Ik heb momenteel 2 oudjes al jaren in volpension staan, en heb steeds vaker momenten dat ik mij afvraag waarom. Ik doe er in verhouding niks mee, beetje rondwandelen, beetje poetsen, soms een poging tot wat grondwerkachtige toestanden, ... Daar heb je op zich geen volpension-stal voor nodig natuurlijk. Het kost goed wat geld per maand, terwijl je "niks" aan de paarden hebt ... Nu gaat de stal ook nog uitbreiden qua faciliteiten en gaat het pensiongeld als dit af is ook nog eens omhoog (begrijpelijk).
Maarja, de pony's staan er goed, er wordt rekening gehouden met hun beperkingen (en die zijn er nogal wat.. ) en ik moet niet persé gaan als het eens niet lukt. Naast dat de sfeer op stal gewoon fijn is en ik goed kan opschieten met de mensen daar. Dus we blijven maar staan

Zijn er nog mensen in soortgelijke situaties? Wat doe jij nog met je paard? Gebruik je alle faciliteiten of niet? En heb je soms ook datzelfde gevoel?