Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-10-01 23:10

Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-01 23:10

Ik heb net weer gereageerd op mijn topic over de slofteugel. Wil ik het niet weer over hebben trouwens. Maar u waar het me om gaat. Ik snap de argumenten van Tim bv prima. Kan me perfect vinden in de theorieen van mensen die zonder rijden. Kan me perfect vinden in de theorieen over zonder sporen rijden want het heeft te maken met je paard aan je been hebben. Kan me perfect vinden in het van achter naar voor rijden en laag en rond instellen.
Maar het lukt me gewoon niet. Ik les 2x per week en over de slof bijvoorbeeld; die raad ze me aan om soms te gebruiken. Een topruiter die bij me op stal rijdt zei zelfs 'als je er mee rijdt pak hem dan strakker' toen ik voor mezelf aan het rijden ben. Een paar weken geleden is Jippie meegeweest en die heeft heel goede tips gegeven om meer voorwaarts te rijden. In de les moet ik hem juist terugrijden. Ik krijg hem niet voorwaarts zonder sporen. Hij krijgt een beetje kale plekken van de sporen. Ik wil hem zo voorwaarts mogelijk hebben aan de longe maar hij is van zichzelf gewoon zo lui. Ik wil hem graag diep instellen maar over een bepaald punt wil ie niet zakken.

Mijn instructrice voelt mij prima aan maar ik heb het idee dat ik af en toe geen steek verder kom. Ergens anders lessen is geen optie dat wil ik niet en kan ik niet maken. Ik wordt soms zo moedeloos van de theorieen. Het hangt allemaal met elkaar samen maar er zit blijkbaar toch ergens iets fout..
Ik had een goed gevoel over de afgelopen les (ja met slof) want hij liep lekker. Maar weetje, ik wil me niks aantrekken van kritiek, maar de dingen die Tim bv zegt snap ik waar het vandaan komt en dan ga ik me weer onzeker voelen. Je krijgt zoveel verschillende signalen! Ik rijd Iwaldo nu 4 jaar ofzo en ik heb hem vergeleken met voorheen, redelijk aan het lopen. Maar het kan altijd beter. Ik ben misschien wel te perfectionistisch?

Wat is paardrijden toch verdomde moeilijk. Frusty

**Geplaatst**: 13-10-01 00:43

Geplaatst: 13-10-01 00:43

té perfectionistisch bestaat imo niet, in die zin dat je altijd kunt blijven verbeteren. Je moet de dingen om je heen alleen niet uit het oog verliezen.

Blijven verbeteren, willen leren en verder kijken dan je neus lang is, zijn eigenlijk juist heel goede eigenschappen. Je hebt vaak het gevoel dat je heel lekker op weg bent, tot iemand ineens met een heel ander idee komt en dan blijkt het "rijtje" dat je voor jezelf had (het op een rijtje hebben van de dingen) ineens weer helemaal omgegooid te worden. Volgens mij is dat helemaal niet erg, je leert er van en komt een stap verder met je leven. Geldt voor veel meer dingen dan puur paardrijden namelijk. Het is alleen op het moment dat het gebeurt heel verwarrend en een beetje beangstigend.

Ik denk niet dat het slecht is om af en toe een beetje door te draven in wat je zelf doet, beetje zelfvertrouwen is best goed voor je, anders functioneer je ook niet, zolang je maar open blijft staan voor andere ideeën. mensen die heel goed zijn in hun vak worden vaak een beetje bedrijfsblind en een beetje "overspecialiseerd" zegmaar. Betekent dat zo iemand het helemaal mis heeft? Helemaal niet, hij is alleen heel ver doorgeschoten, in zijn ene kleine vakgebiedje is ie heel goed. Als je zelf breed opgeleid wilt worden, zoek je het beste een aantal van dat soort mensen uit, zo pik je van alles wat mee.

Misschien moet je idd eens ergens anders gaan lessen, of regel jezelf een stage ergens, al is het maar eens voor een paar weken. Als je wilt leren en wilt blijven groeien moet je daar zelf ook actief aan gaan werken. "Kan niet ligt op kerkhof en wil niet ligt ernaast", zeggen ze hier in de buurt.

Probeer de moeilijkheid van het rijden als een uitdaging te zien