Barb schreef:Tja dat heb je met manegeponies, er bestaat altijd een kans dat ze verkocht worden. Helaas denken kinderen daar niet aan, het is natuurlijk heel begrijpelijk dat je daar verdrietig om bent.
Maar hou er rekening mee dat niet alle paardeneigenaren zonder verdriet hun paard verkopen, maar soms is het beter voor het paard om verkocht te worden.
En ik zou het fijn vinden als de eigenaar om het paard zou denken ipv aan zich zelf.
Barb ik vind dat je er helemaal gelijk in heb maar ik mis ilet echt meer dan willem, die op manege goedhart mijn lieveling was en daarna werd verkocht maar ik mocht nog wel op hem rijden omdat dat meisje alleen in het weekend tijd had.
en toen ging ik naar jouw en toen kwam ilet en de rest weet je zelf
Ik kon alleen de verhalen van sommige gewoon niet geloven of wou ze gewoon niet geloven
en toen pris er op reed ging hij moeilijk in gelop terwijl hij het bij mij gelijk deed
oke ik loop hem meschien te verhemelen
maar het was zoon lekkere knuffelbeer , altijd als ik net op stal was en als ik weg ging moesten we uitgebreid knuffellen
en ik ben voor antwoord c , maar zal naar verloop van tijd tog een ander paard kopen.
En ik denk de laatste tijd ook meer met een glimlach dan met tranen terug aan ilet
En als er een traantje wil biggellen dan zegt pris wel 1 van zijn streekjes