij het dan een beetje overneemt.
Ik ben nu 1 weekend al weg geweest, hooi heeft ze gehad, buiten is ze geweest, wat er met de brokken is gebeurd weet ik niet, in de stal is een handje krullen gestrooid en dat was het (kun je voorstellen wat voor puinzooi het was na 4 dagen).
Daarbij staat ze dus alleen, op stal contact met kalfjes, maar meer ook niet, moet je alles zelf regelen, van voer, strooisel, tot aan de dierenarts en hoefsmid aan toe (en mag je die in je eentje betalen), niemand die je ff helpt met spullen of paard of wat dan ook.
Verder, geen gezellige contacten of wat dan ook, ja mijn opa die altijd wel wat op of aan te merken hebt of waar je geen woord mee wisselt (en die over alles een mening heeft, ookal klopt er niks van, en zijn zin wil doordrijven, zoals, jij JOUW paard een deken op omdat jij dat wilt, hij die deken eraf halen omdat hij dat onzin vindt).
Terug naar die stalling tijdens vakantie kan niet, vriendin is op stage en zus moet dan ook al voor het paard van vriendin (haar zus dus) zorgen, zou waarschijnlijk nog wel te regelen zijn, maar daarbij zijn alle stallen op het moment bezet.
Ik sta liever op een pensionstalling waar het voor elkaar is, dan thuis waar het niet voor elkaar is.
Dan kun je sommige dingen niet zelf regelen, en worden die voor je geregeld (ook al is dat dan niet helemaal naar je zin) maar aan de andere kanten worden er dus dingen voor je uit handen genomen.
Het kost helaas alleen veel en veel meer, anders had ik het wel geweten (in dit geval dan).