Vorig jaar ben ik van stal verhuisd, van volpension naar een kleine particulier waar mijn paard lekker jong kan zijn en 24/7 de mogelijkheid heeft om buiten te lopen. Voor hem echt ideaal! Hij heeft het hier ook heel erg naar zijn zin, als pony van 1.54 staat hij tussen een 12-tal mini shetten.
Helaas ligt zijn wei aan de stadsrand, een ideale wandelroute. Er komen heel erg vaak ouders met kinderen langs. De kindjes gaan de paardjes aaien en vaak nemen de ouders nog wat te eten mee.
Hier gaat het dus mis.
Vorig jaar heb ik bordjes opgehangen met Verboden te voeren en Verboden te betreden, artikel .....
Maar het gros van de ouders negeren de bordjes gewoon en blijven komen om de pony's te voeren.
Iedere keer als er mensen komen wijs ik ze op de bordjes maar men lijkt er niks van aan te trekken.
Met als gevolg dat ik mijn paard achter schrikdraad zet zodat hij niet gevoerd kan worden, hier wordt hij namelijk erg moeilijk en bijterig van en je weet nooit wat iemand je paard geeft.
Gisteren was het weer zo ver, ik was met mijn nichtje in het weiland bij mijn paard, vooraan, in een afgezet stukje zodat mijn nichtje wat rondjes kon rijden. Komen er ouders met een meisje en ze laten het kind waar ik nota bene bij sta, gewoon de pony's voeren. In plaats van dat de vader aan mij vraagt of dat de pony's gevoerd mogen worden laat hij het meisje zo haar gang gaan.
Ik wijs het meisje op het bord, waarna de vader verhaal bij me komt halen.
Zegt de vader: "Waarom mogen de pony's niet gevoerd worden en er hing hier nooit een bord? Er stonden hier ook nog nooit zo veel pony's...."
Ik: "Uhm meneer, het bord hangt hier al een jaar en ja deze pony's stonden hier ook al."
Vader: "Maar mevrouw, waarom mag mijn dochter de pony's dan niet voeren?" Ik: "Omdat ze er heel vervelend van worden en anders de vingers van kinderen er af kunnen gaan bijten."
(Ik heb alle lievere varianten ook allemaal geprobeerd. Bijvoorbeeld: "paarden kunnen ziek worden maar dan krijg ik vaak hetzelfde antwoord als hier onder.")
Vader: "Ja, maar mijn dochter rijdt paard op de manege."
Ik: "Maar meneer, wat denkt u dan van alle andere kinderen die hier komen?"



(Waarom moet ik überhaupt gaan uitleggen dat ze mijn eigendom niet mogen voeren? Ik geef hun kind toch ook geen snoepje?)
Daarnaast hebben we last van, tjaa we zijn het allemaal geweest.. Pennymeisjes...
Alleen helaas is het de brutale variant. Deze meisjes betreden de wei en leggen hier borstels neer en laten deze verstopt liggen. Ook komen we regelmatig elastiekjes tegen in de waterton en op de grond. Leuk als de pony's dit gaan opeten...
Mijn paard zijn manen zijn wel eens uit de vlecht gehaald en noem het maar op. Het is wachten totdat er een keer een ouder naar je toe komt omdat ze van jouw paard zijn afgevallen.
Zoals ik al eerder zei staat mijn paard een eind van het voorste hek vandaan achter schrikdraad omdat niemand zich er iets van aantrekt. Maar helaas blijven er mensen ook de wei betreden, of lopen ze om het perceel heen om vanaf de andere kant te voeren.
Heeft er iemand nog tips?