Ze stond altijd zo braaf stil, alleen als ik wegliep en ze me niet zag dan ging ze staan draaien. De laatste 2 weken echter probeert ze zich echt uit het halster te wurmen, door of naar achter te gaan en te zwaaien met dr koppie of bv juist naar voren en dan heel diep. Ze is niet echt in paniek ofzo, en zeker niet onder de indruk als ik iets wat bij de hand ligt naar haar toe gooi om haar te doen stoppen (als ik bij mn kast sta bv). Als ik haar toeroep stopt ze 3 seconden en dan begint ze weer. Moet ik haar eens een keer een goeie tik verkopen ofzo? Wat vrij lastig is omdat ze het vooral doet als ik niet naast haar sta. Of moet ik het negeren en het als een peuternukje zien (ze is nu 1 jaar en 4 maanden)