Ik had je topic vanmorgen vroeg al gelezen maar wil er toch even op reageren. Het kan zomaar zijn dat je niet blij wordt van mijn post, maar ik hoop te bereiken dat je actie gaat ondernemen om je te helpen. Niet om je af te kraken. Dat ten eerste. Ik ben behoorlijk sensitief en pik meer op als ik een tekst lees dan waarschrijnlijk de gemiddelde zou doen. Jouw manier van denken en manier van schrijven kwam me direct heel bekend voor. Ik dacht "hmm tegenstrijdig" "Hmm pleaser" "moodswings" "nogal claimerig" dit doet me echt denken aan een depressie. En ja hoor een stukje verder in de tekst zag ik het staan. Graag wil ik daar even op reageren als je het niet erg vindt. Ik wil het graag iets van een andere kant bekijken
Citaat:
Aangename man alleen heeft hij zijn momenten... en dan is hij een tiran.
Ten eerste; is hij een tiran of vind jij hem een tiran? daar zit een heel groot verschil in. Ik kan compleet van mn stuk raken door iets terwijl een ander uberhaupt niks denkt bij diezelfde situatie. Daarbij; heb jij noot een momentje dat jij niet het meest aardig bent tegen de mensen om je heen? voor mij zegt dit nog niet zo veel;
Citaat:
Omdat ik een schone stal aangenamer vind, keer ik ook altijd na het voeren of net voor ik vertrek zodat de stal schoon is. Ik poets de poetsplaats en leg ik alle gebruikte spullen altijd netjes weg (ook de zijne), plastic van de hooibaal ruim ik op, haal verse drolletjes nog gauw weg etc.. soms mest ik zelfs op 1 dag 3 stallen uit van hem of longeer ik zijn paarden om mijzelf uit te sloven zodat hij tevreden is en minder werk heeft.
Uit je hele verhaal blijkt dat je heel erg aan het pleasen bent. Je doet vanalles, gevraagd maar ook veel ongevraagd maar je valt erover dat je geen waardering ervoor krijgt. ten eerste doe je het volgensmij omdat je het gewoon leuk vindt en dit zelf op deze manier wilt doen. tegelijkertijd veroordeel je hem omdat je geen waardering krijgt- waarmee je veronderstelt dat hij het fijn moet vinden wat jij allemaal doet en dat hij daarvoor dankbaar moet zijn. Maar het voelen van emoties als dankbaarheid is een vrijheid. Hij mag zelf bepalen of hij dankbaar voor iets is en dat kun jij niet afdwingen. Daarbij; jij vindt dat hij dankbaar moet zijn omdat je veel voor hem doet, maar is dat wel zo? Vindt hij alles ook daadwerkelijk fijn? of neem jij hem zoveel voor de voeten weg dat hij het gevoel heeft dat hij geen baas meer is op zijn eigen erf? Maakt dat uitsloven om hem blij te maken hem echt blij? of vind jij dat hij er blij van moet worden?
Citaat:
an krijg ik boze berichten of heel sarcastische berichten met hetgeen wat ik fout doe.
Die berichten; zijn ze echt boos of vind jij dat ze boos zijn? wat betreft paarden buiten of binnen is dat prima op te lossen door hem per dag aan te laten geven of hij ze buiten of binnen wil. Hij blij en kun jij niks fout doen.
Citaat:
Ik heb het de eerste keer ook persoonlijk gezegd en erover gesproken dat ik het niet aangenaam vond omdat het heel slecht met mij gaat.
hij is de reden dat ik 3 dagen zit te huilen van verdriet; nee fout! jij bent de reden! jij hebt een depressie en jij voelt je niet goed daardoor. erg genoeg hoor begrijp dat niet verkeerd maar leg de reden niet bij een ander. zo geef je hem ten eerste de macht (voor jezelf dan) om jouw dag kapot te maken en je humeur te verzieken. Maar dat kan helemaal niet want die macht heeft hij niet. Hij zegt iets, jij denkt daar iets over en dat wat jij erover denkt maakt dat je overstuur raakt. Dat doe je dus zelf en doet hij niet. Verdiep je eens in de RET techniek. Dit zal je een hoop rust brengen denk ik
Zoals ik al zei herken ik je gedrag en je manier van denken maar dan in een andere setting. Een stalgenoot was een hele tijd verschrikkelijk depressief. Ik kwam net nieuw op die stal en was vol goede bedoelingen. Ik heb heel regelmatig de grootste ruzie met haar en andere stalgenoten gehad door hetzelfde gedrag en de manier van denken als jij hier toont/beschrijft.
ze was zo bezig met haar eigen ding en haar eigen gevoel dat ze ervan overtuigd was dat alles wat zij dacht, voelde of vond de waarheid was voor iedereen. Dit resulteerde onderandere in de volgende situaties (enkele voorbeelden);
Het was zomer en ik was rond half 9 in de ochtend op stal ik had al gereden en was klaar met mijn paard rond 11 uur. zij was aan de beurt de paarden buiten te zetten. het was inmiddels kwart over 11 en ze was er nog steeds niet. Ik dacht; ze heeft vast niet zon goede dag aangezien ze zo laat is. Ik begin wel vast. rond kwart voor 12 kwam ze aan. toen stonden op 2 na alle paarden buiten. Ik zei tegen haar ik was al klaar dus ik was vast begonnen. scheelt jou alweer een hoop lopen alleen. Met 1 been uit de auto begon ze een scheldtirade over ieder zijn eigen taak en waar ik het lef vandaan haalde om haar taak op dat moment zelf te gaan doen. ze had zich erop ingesteld en kwam er speciaal voor. dan moest ik me er niet mee bemoeien!
Een paar dagen later wilde ik in het donker mijn paard uit de wei halen. terwijl ik dat wilde doen glipte een ander paard ook door de draad. er liep er dus 1 los. ze liep op het erf en dat paard kwam langs haar heen gerend. Ik kon niet anders dan eerst de mijne op stal doen en dan brokken en een touw pakken om de ander te vangen. toen ik richting stal ging zei ze "Ja dat krijg je ervan" en ze ging gewoon verder waar ze mee bezig was terwijl dat paard nog steeds los liep in het donker. Ik ben in mn eentje dat paard in het donker gaan zoeken (een zwarte lekker handig) en gaan vangen. Ben ik een half uur mee bezig geweest. Zij zat op een voerton toe te kijken en te genieten van mijn paniek/ benauwdheid omdat ik andermans paard had laten ontsnappen. toen ik vroeg of ze niet even kon helpen zei ze; nee want ik mag me niet met een ander bemoeien! zoek het dus maar uit! (dit herken ik ook bij jou door te zeggen; nou prima dan doe ik zijn stallen niet meer! zonder enig overleg of wat dan ook)
achteraf bleek ze dit dus te doen op haar slechtste dagen, maar dat wist ik dus niet. dit was op een moment dat het heel slecht met haar ging. een dag later stond ze dan huilend naast me omdat ze zich zo vervelend voelde en het zelf ook allemaal niet wist. maarja daar kon ik natuurlijk niks mee aangezien ik nogal een typje ben dat me dit soort dingen echt aantrekt. toen heb ik haar gezegd; doe me alsjeblieft een plezier en als je de volgende keer zon dag hebt, dan zeg in het langslopen; hoi, ik heb een poedersuiker dag. dan laat ik je met rust en komen dit soort nare dingen niet meer voor.
Inmiddels zijn we een aantal jaren verder en gaat het veel beter haar medicatie is goed ingesteld en ze is helemaal opgekrabbeld. we kunnen nu zelfs heel goed met elkaar. Ze is qua gedrag totaal veranderd. Ze helpt je nu waar ze kan, met de intentie dat ze jouw echt wil helpen en niet omdat ze je iets wil opdringen. Laatst liep mijn paard los en die is nogal lastig te vangen. ik ben erachteraan gegaan maar ze ging heel ver weg langs de beek richting weg. Toen belde ik haar en zei wil je met de auto naar de weg? zizi loopt die kant op en ze stopt niet. Zonder te zeggen hangt ze op en binnen een paar seconden stond ze met de auto aan het einde van de beek om mijn paard op te wachten. compleet met een bak brokjes, een halster en een touw! daar had ze dus nog aan gedacht om die mee te grissen in die paar seconden. Zij kon haar uiteindelijk pakken en heeft haar meegenomen naar stal. toen ik zei dank je! zal ik lopen zei ze nee joh! ik ga wel. Zij heeft het hele stuk met mijn paard terug naar de stal gelopen. eenmaal terug op stal keek ze me aan en zei; Hey! het is niet jouw schuld he!! voel je niet rot hierover. Is het niet waard.
Kun je nagaan! dit is dezelfde vrouw, ongeveer 2 jaar later.
Mijn ervaring is dat mensen met een depressie vooral heel erg bezig zijn met zichzelf. alles dat zij voelen/ervaren of doen is de absolute waarheid. Op zich is dat logisch, want je voelt je zo klote dat je daar genoeg aan hebt, maar het is wel een beetje egoistisch dat de hele wereld dan maar rekening moet houden met jou omdat jij je niet lekker voelt. En daar gaat het mis; want de wereld gaat dat niet doen. en als ze dat wel doen, dan gaat het je nog niet helpen want dat nare gevoel zit in jou dus jij bent ook de enige die er iets aan kan doen. Alles dat je zaait dat oogst je, dus als mensen iets doen wat jij niet prettig vindt dan zou ik ergens ook nadenken waarom mensen dat dan zo doen.
Je stelt je heel erg op als slachtoffer. jij bedoelt het goed dus dan moeten mensen maar dankbaar zijn, maar wat straal je ondertussen zelf uit? je zegt zelf een depressie te hebben. betekent dit misschien dat jij toch ook niet altijd zo makkelijk in de omgang bent als dat je zelf denkt?
Ik persoonlijk denk dat je op een fantastische plek staat met voor net geld heel veel vrijheid en luxe. Ik moet elke dag 10 km naar mn paard, heb geen solarium en ben duurder uit dan jij.. ik denk alleen dat momenteel de manier waarop je alles ziet nogal vertroebeld is door je depressie. Nu kun je naar een andere stal gaan, maar dat gaat je niks brengen. Daar kom je de volgende weer tegen waar je ditzelfde weer mee hebt. en dit komt door de vertroebeling in jezelf en niet door die ander. die ander reageert op jou namelijk, maar dat heb je zelf niet door. Dit is super interessant maar zeker niet makkelijk. Daar loop ik namelijk zelf ook nog wel eens tegenaan 
Dus mijn tip; ga werken aan je depressie en zoek daarin hulp. Dan zul je zien dat de wereld er heel anders uit ziet. wanneer je op zon plek als deze weg gaat kun je niet meer terug. Dat zou echt zonde zijn. ..
Ik wens je heel veel succes en wijsheid toe! ik zou graag je probleem wegnemen maar dat kan ik niet. Dat moet je zelf doen 
Laatst bijgewerkt door pluisje88 op 04-12-17 13:15, in het totaal 3 keer bewerkt
Geplaatst: 03-12-17 20:09 
'
!
