Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-05-19 09:32

Het leed dat twee paarden heet...

Geplaatst door de TopicStarter : 18-05-19 09:32

Leed niet echt voor mij natuurlijk, maar van mijn twee maatjes.

Ik heb op dit moment maar twee paarden thuis staan, echt de grootste vriendinnen die de hele dag door samen spelen, eten, slapen, kriebelen, etc. Oh en natuurlijk ook af en toe ruzie maken om wie er nu dat plukje gras mag eten...

Maar goed, dat is het "probleem" niet. Het probleem is de bijna blinde paniek als ik er één mee neem om te trainen. Degene die dus achter blijft op stal. Let wel, ik vind hun reactie meer dan normaal en logisch, maar vind het dus erg vervelend voor de achterblijver en zou het graag ervoor willen zorgen dat ze het prettiger hebben.

Het is echt alleen de achterblijver. Degene die ik mee neem om te trainen is eigenlijk volledig relax en reageert ook niet op het geroep van de achterblijver. Alleen de jongste kan heel af en toe even "reageren" (opkijken waar het nu vandaan komt).

Heb al verschillende dingen geprobeerd, zoals de andere op de wei zetten/laten staan. Ze kunnen elkaar dan wel zien, maar de rijbak ligt niet tegen de wei en een stuk hoger. Die op de wei staat rent zichzelf half dood en degene die zou moeten werken, is overal bezig behalve met mij en het werk. Voor beide dus niet fijn...

De één trainen en de ander meenemen werkt wel goed, maar helaas ben ik 99% van de tijd alleen. Dat werkt dus helaas ook niet handig.

Een derde erbij is voor nu even nog geen optie. Maar wie heeft er ideeën, tips, etc. om het voor de beestjes wat prettiger te maken?
Heb echt nog nooit eerder dit probleem gehad, want altijd meer paarden op stal gehad, dus ook nooit één die alleen achter blijft.

**Geplaatst**: 18-05-19 09:35

Re: Het leed dat twee paarden heet...

Geplaatst: 18-05-19 09:35

En een derde kleiner formaat? Dit was bij ons echt de enige oplossing. Met een week was het probleem ook opgelost.

Er kwam een derde bij en met een week het probleem niet meer gehad.

**Geplaatst**: 18-05-19 09:36

Geplaatst: 18-05-19 09:36

Wat doet degene die achterblijft op stal? ik denk eigenlijk vooral dat het een kwestie van gewenning is/ gaat worden.

Hooinet vullen en op stal laten staan en wellicht kun je de scherpe randjes er af halen (als het echt heel erg is) met iets wat kalmerends werkt. En dan vooral heel veel en vaak gaan doen, zodat ze leren dat het normaal is en degene die weg gaat ook altijd weer terug komt.

**Geplaatst**: 18-05-19 09:37

Geplaatst: 18-05-19 09:37

Ik heb er drie zodat ik kan trainen zonder stress, en omdat mijn paard bijna showklaar is (als in ze kent bijna genoeg om mee te gaan naar de shows met tientoi) komt er volgend jaar een vierde bij.

**Geplaatst**: 18-05-19 09:38

Geplaatst: 18-05-19 09:38

Jahh klinkt bekend, ik heb het opgelost door een nr. 3 te kopen, het werkt nog beter als je ook nog een nr. 4 aanschaft :Y)

Het is natuurlijk een heel logisch probleem, je kan het uitbouwen/laten wennen, maar dat werkt niet bij elk paard en is vaak wel een tijdrovende klus.
Je traint nu niet in zicht/buurt van het andere paard?

Edit: ik lees nu dat degene die je mee hebt ook een probleem is, dát is wel degelijk trainbaar, het paard moet écht de focus bij jou leren houden.
Daarmee heb je ook direct de helft van het probleem van het "achtergebleven" paard opgelost.

**Geplaatst**: 18-05-19 09:42

Geplaatst: 18-05-19 09:42

Ik had hetzelfde. Was niet meer te doen dus een shetlander erbij gekocht.
Nu gaat het perfect! Had ik veel eerder moeten doen.
Had ook alles qua trainen al geprobeerd..

**Geplaatst**: 18-05-19 09:43

Geplaatst: 18-05-19 09:43

Bij mij zwakte de reactie wel af naarmate ik er vaker eentje mee neem maar bij mij is de achterblijver wel een jong dier. Die trekt een aantal sprintjes en gaat weer eten. In het begin was ze wel bezweet als ik terug kwam maar inmiddels niet meer.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-05-19 10:02

Geplaatst door de TopicStarter : 18-05-19 10:02

KimD schreef:
En een derde kleiner formaat? Dit was bij ons echt de enige oplossing. Met een week was het probleem ook opgelost.

Er kwam een derde bij en met een week het probleem niet meer gehad.

Derde is voor nu echt even geen optie en een kleinere dan C/D helemaal niet.

De omheining is daar niet geschikt voor, even 10 ha opnieuw omheinen is te kostbaar, omdat we dit huren en een eigen plek willen. Dan komen er ook zeker weer meer paarden, dus dan is het sowieso opgelost. Maar voor nu moeten we het hier even mee doen.

Elisa2 schreef:
Wat doet degene die achterblijft op stal? ik denk eigenlijk vooral dat het een kwestie van gewenning is/ gaat worden.

Hooinet vullen en op stal laten staan en wellicht kun je de scherpe randjes er af halen (als het echt heel erg is) met iets wat kalmerends werkt. En dan vooral heel veel en vaak gaan doen, zodat ze leren dat het normaal is en degene die weg gaat ook altijd weer terug komt.

Vooral heel hard roepen en de jongste gaat rondjes lopen, de oudste staat stuiterend uit haar raam te kijken.

Hooinetten hebben ze altijd vol tot hun beschikking, maar vinden ze niet intressant.

Verder train ik de jongste 2/3 keer in de week en de oudste 3/4 keer in de week. Lijkt nog niet echt minder te worden, al lijken ze na een half uur wel rustiger te worden (rijbaan is zo'n 400/500m van de stal af, dus merk alleen als ze stiller worden).

Voor iets kalmerends zijn ze denk ik niet onrustig genoeg voor. Meestal zijn ze ook niet meer bezweet als ik terug kom, dat waren de eerste keren wel het geval.

siskeh schreef:
Jahh klinkt bekend, ik heb het opgelost door een nr. 3 te kopen, het werkt nog beter als je ook nog een nr. 4 aanschaft
Het is natuurlijk een heel logisch probleem, je kan het uitbouwen/laten wennen, maar dat werkt niet bij elk paard en is vaak wel een tijdrovende klus.
Je traint nu niet in zicht/buurt van het andere paard?

Edit: ik lees nu dat degene die je mee hebt ook een probleem is, dát is wel degelijk trainbaar, het paard moet écht de focus bij jou leren houden.
Daarmee heb je ook direct de helft van het probleem van het "achtergebleven" paard opgelost.

Degene die ik mee heb is absoluut niet het probleem, die is eigenlijk altijd relax en goed erbij (alleen als ik de andere in de wei heb staan en zich half dood rent). Maar zelfs de jongste is er goed bij.

Ze hebben allebei een groot raam naar buiten, daardoor kunnen ze de rijbak wel zien, maar deze ligt wel op een afstand (ca 400/500m).

belle_boef schreef:
Bij mij zwakte de reactie wel af naarmate ik er vaker eentje mee neem maar bij mij is de achterblijver wel een jong dier. Die trekt een aantal sprintjes en gaat weer eten. In het begin was ze wel bezweet als ik terug kwam maar inmiddels niet meer.

Het wordt inderdaad wel iets minder nu ze gewend zijn dat er één weg gaat en ook weer terug komt. Maar desondanks blijven ze erg onrustig. Eten interesseert ze helaas helemaal niets.

**Geplaatst**: 18-05-19 10:28

Re: Het leed dat twee paarden heet...

Geplaatst: 18-05-19 10:28

Misschien iets voeren wat ze normaal niet krijgen. Bijv slobber daar hebben ze best even werk mee en leid wat af dat is hier eigenlijk het enige wat bij mijn ene merrie goed werkte en ik heb er 5 dus ze is nooit alleen ging enkel om die ene die weg ging
Na een paar maanden ergens anders gestaan te hebben is het probleem opgelost maar dat is nogal resoluut

**Geplaatst**: 18-05-19 11:18

Geplaatst: 18-05-19 11:18

Misschien dat grondwerk je kan helpen je paarden zelfverzekerder te krijgen. Het komt over alsof ze zonder elkaar enorm onzeker zijn en daardoor angstig worden. Volgens mij heeft bijvoorbeeld Tristan Tucker, maar vast ook anderen, wel trainingsmodellen voor paarden met verlatingsangst. Misschien kan je je hier wat in verdiepen.
Ik doe zelf veel oefeningen van Tristan Tucker met mijn paard (niet specifiek voor verlatingsangst) en daar kan je rustig alle andere paarden in de wijde omgeving weghalen en mevrouw merkt het niet eens :')

Maar misschien is ze er sowieso minder gevoelig voor hoor, maar je kan het altijd een kans geven natuurlijk.

**Geplaatst**: 18-05-19 11:25

Re: Het leed dat twee paarden heet...

Geplaatst: 18-05-19 11:25

Mijn inmiddels overleden paard heeft het altijd heel erg gevonden om alleen achter te blijven. Met mij weggaan vond hij geen probleem. Tijdens de training ook nooit afgeleid geweest door zijn maatjes. Maar alleen achterblijven op stal of in de wei was echt drama.

Dan vond ik hem terug helemaal zeiknat en vaak ook nog met een wond of i.d. Die werd dus gewoon echt hysterisch. Eten had hij dan ook echt geen interesse in. Toen mijn mini's erbij kwamen werd dat minder en een derde groot paard erbij was het goed. Toen hij hoog bejaard was nam ik hem ook vaak mee. Dan parkeerde ik hem in het gras naast de bak.

Mijn huidige paarden kunnen prima alleen achterblijven wat echt een verademing is. Die hinniken af en toe een keer heel hard maar meer ook echt niet.

**Geplaatst**: 18-05-19 13:37

Re: Het leed dat twee paarden heet...

Geplaatst: 18-05-19 13:37

Als ze niet erg bezweet zijn dan zou ik toch echt gewoon vol blijven houden. Ze moeten ook zelfstandig leren worden anders krijg je van die verwende "aan elkaar plak" paarden.

**Geplaatst**: 18-05-19 13:58

Geplaatst: 18-05-19 13:58

Elisa2 schreef:
Als ze niet erg bezweet zijn dan zou ik toch echt gewoon vol blijven houden. Ze moeten ook zelfstandig leren worden anders krijg je van die verwende "aan elkaar plak" paarden.

Juist dit. Het heeft gewoon echt veel tijd nodig.

**Geplaatst**: 18-05-19 14:05

Geplaatst: 18-05-19 14:05

Derde erbij bij werkt heel vaak ook niet, als deze twee een band hebben, dus dat zou ik sowieso niet doen.
Wat wel werkt is rustig opbouwen.
En je kan proberen met twee personen de paarden op te halen, dan ga je met de ene aan het werk en zet de ander het andere paard terug, met een beetje begeleiding, het juiste gedrag belonen enzovoort.
Want meestal is het probleem dat ze verlaten worden, het zelf weggaan is meestal geen probleem.
Als je dat een beetje goed begeleid dan went het prima.

**Geplaatst**: 18-05-19 14:11

Re: Het leed dat twee paarden heet...

Geplaatst: 18-05-19 14:11

https://www.facebook.com/watch/?v=541231256329102

Het trainen moet wel met 2 man (ik kan Monique van Natural HorseMo echt aanraden, maar zelf aan de slag kan ook), maar de uiteindelijke uitkomst is wel dat ze alleen kunnen blijven.

**Geplaatst**: 18-05-19 14:42

Re: Het leed dat twee paarden heet...

Geplaatst: 18-05-19 14:42

Ik heb er ook 2. En ja, ze plakken extreem aan elkaar. Als ik ze in een stal vol paarden zet hinniken ze ook om elkaar en maken ze zich druk. Ik heb verschillende keren het weggetrained. De praktijk is gewoon dat als je een paar maanden verder bent ze toch weer aan elkaar hangen. Logisch, paarden zijn kudde dieren en ze hebben een prefert partner en die haal ik weg.

Wat ik doe is gewoon rijden, de ander blijft gewoon in de wei. De eerste weken voelde ik me heel gemeen. Maar het balanseerd. Beide reageren nog wel. Ze hinniken graag maar het hele heftige rondjes crossen is weg. Ik merk dat ze zien nog wel belangrijk vinden. Laat ik er 1 uit het zicht, dan vinden ze dat echt vervelend. Opladen op de trailer geeft altijd een sterk reactie, maar ook dat is gewoon minder.

**Geplaatst**: 18-05-19 15:02

Geplaatst: 18-05-19 15:02

Ik had precies hetzelfde hier met mn 2 paarden die 26 jaren samen waren. Nouja de ruin kon niet zonder de merrie, andersom was het niet zo’n probleem.
De beste oplossing was de ruin uit het weiland te halen en in de stapmolen te zetten, dan was het prima. Of in de paddock naast de bak, waar hij haar goed kon zien.

Ze is wel eens een paar nachtjes weg geweest en toen was hij binnen paar uurt ook wel weer rustig.

En nu is de merrie overleden en plakt mn ruin op mn jonge paard maar wel minder extreem.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-05-19 15:47

Geplaatst door de TopicStarter : 18-05-19 15:47

Ze zijn inderdaad niet bezweet of zo, maar gewoon maar even regelmatig doen en volhouden. Misschien dat het dan steeds gewoner wordt.

Kan ook eens kijken of ik in de rijbak en stukje met lint en prikpaaltjes af kan zetten en daar één in zetten.

Ik vind het dus ook echt wel een normale reactie, kuddedieren en alleen achter blijven is niet natuurlijk. In de toekomst zal dat ook geen probleem meer zijn (het alleen achter blijven, misschien als ze heel erg plakken aan een ander, maar dat is vrij makkelijk te trainen als je meerdere paarden hebt staan. In ieder geval nooit problemen mee gehad). Dus misschien moeten we het hier maar even mee doen.

Het is overigens ook niet dat ze heel erg plakken aan elkaar (als er bijvoorbeeld met twee wandelen kan je met beide zonder problemen de andere kant op gaan, ze kijken hooguit een keer om maar verder niet, roepen ook niet of zo), degene die ik mee neem heeft er dan ook echt geen moeite mee.

Iets eten geven waar ze even mee bezig zijn en normaal niet krijgen, kan ik nog wel proberen. Brok en hooi kijken ze niet naar om, gaan ze pas (rustig) op eten als de ander weer terug is.

Mizora schreef:
https://www.facebook.com/watch/?v=541231256329102

Het trainen moet wel met 2 man (ik kan Monique van Natural HorseMo echt aanraden, maar zelf aan de slag kan ook), maar de uiteindelijke uitkomst is wel dat ze alleen kunnen blijven.

Ik denk niet dat ze bij mij thuis zal komen. :))

Maar eens op zoeken hoe je dat verder zou kunnen trainen.

**Geplaatst**: 18-05-19 15:59

Re: Het leed dat twee paarden heet...

Geplaatst: 18-05-19 15:59

Oeps, locatie even over het hoofd gezien. Ze is wel in voor dingen, maar dit is wel ver. Misschien kan ze je ook telefonisch helpen.

**Geplaatst**: 18-05-19 16:51

Re: Het leed dat twee paarden heet...

Geplaatst: 18-05-19 16:51

Een hoekje van de bak afzetten en daar de ander in doen zodat die erbij is?

Die van mij staan ook met 2 maar zijn gelukkig redelijk relaxed als de ander meegaat. Ik zou in mijn situatie misschien nog een kinderpony oid kunnen overwegen, maar wat dan als we weggaan met de 2 paarden, dan blijft die weer alleen achter... Dus 2 kleintjes erbij..? Dat vind ik wel ver gaan

**Geplaatst**: 19-05-19 12:25

Geplaatst: 19-05-19 12:25

Mizora schreef:
https://www.facebook.com/watch/?v=541231256329102

Het trainen moet wel met 2 man (ik kan Monique van Natural HorseMo echt aanraden, maar zelf aan de slag kan ook), maar de uiteindelijke uitkomst is wel dat ze alleen kunnen blijven.

Heb je ook een idee hoelang ze over zo'n training doet? bv 12 x een uur of oefen je zoiets per kwartier?

Het filmpje is interresant,helaas ook te ver uit de richting voor mij.

Zelf probeer ik de paarden dagelijks aan de hand uit elkaar te doen -wel in het zicht- maar ook dat is geen oplossing voor het probleem (althans de mijne staan nog te miepen en word helemaal niet rustig zodra het andere paard meer als 15 meter weg is. )

**Geplaatst**: 19-05-19 12:41

Re: Het leed dat twee paarden heet...

Geplaatst: 19-05-19 12:41

Daar durf ik geen antwoord op te geven. Het handigste is om contact met haar op te nemen. Indien je wel in Nederland/België zit, zal ze je verwacht ik doorsturen naar een collega van haar, die ook de opleiding Equinoloog/Instructeur paard en gedrag (naam tijdens haar opleiding verandert, de training zelf niet) heeft gedaan. Het is namelijk ook combinatie-gebonden, maar mogelijk geeft ze je ook handvatten als je het zelf wilt doen.

In het geval van verder weg, verwacht ik sowieso dat ze helpt.

**Geplaatst**: 19-05-19 17:26

Re: Het leed dat twee paarden heet...

Geplaatst: 19-05-19 17:26

Iets eten even als ze ongewenst gedrag vertonen vind ik zelf geen goed idee.
Je moet echt heel specifiek belonen als ze ontspannen, het ontspannen worden is ook iets wat je kan trainen.
Als ze in het zicht of gehoor blijven is meestal lastiger als dat ze helemaal verdwijnen.

Maar als ik het goed begrijp is het al wel iets beter aan het gaan, zou gewoon nog even volhouden dan en kijken of het toch steeds meer went.

**Geplaatst**: 19-05-19 17:31

Re: Het leed dat twee paarden heet...

Geplaatst: 19-05-19 17:31

Als het een tijdelijk iets is en jullie toch gaan verhuizen op de langere termijn. Dan wellicht nu oplossen met iets rustgevends van je dierenarts?

**Geplaatst**: 19-05-19 17:33

Geplaatst: 19-05-19 17:33

Heb ook 2 paarden, die overdag zomer en winter samen staan en kroelen en kriebelen en naar elkaar roepen. In het begin was het er 1 meenemen ook lastig, vooral voor de jongste die ging dan als een gek door de wei racen en stopte niet tot je terug was. (haalde ze er ook altijd allebei uit als het glad was, zodat ze niet in gekkigheid helemaal in de vernieling gingen).
Maar heeft tijd geduurd maar nu snappen ze beide, vriendje weg is vriendje komt vast wel keer weer terug.

Heb wel het geluk dat er nog andere paarden om heen staan doorgaans en nog eentje bij ze in de wei. (die in de wei is zijn hele leven al een einselganger, dus die deden ze niet zoveel mee. Tegenwoordig wat meer, want hij durft nu ook te kroelen (Was altijd bang voor alle paarden).

Hier dus tijd gekost.... en geduld en heb het gewoon genegeerd eigenlijk, behalve bij gladde wei, dan ook de ander binnen gezet.