Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-04-19 18:12

Paard op pensioen, hoe doe jij het?

Geplaatst: 09-04-19 18:12

Aangezien ik vast niet alleen ben stel ik de vraag maar even hier.
Wie heeft er nog meer paard(en) op pensioen? En hoe doe jij het?
Staan ze aan huis? Op een stalling? Doe-het-zelf? Volpension?
Zijn ze nog gezond maar gewoon oud, of zijn ze lichamelijk niet ok?
Doe je nog iets ermee? Wat houdt voor jou 'op pensioen' in?

Die van mij zijn redelijk oud (23 & bijna 26 jaar) en deden sowieso al niet veel meer, maar had nog steeds wel plannen en doelen om te behalen. Ik zit nu te twijfelen of ik bij 1 van beiden (de jongste

) die plannen niet moet laten varen, en hem 'op pensioen' zetten. Maar ik weet niet goed hoe, of ik hem daar dan wel een plezier mee doen en hoe ik dat moet aanpakken/invullen.

Voor mij is op pensioen het idee van: paard staat in een grote weide met een gezellig kudde, krijgt zijn eten & drinken, regelmatig een aai en af en toe een borstelbeurt of eens een klein wandelingetje naar een andere leuke plek (om daar wat te grazen of te rollen of whatever). Maar niets meer wat moet of geen dingen meer wat je wil bereiken.

Maar wat als je die grote weide en die kudde niet hebt? Wat als je op volpension staat, je paard een stal heeft met een paddockje, uiteraard wel zijn eten/drinken krijgt maar dat is het? Wel 1 paard er naast maar niet samen, soms aan de andere kant nog een paard maar ook niet samen. Verder weinig te beleven in die paddock. De grote weide & die kudde is (naast het niet hebben) ook geen optie vanwege medische klachten. Waar doe je je paard dan een plezier mee? Heeft een paard genoeg aan af en toe eens rollen in het zand, wat gras gaan eten en een borstelbeurt? Of moet er toch meer 'entertainment' zijn in een paardenleven?

Er zit een heel verhaal achter deze hersenspinsels, maar voor nu ga ik het even hierbij laten. Als er specifieke dingen geweten willen worden kan er natuurlijk achter gevraagd worden, maar zit me vooral af te vragen hoe jullie met een pensionado omgaan, misschien kan ik daar nog wat ideeën uit halen

**Geplaatst**: 09-04-19 18:18

Re: Paard op pensioen, hoe doe jij het?

Geplaatst: 09-04-19 18:18

Ik heb oude paarden in pension staan.24/7 buiten grote schuilstal,altijd eten of hooi of gras en 2x pd krachtvoer bij.De ene eigenaar komt trouw iedere dag een ander iedere maand.Wat mij vooral opvalt dat oude paarden in de groep helemaal opleven en terug wat spier bij bouwen,ze sjouwen hier heel wat af op een dag.Ik vind ze zo aandoenlijk.Er staan ook wel jongere paarden bij maar de oudste ,die er eigenlijk het kortste staat is de baas.

**Geplaatst**: 09-04-19 18:28

Re: Paard op pensioen, hoe doe jij het?

Geplaatst: 09-04-19 18:28

Ik heb er eentje met (vervroegd)pensioen.

Hij is niet helemaal fit meer. Hij heeft luchtweg problemen en mag rond blijven lopen totdat hij zelf aan geeft dat het genoeg geweest is.

Hij staat aan huis samen met mijn merrie. Die ik nog wel rij onder het zadel. Ze staan overdag op de paddock en savonds een paar uur op het gras. Ik wil dit proberen uit te bouwen naar langer. Maar dat is afhankelijk van hoe mijn merrie reageert. (IR)

Meneer doet echt helemaal niks meer. Soms een borsteltje er over en heel soms een ieniemienie wandelingetje maar meer niet.

**Geplaatst**: 09-04-19 18:32

Geplaatst: 09-04-19 18:32

Ik heb mijn paarden thuis staan, en als ze te oud worden om bereden te worden (zonder dat ze pijn hebben) dan blijven ze gewoon in de groep staan waar ze hun hele leven al in staan.

En ze vinden dat prima. Een paard heeft echt genoeg aan paardengezelschap, eten, drinken en beschutting. Borsteltje eroverheen in de verhaarperiode vinden ze lekker, maar verder doe ik er eigenlijk dan echt niets meer mee.
Natuurlijk gaan ze gewoon mee in het inenten-, hoefsmid- en tandartsriedeltje, en als ze behoefte hebben aan speciaal voer (omdat ze kiezen missen bv) dan krijgen ze dat, net als een deken in de winter als ze anders teveel terugvallen.

Op grotere schaal is dat ook zoals veel pensioenstallen dat doen, zoals bij de Wildtshof die hier vlak om de hoek zit.

**Geplaatst**: 09-04-19 18:43

Geplaatst: 09-04-19 18:43

De mijne staat op pensioen in pension, ze is bijna 24 jaar en merk dat ze sinds vorig jaar bakwerk niet meer leuk vindt. Dus daar zijn we al een tijdje mee gestopt en nu het overdag weer lichter is gaan we wat vaker (eens in de twee weken) onder het zadel naar buiten. Kan ze nog even echt goed hard d’r benen strekken wat ze zo lekker vindt.
Daarnaast loopt ze dag en nacht in een kleine groep in een kleine PP. Dit gaat zomers prima, maar winters zou het eigenlijk idealer zijn als ze ‘s nachts apart kon staan om bij te eten, want haar voerbehoefte is duidelijk anders dan die van de jongere paarden. Dus dat is nog wat gepuzzel, wat het nadeel van dag en nacht in een groep is, specifiek bijvoeren is een slag lastiger.

Ikzelf ga vrijwel dagelijks, laat haar ‘s avonds nog een portie voer extra eten en een bakje pulp/muesli/poeders. Meestal rommel ik wat rond op stal, doe wat klusjes of werk nog een beetje met een paardje van een stalgenoot. En daarnaast twee maal in de week sowieso poepschepdienst. Eigenlijk is dat de vervanging van de beweging die ik anders kreeg door samen te werken.
Al met al heb ik wel het idee dat ze tevreden is, en probeer ik wanneer ze aangeeft graag wat te doen dit op te pakken en in goede banen te begeleiden

Zodat de spierpijn van ons beide beperkt blijft

**Geplaatst**: 09-04-19 18:46

Geplaatst: 09-04-19 18:46

Hier ook 2 gepensioneerden

23 en 26 jaar. Allebei cushing en 1 ex-hb'er.
Staan aan huis.
De oudste kreeg ook eerst een heerlijk pensioen op mijn grote weide.
Net zoals ik het altijd in gedachten had voor mijn gepensioneerd wedstrijdpaardje.
Tot ze hoefbevangen werd door teveel te vreten. Toen was de pret voorbij

Nu staat ze op een kleiner stuk waar weinig tot geen gras is en mag ze de kantjes van de rijbak en mijn tuin maaien.
De andere staat op een groter land met strookbegrazing vanaf juni.

Ze zijn happy en vinden het allebei volgens mij wel een prima leven zo

Af en toe de borstel eroverheen. Meer doe ik niet meer.
Ik heb zelf ook geen behoefte om nog dingen te ondernemen met oude paarden.

**Geplaatst**: 09-04-19 18:54

Geplaatst: 09-04-19 18:54

@ beatje, Saul & Ibbel: Bedankt voor de reacties al. Jullie paarden staan dus zoals ik het voor mij zie, heel fijn

Maar ik zie het hier niet gebeuren, en ik heb schrik als ik niet regelmatig wat met hem doe (als in: een paar kilometer gaan wandelen, of wat longeer/pistewerk, grondwerk, vrijheidsdressuur, wat spelen, ... ) dat ik hem tekort doe, of misschien zelfs zijn medische dingen erger maak (stijver worden ed). Terwijl het wel doen van die dingen mij tegelijk ook het gevoel geeft dat hij er helemaal geen zin meer in heeft ...

@ RianneH : jij staat dan ook met iets meer beperkingen.. Hier dan wel weer het voordeel van apart staan, dat het rust geeft en dat je qua voeren meer vrijheid hebt. Hoe heb jij het idee dat ze aangeeft dat ze wat wil doen? Ik vind het bij die van mij zo moeilijk, hij lijkt graag aandacht te hebben, murmeld steeds als ik aankom en komt dan naar de poort, duwt zijn neus in het halster etc. Maar zodra we dan echt iets gaan doen lijkt het over en komt er allerlei gedrag naar boven wat voor beide partijen niet fijn is, waardoor ik dus het idee heb dat het hem echt niet lekker zit.

@ Pandora2 : dat dus

Ik zou die van mij best op de weides van de stalling kunnen zetten (desnoods als ik er zelf ben voor de andere, maar als ik het zou vragen zou het ook best langer kunnen gok ik) en dat zou leuker zijn voor hem, want meer te zien en uiteraard lekker gras. Maar daar breng ik hem ook mee in de problemen en dan zijn we nog verder van huis.. Ik kan echt niet zeggen of hij verder zijn stalletje en paddock en ruwvoer ok vindt. Het lijkt mij maar saai zo.

**Geplaatst**: 09-04-19 19:03

Geplaatst: 09-04-19 19:03

Tja... gelukkig kent een paard saai niet

Een groter land met gras is hier geen optie meer voor de oudste. Dus het is of dit, of hemelen.

Een andere mogelijkheid is er gewoon niet, dus ik breek er ook mijn hersens niet meer over

**Geplaatst**: 09-04-19 19:30

Geplaatst: 09-04-19 19:30

Interessant!
Ik heb een merrie Van bijna 19, een soort van op pensioen staan. We rijden al een tijdje niet meer (ze heeft artrose) en sinds deze zomer staat ze op pensioen. Ze staat op een grote paddock paradise, in een groep van ongeveer 40 paarden. Er is lekker veel ruimte dus die groep is onder verdeeld in kleinere kuddes. Zelf is ze niet zo kudde trouw en staat dan bij dat paard, dan weer bij die, en soms ook wel alleen als ze daar behoefte aan heeft (ze is nooit heel sociaal geweest). Er is ook een lekkere grote schuilstal en ze hebben onbeperkt hooi. Ik wandel nog wel af en toe met haar, en soms wat fietsen. Deze zomer ben ik ook begonnen met clickeren. En dan niet zozeer de ‘kunstjes’ maar echt meer voor het gymnastieken. Dit vindt ze echt heel leuk en ze blijft er lekker soepel bij.
Ik blijf wel een beetje met haar bezig dus, want ik ben bang dat rust roest. Maar alles lekker onbelast en op haar tempo. Met fietsen geeft ze zelf de gangen aan, en met wandelen als ze het beu is draaien we om. Kan met haar gelukkig heel goed, ze geeft alles duidelijk aan. Dus niets moet alles mag!
Het was in het begin wel wennen voor beide maar nu gaat het heel goed!

**Geplaatst**: 09-04-19 19:34

Geplaatst: 09-04-19 19:34

[***] schreef:
Maar ik zie het hier niet gebeuren, en ik heb schrik als ik niet regelmatig wat met hem doe (als in: een paar kilometer gaan wandelen, of wat longeer/pistewerk, grondwerk, vrijheidsdressuur, wat spelen, ... ) dat ik hem tekort doe, of misschien zelfs zijn medische dingen erger maak (stijver worden ed). Terwijl het wel doen van die dingen mij tegelijk ook het gevoel geeft dat hij er helemaal geen zin meer in heeft ...

Niet te veel vermenselijken. Je antwoord heb je al in het tweede deel van je zin: je doet je paard er kennelijk geen lol mee.

**Geplaatst**: 09-04-19 19:47

Geplaatst: 09-04-19 19:47

Ik vind het zo tegenstrijdig dat hij dus wel steeds naar mij toe komt en zijn neus in het halster duwt. Maar misschien is dat ook in de hoop dat we naar de weides gaan ofzo, en dan niet meer leuk als blijkt dat we iets anders gaan doen.. Ik denk dat ik hem gewoon eens een tijdje 'met rust' (wel eens naar de weides of laten rollen, nu met het verharen even een borstel erover maar niet teveel etc.) ga laten en dan kijken of hij zich anders gaat gedragen ofzo. Hoop inderdaad niet dat paarden saai kennen, haha.

@ tandlozemum : hoe doe jij dat op haar tempo? Aan de hand waarvan bepaal je wat ze wel nog wil/kan? Dat vind ik een hele moeilijke...

**Geplaatst**: 09-04-19 19:54

Geplaatst: 09-04-19 19:54

De mijne (26 jaar) is ook met pensioen, hoofdzakelijk, vanwege cushing. Hij heeft een uitloopstal maar is niet super groot. Wij doen hem echt nog een groot plezier met wandelen/longeren/grazen. Rijden zou hij ook nog leuk vinden maar doordat hij regelmatig evenwichtsproblemen heeft van de cushing doen we dat niet meer. In de zomer staat hij dag en nacht met een groep in de wei en dan vind hij het echt niet leuk om op pad te gaan. Dan halen we hem alleen uit de wei om eten te geven (en medicijnen) en even te poetsen.

Ik denk vooral dat je naar je paard z'n gedrag moet kijken. Als hij het prima vind om niks te doen, lekker zo laten. En anders wellicht af en toe wandelen/longeren/klein buitenritje?

**Geplaatst**: 09-04-19 22:54

Geplaatst: 09-04-19 22:54

Ja, ik. Twee stuks. Eentje wordt volgende week 29 en de ander wordt dit jaar 20 en krijgt al jaren palliatieve zorg. Ik heb ze in eigen beheer op een huurwei. Ik hoop zo dat ze tegelijkertijd "op" zijn, lijkt me vreselijk om er nog 1 over te hebben en daar dan mee in pension te moeten.

Ik doe het niet anders dan toen mijn ruin nog wel rijpaard was. Behalve dan dus dat ik niet meer rijd. Die van mij vinden het prima: wandelen wat rond, vreten gras, liggen te chillen in de paddock of kroelen of slapen. Ik mis het rijden niet (meer), en mijn ruin was altijd al een type wat je weken stil kon zetten. Hij heeft wel af en toe een denkwerkje nodig. Mijn merrie heb ik sinds ze 24 was, ze was toen al met pensioen. Dus met haar ben ik niet anders gewend dan dat ze alleen een decoratieve functie heeft.

Laatst bijgewerkt door Koper op 09-04-19 23:09, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-04-19 23:04

Geplaatst: 09-04-19 23:04

Heel fijn dat deze vraag gesteld wordt, ik ga me hier ook mogen melden.
Sinds een maand is mijn paard (15 jaar) met vervroegd pensioen vanwege een blessure die niet meer beter wordt (rug en rechter achterbeen). Wij hebben hem van een luxe pensionstal nu verhuisd naar een stal met elke dag weidegang in kudde en s'nachts op stal, volpension. Scheelt ons 60 euro per maand. Hier is wel nog een all weather piste maar die gebruiken we momenteel dus niet. Wij mogen wel nog gaan wandelen, ik was van plan dit ongeveer 1x per week te doen maar heb dit nu eenmaal gedaan en merkte dat ik hier zelf weinig plezier uit haal maar vooral bezig ben met "is dit niet te zwaar?" of "Doe ik hem nu pijn?" terwijl hij wel heel enthousiast was.
Ik ben van plan om lessen in natural horsemanship te gaan volgen maar ik heb hier nog steeds niet de geschikte lesgever voor gevonden. Op dit moment ziet hij er ook nog helemaal niet uit alsof hij op pensioen is en heeft hij de tijd van zijn leven op de weide. Hoe lang hij nog mee gaat is een groot vraagteken, maar hij geeft zijn grenzen wel goed aan.

**Geplaatst**: 09-04-19 23:13

Re: Paard op pensioen, hoe doe jij het?

Geplaatst: 09-04-19 23:13

Mijn oudjes blijven gewoon in de groep lopen, maar dan zonder werk.

Mijn 2 oudjes zijn met pre-pensioen. Ene hikt tegen haar echte pensioen aan, galopeerd niet meer onder het zadel omdat dat t gek is. De ander kan nog wel ff mee, maar is geen wedstrijd pony (nooit geweest ivm trauma voor de wagen) en doet daarom erg weinig.
En een artrose exemplaar die echt niet makkelijk is, maar alleen nog als kinderpony gebruikt kan worden. Geen ideale combinatie dus. Die moet nog wat worden en is ook met een soort pre pensioen (lees: gemiddeld 1x in de week een werkje).

**Geplaatst**: 10-04-19 07:30

Geplaatst: 10-04-19 07:30

Interessant hoe jullie het allemaal doen. Wel heeft iedereen blijkbaar de oudjes fijn buiten bij anderen lopen. Stom dat dat hier niet lukt, zou mij al minder zorgen geven dat hij zich dood gaat vervelen. Maarja, dat weegt ergens niet op tegen de problemen die er dan ontstaan want het zit hopelijk vooral in mijn hoofd

We gaan het zien.. Maar eens even kijken hoe het gaat als ik geen 'trainingsplannen' meer maak.

**Geplaatst**: 10-04-19 07:42

Geplaatst: 10-04-19 07:42

Hier 2 oude shets op pensioen. Staan aan huis op een schraal stuk met hooi en een paar uur per dag gras. Verder doen we er niks mee buiten dekens, de standaard medische rimram, wat versjouwen tussen verschillende stukjes waar gemaaid moet worden en af en toe eens een borsteltje. Als mijn rijpaard op pensioen gaat komt die er bij te staan. Ze vinden het wel best, alhoewel ik bij de oudste (26) merk dat die wel zin heeft om echt nog aan de slag te gaan.

**Geplaatst**: 10-04-19 07:50

Geplaatst: 10-04-19 07:50

Mijn eerste paard heeft tot zijn 30ste gewoon in zijn eigen kudde gestaan. Mooi om te zien hoe ze rekening met hem hielden. Tot zijn 26ste is hij nog af en toe gereden, daarna nog enkel wat gewandeld en wat grondwerk gedaan om hem soepel te houden. Hij is verder altijd meegenomen in dezelfde routine als mijn andere paarden. En omdat hij nou eenmaal paard nr. 1 was heeft hij tot zijn dood altijd alles als eerste gehad.

**Geplaatst**: 10-04-19 08:24

Geplaatst: 10-04-19 08:24

Ik kan met je topic nog herinneren over paarden waar je "niets" meer mee doet in volpension.

Toen reageerde ik ook nog dat ik mijn "pensioen"paard die nu nog maar 14 wordt maar door HKO al jaren op en af gaat, op onze eigen weide heb gezet en dat ik daarnaast mijn sportpaard nog op pension heb staan.

Helaas heeft hij een slechte winter gehad ondanks onbeperkt ruwvoer, dekens etc. en werd het 2x per dag voeren en mesten in combinatie met mijn werk en nog een sportpaard dat 10 km verder staat op pension echt te veel.

Hierdoor heb ik beslist van mijn "pensioen"paard ook terug naar de pensionstal te halen. Hij heeft hier van juni 2016 tot juni 2018 ook gestaan en deed het hier super ondanks dat het in de winter best veel op stal staan is. Blijkbaar werkt dat beter voor hem dan continue in de weide.

Vrijdag verhuist hij weer terug en heb ik helaas ook de knoop doorgehakt om de pony's te verkopen en de weide te verhuren.

Maar mijn pensionado vindt al die persoonlijke aandacht op stal helemaal geweldig. Iedereen vindt hem lief en wil knuffelen, hij wordt aan de hand naar de paddock of weide gebracht, wordt dan ook weer iedere dag of bijna iedere dag lekker gepoetst en getut en gewassen, dingen die ik aan de weide niet kon door tijdgebrek of slecht weer.

**Geplaatst**: 10-04-19 08:32

Re: Paard op pensioen, hoe doe jij het?

Geplaatst: 10-04-19 08:32

Ik omschrijf het pensioen van de mijne altijd als 'actief pensioen'.

Hij is inmiddels 19, heeft wat pech gehad met blessures waardoor het wedstrijdgericht trainen niet meer ging, en heeft lichte artrose. Hij heeft het geluk op de privé wei te kunnen blijven staan waar die altijd gestaan heeft. met zn vriendjes.

Daarnaast rijd ik m een keer of 2 per week. soms 1, soms 3, zeker niet vaker dan 3. In goede periodes willen we best nog eens licht dressuurmatig aan de slag. Verder maken we vooral buitenritjes. Hoe lang dit is hangt er ook vanaf hoe meneer zich voelt. In goede periodes gaan we vrolijk nog 10km weg, stap draf galop, in slechtere periodes houden we t bij een klein stap draf ritje of een wandeling.

Zolang meneer het leuk vind blijven we het zo doen. Ik merk tegenwoordig tijdens het poetsen/opzadelen al of hij er zin in heeft of niet. als dit niet zo is doe ik een kleiner rondje en mag ie de wei weer lekker op.

Ik hoop dat hij op deze manier nog een jaar of 2 onder het zadel mee kan, zodat hij volgende zomer mee kan op buitenrit met mijn jonkie die dan onder het zadel gaat

maar we kijken gewoon van dag tot dag hoe hij het blijft doen!

**Geplaatst**: 10-04-19 09:45

Re: Paard op pensioen, hoe doe jij het?

Geplaatst: 10-04-19 09:45

Hier 3 paarden met pensioen. Een oudje van bijna 26 die hoeft niets meer mag mee wandelen aan de hand met de jonkies als die op straat gaan. Verder krijgt hij zijn verzorging, dierenarts en tandarts om de 6 maanden. Een deken bij kou en regen dit vind hij erg fijn. Staat 24/7 buiten in een groep van 6 met een schuilstal, paddock en weidegang. Er is altijd hooi.

Mijn merrie van 21 ook met pensioen doet niets meer maar dan echt niets meer als alleen eten en drinken. Ook zij krijgt wel de nodige zorg indien nodig. Deze 2 zijn verder goed gezond.

Paard no 3 staat ook in dezelfde kudde als de bovenste 2 maar hij wordt hoop ik 15. en is ziek heeft zware long en hart klachten. Gaat zijn gebroken kies weer opspelen is het klaar, hij durft niet op de trailer en sederen zie ik dan niet zitten vanwege zijn hart zo ook een narcose niet om de kies te verwijderen. De tandarts kan er zelf niet bij. Het risico dat hij de operatie niet overleeft vind ik te groot. Paard heeft nu geen klachten en staat goed onder controle van de tandarts en dierenarts. Hij is happy is blij met een rondje door de rijbak even gek doen en weer klaar eet en drinkt eist zijn knuffels regelmatig op.

Paard 4 en 5 worden bereden en paard 6 is van mijn vriendin ze is net bevallen van haar 2 de kindje, paard wordt 20 maar ze rijdt hem nog wel af en toe maar verder geniet hij van een luizenleventje

Paarden staan aan huis.

**Geplaatst**: 10-04-19 09:46

Re: Paard op pensioen, hoe doe jij het?

Geplaatst: 10-04-19 09:46

Ik heb er 2 op vervroegd pensioen in Spanga.

**Geplaatst**: 10-04-19 09:57

Re: Paard op pensioen, hoe doe jij het?

Geplaatst: 10-04-19 09:57

Mijn merrie van 24 staat ook met pensioen. Op een soort paddock paradise, ze hebben een track, paddock en in de zomer elke dag even op t gras.. Ze vermaakt zich prima met rondjes wandelen, en ookal is de oudste, af en toe zet zij juist de kudde aan tot een sprintje!
Ik wandel nog met dr aan de hand in t bos, we kunnen vanuit onze plek meteen t bos in.
Elke 3 uur krijgen ze hooi door een automatisch voersysteem, ook snachts.. En ik weet dat ik echt enorm bof met dit plekje.
Mijn paard heeft artrose waardoor ik haar niet meer rijd, zelf zou ze nog graag heel hard door t bos willen

maar ze vermaakt zich echt prima en ik heb een happy paard..

**Geplaatst**: 10-04-19 10:55

Re: Paard op pensioen, hoe doe jij het?

Geplaatst: 10-04-19 10:55

Mijn ruin is 20 en inmiddels een jaar met pensioen, vanwege gebrek aan zicht. Hij staat bij ons op stal (24/7 buiten). Ik heb het advies gekregen van een pensioenstal hem niet te verplaatsen indien dit niet nodig is, omdat hij gewend is aan deze ruimte en kudde (staat ook samen met mijn andere paarden). We wandelen met hem, hobbelen soms wat in de bak, maar over het algemeen doet hij zo min mogelijk. Als hij iets wil meld hij zichzelf, ideaal!

**Geplaatst**: 10-04-19 12:20

Geplaatst: 10-04-19 12:20

Fijn allemaal die verschillende verhalen. Veel pensioenpaarden zo ook.

@ Yontheke : dat heb ik inderdaad ook gehad maar toen had ik nog plannen en deed ik nog wat. Wilde graag wandelen, eventueel stukjes erop, en dit uitbouwen tot trektocht-afstand. Maar zelfs dat lijkt niet meer te willen. En ik weet niet goed waarom maar het vreet energie (elke keer kijken wat kan, je planning weer aanpassen, zoeken waarom het niet wil, ...) en ik heb het zo'n beetje gehad

Maar weet dus niet waar ik dan wel goed aan doe.

De andere, die dus eigenlijk officieel op pensioen is, die wil nog echt en zie je genieten van alle aandacht. Die probeert alles wat je wil en vindt alles prima. Is een heel ander gevoel...