Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-02-04 22:42

Geplaatst: 29-02-04 22:42

in mei had ik mn eerste nieuwe paardje gekregen. het was een super mooi fries paardje. en ik reed er vaak op en leende dan een zadel van een vriendin. maar na een paar weken kijken bij verschillende zaken wou ik toch graag mijn eigen zadel hebben. er kwam iemand bij ons lang met verschillende zadels. en we gingen ze passen. het 2e zadel dat we hadden gepast vond ik wel mooi. alleen lag het nog niet helemaal goed. te hoog en moest nog een beetje inzakken. de verkoopster zei toen tegen mij dat ik maar even moest gaan galopperen in het weiland. nouwjah dat deed ik dan maar ff.. (niet dat ik kon galopperen) maar mu paard ging wel heel snel. en ik kreeg haar nog niet tot stilstand. de verkoopster stond in het midden van het weiland en ging zwaaien dat ik moest stoppen.. enne jah,, daar schrok mu paard van, en vloog in galop opzij.. nouwjah en toen lag ik eraf..

einde verhaal..
nouwjah toch niet helemaal!.. ik kwam op de 1 of andere manier net mn voet dubbel om de teugel.. sleepte ik nog lekkr 100 meter door het weiland.. en de bak in,,
en au au mn rug!! ik had alleen een t-shirt aan en die was uit mn rijbroeg gegaan en mu hele gug was opengeschuurt hele grote rode schaafplek,, en allemaal bloed! en zand en zweet in en om die wond,,
maar ben er meteen weer opgegaan en toen ging het wel goed. maar niet meer gegaloppeert! maart was mijn fout.. ik had nooit zo moeten gaan rijden met zooo weinig ervaring!

**Geplaatst**: 29-02-04 22:46

Geplaatst: 29-02-04 22:46

Jawel

Als ik er niet meer opdurf dan moet er wel heel iets ergs gebeurd zijn denk ik Bloos!

**Geplaatst**: 29-02-04 22:53

Geplaatst: 29-02-04 22:53

Ja, altijd meteen weer opstappen
Met hersenschudding en al, toch even opstappen, nog voor dat je kan gaan bedenken hoe bang je bent Knipoog

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-02-04 22:55

Geplaatst door de TopicStarter : 29-02-04 22:55

heb ik dus nie gedaan.
dat is ws m'n grootste fout geweest

**Geplaatst**: 29-02-04 23:10

Geplaatst: 29-02-04 23:10

Nergens voor nodig hoor,
dat gelijk weer opstappen.
Relativeren lukt je, of niet. Ik ben nog nooit zoveel gevallen als afgelopen jaar, na de laatste val kon ik weken lang niet meer rijden.
Maar toen ik eenmaal weer kon opstappen heb ik mij geen moment onprettig gevoeld.

**Geplaatst**: 29-02-04 23:11

Geplaatst: 29-02-04 23:11

jep!
ben ooit met mijn volle gewicht op mijn schouder gevallen...
daarna meteen terug op het paardje zelfs gepsrongen (er was niemand op dat moment)
ik zie niet meer gevaar dan er is, maar als er gevaar is zie ik het wel! je krijgt gewoon meer verantwoordelijkheid van een harde val
daarbij, je moet echt terug op je paard als je valt, anders durf je niet meer

**Geplaatst**: 29-02-04 23:13

Geplaatst: 29-02-04 23:13

Ik ben er nog nooit echt erg afgevallen. Wel een keer op buitenrit, maar we hadden allebei niks. Nog steeds schrikt hij als we langs die plek rijden. Maar ik ben er dus gewoon weer opgeklommen. En ik denk dat als ik er een keer echt hard afval dat ik er dan ook wel op klim Haha!

**Geplaatst**: 29-02-04 23:25

Geplaatst: 29-02-04 23:25

ik ben er dinsdag afgevallen je kan eigenlijk wel zeggen gelanceerd en ik val bijna altijd op mijn rug en dus ook deze keer. Mijn ribben zijn een beetje gekneusd maar was toch in staat om er direct weer op te klimmen. Het kwam door een vogel waar ze van schrok, geen opzet van haar dat maak het toch voor mij makkelijker. Daarbij is het de eerste keer in die 10 jaar dat ik haar heb. Zo,n braaf paard tref ik niet zo snel meer. Schijnheilig

**Geplaatst**: 29-02-04 23:31

Geplaatst: 29-02-04 23:31

Laatste keer dat ik viel, was van de zomer, van mijn eigen paard.
Dat ging met zo'n vaart, dat ik erg fout terecht kwam en meteen doorkon naar de eerste hulp Schijnheilig

.. toen ben ik er dus niet meer opgestapt nee (paard was trouwens ook helemaal over de zeik, was geschrokken van parasolletje op voorbijkomende wandelwagen die plotseling eraf viel... Haha!

)

Op zich stap ik er het liefst wel weer meteen op, maar het moet ook kunnen natuurlijk... Knipoog

**Geplaatst**: 29-02-04 23:32

Geplaatst: 29-02-04 23:32

ik ben ook een keer in de beugel blijven hangen
(de haflinger gaf me een paar rondjes gratis galop aan de beugel)
toen ik eindelijk viel ben 'k er terug op gekropen (ze zijn er langs blijven lopen tot ik hem weer vertrouwde)
en heb zelfs terug gegaloppeert op het beest
als ze mij nu vragen hem te rijden?
ik sta vanvoor in de rij!!
(wil hem het wel eens betaalt zetten dat hij me toen zo voor schut gezet heeft)

alleen heb ik een jaar na die rit twee jaar weinig kunnen rijden wegens omstandigheden, en toen wou ik niet meer galopperen in de manege
is wouter (zo noemde mijn lesgever) met de zweep achter quicky aangegaan Boos!

na een paar bokjes en een keiharde galop galoppeer ik nu weer op elk paard

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-02-04 23:33

Geplaatst door de TopicStarter : 29-02-04 23:33

ben je er na die tijd wel weer op gestapt?

**Geplaatst**: 29-02-04 23:38

Geplaatst: 29-02-04 23:38

Tsja, half december hersenschudding dankzij een briljante actie van mijn paardje. 6 Weken later lag ik er weer naast in het bos, met de enige gedachte die door mijn hoofd ging "teugel vasthouden, teugel vasthouden" wat dus eigenlijk "rollen, rollen" had moeten zijn. Maarja, paard gaat voor he? Maand lang een stijve heup gehad... Heb er nog steeds iets last van als ik van mijn paard afkom.

Maar goed, zit niet zo veel anders op dan weer te gaan rijden. Paard moet toch beweging hebben, en ik moet zelf ook leren om me erover heen te zetten. Het bos ga ik nu maar even niet meer in in mijn eentje, want daar ben ik er echt al te vaak afgegaan. Dan maar met iemand erbij...

**Geplaatst**: 29-02-04 23:40

Geplaatst: 29-02-04 23:40

Talsha schreef:
ben je er na die tijd wel weer op gestapt?

was dat op mij?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-02-04 23:43

Geplaatst door de TopicStarter : 29-02-04 23:43

jha

**Geplaatst**: 29-02-04 23:46

Geplaatst: 29-02-04 23:46

Ik ben altijd gewoon weer opgestapt. 1 keer met waarschijnlijk een hersenschudding. En ik heb altijd de oefening herhaald.
Viel ik na een hindernis, dan sprong ik m opnieuw. Viel ik bij het aangaloperen, dan nog maar een paar keer overgangen maken.

Echt ernstig letsel heb ik nooit gehad (behalve dan die waarschijnlijk hersenschuddig, maar daar kreeg ik pas naderhand heel erg veel last van), dus ik weet niet of ik er met echt ernstig letsel weer op zou klimmen.

**Geplaatst**: 01-03-04 00:06

Geplaatst: 01-03-04 00:06

Moet toegeven dat ik na een aantal ongelukjes met mn vorige pony toch wat bibberig was om buiten op vreemde paarden te stappen toen ik voor een paard ging kijken, maar het paard dat i nu heb stapte ik op en dat was het gewoon. Die heeft me alle vertrouwen weer teruggegeven.

**Geplaatst**: 01-03-04 00:06

Geplaatst: 01-03-04 00:06

Als het kan dan stap ik meteen (of even bijkomen een minuut of 5 of zo) weer op het paard. Maar wil niet zeggen dat mijn knieen dan niet bibberen. Ik heb nooit angst gekend en ik stapte overal op. Maakte mij niet uit. Tot een jaar of twee geleden. Toen ben ik een paar keer hard gevallen (oa gekneusde heupen, ribben, gebroken vingers, scheur in stuitje en bilspier) en toen kende ik voor het eerst in mijn leven angst om op het paard te stappen.
Ik was best van slag omdat ik die nooit angst kende dit nu wel in 1 keer had. En dan de reacties uit mijn omgeving dat mensen dit niet van mij verwacht hadden. Ik vond het ook raar dat dit zo in 1 keer opkwam.
Om mijn vertrouwen terug te krijgen heb ik hem een tijd lang wel eerst gelongeerd voor ik er op stapte. Ook omdat hij twee keer een rodeo gaf net toen ik opstapte. Heb me er gewoon doorheen gebeten en nu is de angst ook helemaal weg (een tijdje al). Het enige wat ik niet doe is in de binnenbak rijden als er iemand aan het mennen is. Omdat ik dan de garantie heb dat ik er af geschoten wordt. Want hij flipt dan.
Heb ook nog niemand kunnen vinden bij mij op stal (er staan rond de 60 mensen) die dat wel voor mij wil doen...
Maar vind ik ook niet nodig hoor.
Maar goed vertrouwen moet weer groeien als je het kwijt bent. Helaas gaat dat niet van de ene op andere dag. Heb veel hulp gehad van mijn instructeur. En mensen in mijn omgeving.
Hij is nog niet altijd even braaf maar de laatste twee keer dat hij een halve rodeo weggaf heb ik hem wel uitgezeten en daar is mijn vertrouwen ook van gegroeid. Meestal moet ik nu wel weer om hem lachen.

En ach heb twee weken geleden een lichte hersenschudding opgelopen.. ik wilde zijn manen gaan trekken en dan wordt hij wat paniekerig. En ik kom met het kammetje aanlopen. Hij schrikt en draaide zo snel om dat zijn kaak tegen de zijkant van mijn hoofd sloeg. Dus ik hoef er niet eens altijd van af te vallen om iets te mankeren.

Succes ermee!!

**Geplaatst**: 01-03-04 00:24

Geplaatst: 01-03-04 00:24

Zeker weten. Ben er al een paar keer zo hard gevallen dat het een paar nachten brommen was in het ziekenhuis maar paar weken later zat ik er weer op (oka wel met pijn, maar dat doet er niet toe) Ziek

**Geplaatst**: 01-03-04 00:36

Geplaatst: 01-03-04 00:36

ik had vorig jaar een verzorgfjord en ging een keer met de eigenaar en mijn 2 kinderen een ritje maken met de kar. ik mende niet zelf. nou een hele leuke rit totdat we weer bijna bij de stal waren sloeg ie ineens uit het niets op hol. nou ik kan je zeggen dat was geen pretje. hij rende zo naar zijn stal. nam een scherpe bocht naar links en de kar sloeg om. we werden er allemaal uitgegooid. de been van mijn dochter bleef hangen en werd nog 10 meter mee gesleurd. nou dan hoor je pas hoe hard een kind kan gillen. mijn zoontje lag tegen het hek aan en had pijn in zijn arm. toen ik allebij mij kinderen bij me had zakte ik inelkaar. kon niet meer op mijn voet staan. echt een ramp. ik wou gelijk weg. was helemaal in paniek. zou wouden me nog naar huis brengen maar dat wou ik niet. ben in de auto gestapt een naar de dokter gegaan. ik had een dikke voet en mijn zoontje een schaafwond op zijn arm en mijn dochter een blauwe plek op haar kin en in haar lies. maar bleef maar pijn houden en mijn zoontje ook. toch maar naar ziekenhuis. nou mijn zoontje moest het gips in want die had een gekneusde arm en ik moest 2 weken met mijn voet omhoog want die was zwaargeneusd. mijn dochter reed toen ook paard maar moest van mijn man echt stoppen. maar nu is het alweer een jaar geleden en ze rijd alweer een tijdje. het gaat heel goed. ze is niet bang. maar ik merk aanmezelf dat ik echt heel voorzichtig ben gaan worden. paarden die groter zijn dan ik die wijk ik het liefst. wil alleen nog maar op ponies rijden en dan vind ik het soms nog eng. ga eerst tegen een paard praten voordat ik hem aai. stap niet meer zo als vroeger op een paard af voordat ik weet hoe het paard is.

**Geplaatst**: 01-03-04 00:37

Geplaatst: 01-03-04 00:37

ik ben een x met loulou over de kop gegaan met springen. ze is toen over me heen gerold. toen ze opstond bleef m'n voet in de beugel hangen en heeft ze me nog een paar meter meegsleurd.
ik was al die tijd bewusteloos en heb er een hersenschudding aan over gehouden. verder helemaal nergens last van gehad, dus echt geluk gehad.

en ik heb gejankt!!! nie omdat ik nie meer durfde, maar ik had die dag erna cross en wilde persé die wedstrijd rijden!! Haha!

mocht alleen nie van m'n ouders. achteraf begrijp ik ze wel, maar toen was ik echt super boos. Haha!

was dus niet bang om er weer op te stappen.

**Geplaatst**: 01-03-04 00:40

Geplaatst: 01-03-04 00:40

Vaan is zo'n saaie banketstaaf dat ik er nooit afval haha Rolleyes

Anders zou ik niet weten waarom ik er niet weer op zou gaan, ik ben nog niet bang om op een paard te zitten al had ie het graag ~~}> wante, ik heb op judo gezeten en daar leer je vallen Knipoog

En als je letsel hebt moet je er niet op gaan nee, dat zou toch stom zijn? Dan heeft het paard maar gewonnen, je gaat jezelf toch niet de knoppen in rijden?

**Geplaatst**: 01-03-04 01:02

Geplaatst: 01-03-04 01:02

Talsha schreef:
heb ik dus nie gedaan.
dat is ws m'n grootste fout geweest

dat was geen fout hoor! Je kon even niet anders. Omdat je zelf niet kon, maar omdat Bonnie ook even niet kon.

Bonnie heeft door haar avontuur met de kar even een knopje in haar hoofd niet goed gehad. Ze kon daardoor niet letten op de ruiter en was alleen met haar eigen angst bezig. Het is dus goed dat je niet op Bonnie bent gestapt toen. Je hoeft niet perse er weer meteen op te stappen. Je moet gewoon zelf weer een beetje vertrouwen in jezelf krijgen Lachen

En dat gaat vast wel lukken Ach gut

**Geplaatst**: 01-03-04 01:48

Geplaatst: 01-03-04 01:48

Ik ben ook een tijd lang heel erg bang geweest om weer op een paard te stappen.
Ik was met een jong paardje in de bak bezig, toen er ineens een hond binnen kwam rennen en er achteraan ging. Paard helemaal uit zijn panty, want die hond ging telkens naar de staart. Ik heb nog een rondje om zijn nek gehangen, terwijl het paard een complete rodeo uitvoerde, maar op een gegeven moment werd ik gelanceerd. Ik landde plat op mijn rug, maar had de teugels nog vast. De hond was nog steeds aan het blaffen en om het paard heen aan het rennen. Paard sloeg naar de hond, maar raakte mij vol in mijn gezicht net toen ik overeind kwam..... Resultaat was een gekneusde rug, hersenschudding en een gebroken kaak, jukbeen en neus....
Ik ben een half jaar niet meer bij een paard in de buurt geweest, serieus.
Het is erg moeilijk om van zo'n angst af te komen, toen ik er de eerste keren weer op zat heb van pure ellende alleen maar gejankt (en dat was alleen stappen....).
Maar alles is weer goed gekomen, nu stap ik na de zoveelste salto gewoon weer op, en heb ik nergens meer last van.

**Geplaatst**: 01-03-04 02:19

Geplaatst: 01-03-04 02:19

Ik moet zeggen dat ik altijd toch een beetje gespannen ben als ik er dan weer opstap, maar dat ben ik vaak na twee of drie rondjes weer kwijt

**Geplaatst**: 01-03-04 08:45

Geplaatst: 01-03-04 08:45

ja, ik ben 2x met me pony onderuit gegaan met springen. De 1e x was er niks maar de 2e x had me pony een dik been, een kras op het achterbeen en een bloedlip. En ik had een schaafwond op me hoofd Verdrietig

ja, ik durf er wel weer op maar geen springen meer

alleen heel laag.
Ook ben ik er een keer afgevallen en toen had ik me arm gebroken. Tja dan kun je er niet zo weer even opstappen. Maar de laaste weken kreeg ik weer een beetje heimwee Haha!

en ben ik af en toe wel es op me oudere rustige pony'tje gestapt. Die kon ik namelijk makkelijk met 1 hand sturen.
Toen ik daarna weer op me andere pony ging waar ik vanaf was gevallen vond ik het een beetje eng maar heb het gewoon gedaan en ben er nu weer overheen Lachen