Het volgende is er aan de hand.
Ik weet niet goed hoe ik moet beginnen.
Bij mij in de buurt staat een onbewoonde varkensschuur, waarvan de eigenaar zo'n 10 min rijden met de auto van de schuur afwoont.
Ook staat er al jaren een Shetlandpony bij de schuur.
Als ik die route wandel met mijn honden kwam ze heel vrolijk even een aai over haar bol halen,
dat doet het shetlandertje niet meer.
Dat maakte mij erg argwanend en ben gaan kijken.
Ik schrok erg, Ze had ontzettende onverzorgde hoeven, ze beginnen al in de krul te lopen.
Nu is het kook punt bereikt bij mij!
Ik heb al langere irritatie omdat het Shetlandertje al zo'n 5 jaar helemaal alleen staat,
Ze geen gelegenheid heeft om te schuilen.
Ook heb ik al meerdere malen het hek overeind gezet omdat het plat lag.
Het zijn misschien kleine dingen, maar ik als dieren liefhebben struikel ik hier wel over.
Ik zelf heb meerdere paarden en ik weet als geen ander hoe belangrijk de verzorging van de hoeven alleen al zijn.
Ook had het niet zo ver hoeven komen met het shetlandertje, Er komt vrijwel dagelijks een oude vrouw (dat fam. van de eigenaar van de varkensschuur is) Haar moestuintje onderhouden die ze daar aangelegd heeft.
Ik zelf wil de man er liever niet op aan spreken, om de volgende redenen;
- Het is een aardige man, maar het moet wel zoals hij vind dat het moet.
- Ik zelf ben 18 jaar, wat zou een volwassen man nou aantrekken van mij?
- Ik niet goed weet hoe ik hem moet benaderen.
- Jaren geleden (toen ik 7 was, ik herinner het me nog goed) stonden er 2 andere shetlanders bij de schuur, het was een winterse nacht, echt nog een winter met een dik pak sneeuw en koud! De honden sloegen aan en mijn vader is uiteraard op onderzoek uit gegaan en wat stond er bij ons op de dam? de 2 shetlandertjes!
Mijn vader heeft ze zonder problemen te pakken gekregen en heeft ze die nacht bij ons op stal gezet met een dik pak stro, een heerlijke bult hooi en een bak water. Ik was wakker geworden door de honden die waren aan geslaan, wat was het een mooi gezicht, het leek wel een sprookje! (op die leeftijd is dit een hele happening)
We wisten gelijk welke shetlanders het waren, maar mijn vader vond het te laat om de shetlanders terug te brengen en mijn vader wist natuurlijk niet wat voor schade de omheining zou kunnen hebben. Ook weet ik nog dat hij naar de schuur gereden is om een brief in de brievenbus te doen.
De volgende dag werden we gebeld. De eigenaar was woest. we hadden de shetlanders gewoon gestolen volgens hem en hij heeft de shetlanders opgehaald zonder enig woord.
Hier zullen de meningen vast over verdeeld zijn. maar ik geef mijn vader gelijk dat hij zo heeft gehandeld. ik vind juist dat hij blij mocht zijn.
Ook dit speelt mee waarom ik liever niet in gesprek ga met hem.
Ik wil er wel alles aan doen om het Shetlandertje te helpen, zoals ik al zei: Het kook punt is wel bereikt nu.
Wel moet ik zeggen dat het shetlandertje veder niet mager is.
De punten die ik heb genoemd, in mijn ogen nalatigheid.
Dit ik kort maar duidelijk mijn verhaal.
A.U.B. Geen hatelijke reacties, ik doe ook echt maar mijn best!
groetjes!!!
