Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-12-14 15:34

Paard in begrazingsgebied

Geplaatst door de TopicStarter : 06-12-14 15:34

Hallo bokkers!

Voor mijn 18 jarige merrie zoek ik een mooie plek om haar een stukje vrijheid terug te geven.

Okido is gediagnosticeerd met synovitus, dit houdt in dat ze altijd met een bepaalde pijn en stramheid in haar lijf loopt. Ook is ze aan het herstellen van een peesblessure. Qua arbeid, grondwerken, buitenrijden, kunnen we niets meer. Ik vind het niet eerlijk naar haar toe om haar op een pensionstalling te houden waar ze overdag de paddock in gaat en 's nachts op stal. Bovendien wordt ze hier niet gelukkig van.
Ookal loopt ze 90% van de tijd niet goed, ze heeft nog ontzettend veel levenslust. Daarom ben ik me aan het oriënteren op andere mogelijkheden, en zoek ik nu een plek waar ze wat meer de vrijheid heeft. Dan bedoel ik niet één hectare weiland, maar meerdere hectares waarop ze kan lopen. Bijvoorbeeld een begrazingsgebied o.i.d.

Zijn er van dit soort plekken waar gedomesticeerde paarden kunnen en mogen lopen? Alle tips en ideeën zijn welkom!

Groetjes, Laura

**Geplaatst**: 06-12-14 15:53

Re: Paard in begrazingsgebied

Geplaatst: 06-12-14 15:53

Ik vraag me af of je een paard wat 90% van de tijd niet rad loopt een plezier doet met een begrazingsproject,een paard wat kreupel is heeft pijn en dat wil jij in een kudde zetten? In het wild heeft zo'n dier geen schijn van kans om te overleven...

**Geplaatst**: 06-12-14 15:58

Re: Paard in begrazingsgebied

Geplaatst: 06-12-14 15:58

Waarom zou je zo'n dier in een begrazingsproject willen doen en niet ergens op pensioen waar mensen met kennis haar goed in de gaten kunnen houden? Er zijn zoveel plekken waar paarden heerlijk 24/7 buiten kunnen op een mooi stuk land waar ze WEL goed in de gaten gehouden zal worden...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-12-14 16:05

Re: Paard in begrazingsgebied

Geplaatst door de TopicStarter : 06-12-14 16:05

Ik heb nergens geschreven dat ze kreupel loopt. Ze loopt stram en stijf, niet kreupel. Ik zou mijn kreupele paard uiteraard niet in een kudde zetten. Ik ben heel benieuwd naar jouw oplossing, Polly.

Als je mooie plekken weet Sogno, dan graag. Wat ik nu tegenkom zijn alsnog kleine stukken. Voor haar is dit niet genoeg, dan kan ik haar net zo goed bij me houden. Ze staat nu op een hele fijne pensionstal, waar ontzettend goed voor haar wordt gezorgd. Ze heeft nu alleen zoveel energie en kan dit niet kwijt.

Ik heb het woord begrazingsgebied gebruikt omdat dat meer beoogt wat ik zoek. Ik zoek iets waar ze de ruimte heeft en haar energie kwijt kan door te bewegen naar gelang wat ze wil en aankan.

**Geplaatst**: 06-12-14 16:15

Geplaatst: 06-12-14 16:15

Ik heb ook een paard wat vanwege een opeenstapeling van blessures/aandoeningen niet helemaal rad is en waar ik niets mee kan/mag. Wel is ze nog erg levenslustig. Beetje vergelijkbaar met jouw
paard denk ik.

Zij loopt bij mijn andere paarden in een klein groepje dus 24/7 buiten. Fijne wei, beschutting, gezelschap, genoeg te kijken,

En vooral ook veel controle. Juist omdat ze zoveel mankeert vind ik het belangrijk dat
ik haar goed in de gaten kan houden.

Trekt ze het nog, eet ze goed, heeft ze het niet koud,
En ook: vindt ze het nog leuk.

Bij een begrazingsgebied weet je niet wie haar kuddegenoten worden, en kan je haar
ook niet goed in de gaten houden.

Ik snap dat je je paard niet ergens op een klein modderweilandje wil zetten. Maar mijn advies is om een middenweg te zoeken. Een goed rusthuis/paddockparadijs achtig iets. Een plek waar ruimte is en je paard echt paard kan zijn. Die zijn er echt wel. Ik weet niet in welke omgeving je zoekt?

**Geplaatst**: 06-12-14 16:21

Re: Paard in begrazingsgebied

Geplaatst: 06-12-14 16:21

Misschien stal de Utrecht in Esbeek? Zoiets?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-12-14 16:23

Re: Paard in begrazingsgebied

Geplaatst door de TopicStarter : 06-12-14 16:23

Reiziger, dat is inderdaad wat ik zoek. Nogmaals, ik heb het woord begrazingsgebied gebruikt omdat ik haar niet op een klein stukje wil.
Dan laat ik haar namelijk waar ik nu sta.

Ik woon in Den Bosch, paard staat nu in Heesch.
De afstand maakt me minder uit, aangezien ik haar dan toch een stuk moet loslaten.

**Geplaatst**: 06-12-14 16:26

Geplaatst: 06-12-14 16:26

Grappig, ik woon ook in Den Bosch.
In de Eiffel, duitsland, heb je veulenopfok waar volgens mij ook pensioen paarden kunnen lopen. Zou je even moeten googelen.
De Utrecht in Esbeek hoor ik goede dingen over

Of Hinniken house in de Ardennen

Laatst bijgewerkt door reiziger op 06-12-14 16:29, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-12-14 16:28

Re: Paard in begrazingsgebied

Geplaatst door de TopicStarter : 06-12-14 16:28

De Utrecht gaan ze 's nachts wel op stal zie ik. Dat wil ik liever niet.

Ah, ga ik dat ook even opzoeken. Bedankt.

**Geplaatst**: 06-12-14 16:41

Geplaatst: 06-12-14 16:41

Google eens op paardenrusthuis van der Kruis, die hebben een normaal rusthuis met veel hectares grond maar ook paarden lopen in een natuurgebied. Voordeel is ook dat het zandgrond is dus de paarden staan nooit in de blubber. Verder weet ik dat de paarden in het natuurgebied als het echt heel koud is (vriest) ze tijdelijk een uitloopstal met paddock en hooi krijgen.

**Geplaatst**: 06-12-14 22:27

Geplaatst: 06-12-14 22:27

xLaura schreef:
Ik heb nergens geschreven dat ze kreupel loopt. Ze loopt stram en stijf, niet kreupel. Ik zou mijn kreupele paard uiteraard niet in een kudde zetten. Ik ben heel benieuwd naar jouw oplossing, Polly.

Het is waarschijnlijk niet helemaal het antwoord wat je horen wil en het is ook mijn visie op hoe jij het omschrijft.
Je schrijft namelijk in je OP dat ze altijd met een bepaalde pijn en stramheid loopt. Zoals ik het lees (let op! misschien lees of begrijp ik het verkeerd) is er geen zicht op verbetering.
Als het mijn paard zou betreffen die op een pensionstal staat zou ik op dit punt afscheid nemen. Een paard heeft geen benul dat er een morgen is en een paard wat altijd maar stram is en pijn heeft zou ik het niet aan willen doen om door te blijven lopen. Dit mag dan misschien niet zo klinken zoals de meeste hier denken maar dat is wel hoe ik ertegenaan kijk. Ik neem liever een week te vroeg afscheid dan een dag te laat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-12-14 15:52

Re: Paard in begrazingsgebied

Geplaatst door de TopicStarter : 07-12-14 15:52

Wederom bedankt voor jullie reacties.

Ik begrijp dat het moeilijk is te oordelen vanaf een geschreven verhaal. Sommige reacties vind ik persoonlijk dan ook niet passen bij de situatie, maar ik begrijp dat deze reacties voortvloeien uit de informatie die ik jullie geef. Jullie hebben absoluut gelijk dat ik de enige ben die deze beslissing kan/mag/moet maken. Ik ervaar dit als een belasting. Het voelt heel verkeerd om te beslissen over het leven van een ander individu, tegelijkertijd ben ik me bewust van het feit dat alle keuzes die ik maak voor haar, haar leven beïnvloeden. Het beëindigen van een leven is voor mij alleen van andere orde, vandaar dat ik deze keuze ook niet zomaar wil nemen. (Hiermee wil ik niet zeggen dat jullie dat wel hebben gedaan! Begrijp me niet verkeerd.)

In de situatie van Okido vind ik het heel moeilijk om de juiste inschatting en keuzes te maken. Enkele weken geleden kwam haar peesblessure aan het licht. Het is de tweede peesblessure aan hetzelfde been in ongeveer 3 jaar tijd. Op dat moment wees de dierenarts mij op haar gevulde gewrichten. Dit was mij ook niet ontgaan en ook haar stramheid niet. Maar in combinatie met de blessure en daarbij behorende kreupelheid vond ik dit geen vreemd beeld. De dierenarts dacht aan atrose en wilde graag foto's maken om de atrose in kaart te brengen.
Dit hebben we gedaan. Okido is volledig röntgenologisch gekeurd, en door twee verschillende dierenartsen goed gekeurd op de foto's. Beide zeiden, als dit een 6 jarige merrie was die je aanbood voor een verkoop keuring, zou ik zeggen, lekker kopen en mee gaan rijden.
Heel dubbel omdat de gewrichten gevuld zijn met vocht, het paard stram en dus pijnlijk loopt. Atrose was een veel logischer verhaal geweest, dit zou ook de peesblessure kunnen verklaren. Mijn dierenarts zei op dat moment niet veel anders dan: pijnstillers geven en je kunt gewoon rijden.
Dit ging ontzettend tegen mijn gevoel in, ik ga niet mijn paard drogeren om haar maar op haar benen te houden. Maar een paard met pijn, dat wilde ik ook niet. En mijn paard laten gaan door wat één dierenarts zegt, dat wilde ik ook niet.
Ik heb bij een andere dierenarts een second opinion aangevraagd. Zij heeft de foto's bekeken en daarna mijn paard. Synovitis in alle gewrichten is ook haar diagnose. Zij vergelijkt de pijn met een steentje in je schoen, vervelend maar niet zo erg dat je met je been omhoog moet gaan zitten.
We moeten de synovitis verder in kaart brengen door middel van echo's om te zien in welk stadium deze zit en of we hier nog iets aan zouden kunnen doen. Mocht de synovitis in een redelijk stadium zijn kunnen we de volgende dingen doen: het kraakbeen ondersteunen met supplementen en/of het inspuiten van de gewrichten met ontstekingsremmers en gewrichtsvloeistof.
Met het inspuiten kun je ervoor zorgen dat het gebied rustig wordt en het paard beter gaat lopen, mits dit aanslaat. De vraag is of en voor hoe lang dit werkt. Mijn vragen hierbij zijn: is het middel niet erger dan de kwaal? Hoe ver ga je om een paard lopende te houden? Maar ook, is het niet de moeite waard om het te proberen?

Los van haar lichamelijke verhaal is er haar geestelijke gesteldheid die het wellicht nog gecompliceerder maakt. Okido is en blijft een ontzettend vrolijk, alert en blij paard. Ze doet nog steeds haar rondje door de weide, is nog steeds de baas over haar weidegenootje, en gaat heel graag mee wandelen. Ik merk alleen aan haar dat ze haar energie niet kwijt kan en zich verveelt, ze gedraagt zich als een soort wild paard dat met vier benen tegelijkertijd de lucht in springt en springt en bokt waar ze kan. Ik ben me ervan bewust dat dit momenten van adrenaline zijn, waarop ze geen pijn of ongemak voelt.

Om te zeggen 'ik laat haar gaan,' vind ik het nog te vroeg. Ik wil zeker weten dat ik hierin de juiste keuze maak. Als ik deze keuze maak wil ik hem weloverwogen nemen en zeker weten dat ik alles heb gedaan binnen mijn macht om haar leven zo goed mogelijk te maken.
Ik ben me ervan bewust dat mijn paard in het wild allang niet meer geleefd had. De werkelijkheid is alleen dat ze niet in het wild leeft maar in gevangenschap. Hierin zijn er meerdere mogelijkheden om haar leven te verlengen en/of aangenamer te maken. De vragen zijn alleen in hoeverre ga je?
De keuze is niet zo zwart wit.

Mijn gedachten nu, en dat is ook de reden van het openen van dit topic, is dat deze situatie voor haar niet de beste is. Kort door de bocht, loopt ze wat stijf maar is ontzettend levenslustig. En wie weet helpt meer stappen, naar gelang de pijn toelaat, haar wel te verbeteren.
Mijn keuze voor het woord 'begrazingsgebied' zal ik nog een keer uitleggen. Mijn gedachte was dat het wellicht fijn zou zijn voor haar dat ze op een groter stuk meer ruimte en vrijheid zou krijgen om te bewegen. Ze kan dan haar energie kwijt op haar manier. Bij een begrazingsgebied denk ik aan een groter stuk land dan bij een rusthuis of een pensionstalling. Ik begrijp dat dit woord ongelukkig is gekozen.
Ik wil haar absoluut niet loslaten met de gedachte: zie maar hoe je jezelf redt. Als ik haar zou verhuizen naar een plek, zijn daar zeker eisen aan verbonden. Vragen als, is er genoeg controle op haar, door mij of iemand anders? Zijn er voldoende schuilmogelijkheden? Voldoende voedsel?
Ik geef toe dat ik me niet bewust genoeg ben geweest van het feit of ze nog wel zou kunnen integreren in een nieuwe kudde. Daar heb ik niet goed over nagedacht, en ik vraag me af of ze dit zou kunnen. Ook met het meekomen van de kudde, daar heb ik ook niet voldoende over nagedacht. Daarom is het fijn om verschillende meningen te horen, dit helpt bij mijn proces.

Aankomende week staat er een nieuwe afspraak met de dierenarts voor een echo om de synovitis verder in beeld te brengen en om te kijken wat de opties nu nog kunnen zijn.
Hierin moet ik voor mezelf beslissingen maken.
Als uit de scan komt dat de synovitis niet meer te behandelen is dan is het moment daar om Okido te laten gaan.
Als uit de scan komt dat de synovitis nog wel te behandelen is, dan moet ik beslissen of en hoe ik dan nog ga behandelen.
In overleg met de dierenarts wil ik de mogelijkheden onderzoeken. Als het zo moet zijn dat ik de beslissende keuze moet maken op korte termijn, dan wil ik dit kunnen doen met vrede in mijn hart en hoofd.

Ik hoop dat ik hiermee jullie beter heb kunnen informeren over onze situatie, en jullie eventuele vragen heb kunnen beantwoorden.

**Geplaatst**: 08-12-14 12:29

Re: Paard in begrazingsgebied

Geplaatst: 08-12-14 12:29

synovitis (IS =ontsteking) is wel degelijk heel erg pijnlijk. Als ze dit aan alle 4 de benen heeft is het ook logisch dat ze niet echt kreupel loopt, want alle benen doen dan "even" zeer. Zou ze het aan 1 been hebben zou ze waarschijnlijk wel kreupel lopen.

**Geplaatst**: 08-12-14 12:43

Re: Paard in begrazingsgebied

Geplaatst: 08-12-14 12:43

het is idd een lastige keuze. Het probleem is denk ik ook een beetje dat je een plek zoekt waar ze de ruimte heeft. Dat heb je in Nederland bijna niet meer. Dan kom je al snel uit op Duitsland/België/Frankrijk maar zie je dat dan zitten?

Er vanuitgaande dat je er voor moet betalen, zou je dan nog op bezoek gaan bij hem of laat je hem z'n gang gaan, betaald de rekening en wacht eigenlijk gewoon op het bericht van overlijden..

**Geplaatst**: 08-12-14 16:46

Geplaatst: 08-12-14 16:46

palousa_boy schreef:
het is idd een lastige keuze.

Er vanuitgaande dat je er voor moet betalen, zou je dan nog op bezoek gaan bij hem of laat je hem z'n gang gaan, betaald de rekening en wacht eigenlijk gewoon op het bericht van overlijden..

Daar zit wel wat in.. Geld eigenlijk sowieso als je je paard ver weg zet, en dat hoeft nog niet eens buitenland te zijn... Als je in Brabant woont en je paard loopt bijv. in Drenthe, hoe vaak ga je er dan heen?
Waarschijnlijk zelden..

En dat is ook de reden dat ik mijn (indiddels twee van de drie) pensionada's bij me heb gehouden en ze dus gewoon op de pensionstal staan waar mijn derde pony ook staat.
Maar dat kan zeker niet op elke pensionstal, ik ben dan ook erg blij met mijn plekje!

Allemaal keuzes waar je zelf een weg in moet vinden. En dan moet het uiteraard ook passen bij je paard, in zijn toestand.

Succes en strekte TS, en veel wijsheid! Het is niet makkelijk waar je voor staat.

Laatst bijgewerkt door reiziger op 08-12-14 17:01, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-12-14 16:56

Geplaatst: 08-12-14 16:56

Iets raars kan ze niet gebeten zijn door een teek? En de ziekte van lyme of andere ziekte daarvan hebben. Dat heeft een complete weerslag op een paard! Want vind het zo raar dat ze verder goed gekeurd is geweest enz...