@ninx: ik heb even de video van safergrass bekeken en zolang er geen standaardisatie is over de benamingen en de testmethode kun je dus maar beter het onzekere voor het zekere nemen.
Als je paard gevoelig is voor HB/SB moet je voorzichtig zijn met 'suiker'; dus weidegang, hooi en krachtvoer, maar ook de snacks als snoepjes, appeltje etc.
Het is afhankelijk van ieder zijn situatie wat een paard wel en niet kan 'hebben'.
Verder idd de fructaan-index in de gaten houden. Maar ook daarvoor geldt dat het geen 'harde' wetenschap is wat daar staat.
In het kort:
-een zonnige dag na een koude nacht is slecht graasweer voor gevoelige paarden. Maar wat is 'koud'. Bij mij gaan ze onder de 10 graden nachttemp niet meer het gras op, óók niet als er geen zon staat
-de 1e droge dag na een stevige regenbui volgend op een droge periode; gevaarlijk voor sommige paarden.
- een weiland in de schaduw is minder gevaarlijk als een weiland overgoten met zon. Maar als je weiland 's avonds in de schaduw ligt is het nog net zo link als overdag met zon.
-ochtend grazen is beter dan (later) in de middag, net als 's nachts als 'veilig' gezien wordt MITS het niet te koud wordt.
-lang gras heeft minder fructaan, maar het paard krijgt er meer van binnen en kan dus nog net zoveel fructaan binnen krijgen. Strookbegrazing is leuk, maar sluit je ook het kort gegeten gras er achter af ???
-kort gras geeft een groter risiko, kort gras is 'gestrest' gras en heeft een hoger fructaan.
-rijker bemest gras is minder gestrest en bevat dus minder fructaan, maar is wel weer rijker en wil je dat wel ??
Zoals je ziet genoeg variabelen om rekening mee te houden en de wetenschap is er ook nog lang niet over uit wat nu wel en niet klopt.
Belangrijkste is alles in overweging nemen en proefondervindelijk kijken wat je paard wel en niet kan hebben en ook daar kan jaarlijks verschil in zitten; wei kan anders onderhouden worden (regen/mest), maar ook het paard kan een teruglopende lijn hebben wat het hebben kan.
Lees je goed in over de kleine dingen die op HB/SB duiden; die zijn er nl al veel eerder als dat paard met die specifieke stand van met voorbenen wat ongeveer het eindstation is.
Het is heerlijk om een paard te zijn (en te hebben) die 24/7 zonder problemen op het gras kan staan.
Maar hulde aan die mensen die 'gezegend' zijn met een paard wat dat niet (meer) kan en er alles aan doen om het gezond te houden.
Laatst bijgewerkt door DubbelFun op 03-11-15 20:43, in het totaal 1 keer bewerkt