Ongeveer vier maanden geleden heb ik mijn pony van stal verhuisd omdat de eigenaar van de vorige stal met pensioen ging. Op zich is het een heel leuke stal: veel weiland waar ze altijd op mogen, goede mogelijkheden voor rijden en vriendelijke mensen. Paardje is echt gelukkig daar en ik ook.
Maar...de eigenaren van de andere paarden zijn echt héél close, ook buiten stal. Het is een kleine stal, totaal 9 eigenaren (inclusief ik). Ze gaan niet alleen bij elkaar op verjaardag, maar regelmatig samen uit eten, samen stappen, samen winkelen...Alle persoonlijke problemen worden gedeeld en het is eigenlijk één grote vriendengroep. Men wil graag dat ik hier aan mee doe, maar mij gaat het echt te ver.
Begrijp mij niet verkeerd, ik ben geen asociaal type dat geen contact wil



Ik vind iedereen heel aardig hoor, maar ik zie stalgenoten meer als collega's dan als vrienden. Leuk voor als je op stal bent, maar dat is het. Ik kom daar voornamelijk voor mijn paard. Gisteren reed ik net van het erf toen een stalgenoot terug kwam van een buitenrit. Ik zwaaide naar haar en reed verder (moest nog veel doen). Kreeg ik even later op de groepsapp de vraag waarom ik niet was blijven staan om praatje te maken...

Ben ik nou zo asociaal dat ik het (toch bijna dagelijkse) contact op stal meer dan genoeg vind? Hoeveel contact hebben jullie met stalgenoten (zowel op stal als daarbuiten)? Ik ben ook oprecht benieuwd naar mensen die sociaal contact buiten de paarden-dingen wel heel belangrijk vinden

Ik wil graag op deze stal blijven maar door deze sociale druk denk ik er toch over om de pony weer te verhuizen...