Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-06-13 14:18

Ben ik nou zo'n miepert?

Geplaatst door de TopicStarter : 26-06-13 14:18

Ik vraag me echt af of ik nou zo'n overdreven miepert ben...
Afgelopen week is mijn paard verhuisd naar een nieuwe stal. Hele fijne plek! Hij kan lekker de hele dag naar buiten op een heel groot land, in de kudde. En daar zit dan ook meteen mijn angst.
De afgelopen 4 dagen heeft hij op een land gestaan direct naast de kudde, samen met een oud paard, zodat hij wat kon wennen en over de draad alvast een beetje kennis kon maken met de groep. De groep bestaat uit 4 ruinen, waarvan twee 4jarigen en twee van een jaar of 10, mijn paard is zelf 8 jaar.
Nu is hij vandaag voor het eerst in de kudde gegaan, verliep opzich redelijk rustig. Er zijn wel een paar klappen uitgedeeld maar geen enorme gevechten. Nu ben ik alleen zo vreselijk bang! Ik maak me zo'n zorgen dat hij de groep uitgemept word, ik durf werkelijk niet naar huis..
Ik heb hem net uit het land gehaald en in de paddock gezet voordat ik weg ging, ik durfde hem niet alleen te laten in de kudde.

Ligt dit nu aan mij? Ik word er niet goed van...

**Geplaatst**: 26-06-13 14:19

Re: Ben ik nou zo'n miepert?

Geplaatst: 26-06-13 14:19

Yep dat ligt aan jou.. Als je je paard een fijn sociaal leven wilt geven dan zal je hem ook moeten loslaten en de kans moeten geven om die sociale banden op te bouwen. Dat zal betekenen dat hij zeker wel eens een wondje heeft en ook wel eens op zijn mieter zal krijgen maar tegelijkertijd ook een veel fijner en rijker leven zal krijgen..

**Geplaatst**: 26-06-13 14:19

Geplaatst: 26-06-13 14:19

Tsja, spannend is het altijd wel. Als het niet goed voelt laat je 'm er nog even naast met een draadje ertussen. Over het algemeen is het voor je paard leuker/fijner om in de kudde te staan.

**Geplaatst**: 26-06-13 14:21

Geplaatst: 26-06-13 14:21

ik kén dat gevoel, en het erge is, dat àls er zich iets voordoet, het ook altijd mij gebeurd.....
Andere mensen flikkeren hun paarden doodleuk bij elkaar, en er gebeurt niks....

**Geplaatst**: 26-06-13 14:21

Geplaatst: 26-06-13 14:21

Gewoon laten gaan en probeer je niet zulke zorgen te maken! Er zullen klappen uitgedeeld worden, maar daarna gaat het waarschijnlijl gewoon goed en heeft ie nieuwe vriendjes

**Geplaatst**: 26-06-13 14:29

Re: Ben ik nou zo'n miepert?

Geplaatst: 26-06-13 14:29

Vooral níet iedere keer uit de kudde halen, dan blijven ze knokken om de rangorde. Laten staan dus. Dan is het een keer een beetje gezeik, en daarna klaar. Maar als je 'm iedere keer éven er bij zet, en net als het een beetje rustig is er weer uit haalt, beginnen ze de volgende dag weer van voren af aan.

**Geplaatst**: 26-06-13 14:34

Geplaatst: 26-06-13 14:34

Wat Ibbel zegt

Die rangorde moet bepaald worden en daar moet je niet tussen gaan staan. Dat zal de eerste dagen niet leuk zijn, maar wel noodzakelijk. Daarna keert de rust terug.
Maar als je hem elke keer weghaalt, begint het gedoe elke keer van voor af aan.

Ik herken het wel hoor. Toen mijn paard naar 24/7 buiten ging ben ik ook 4x per dag gaan kijken of het wel goed ging. Niet eens wat betreft de rangorde, dat wist ik wel. Maar meer of ie niet van suiker was, zou smelten in de sneeuw, onweer kon weerstaan, enz

Na een week was ik daar ook wel klaar mee en kon ik het loslaten. Mijn paard had inmiddels ook zoiets van :roll:

'heb je haar weer' , als ik voor de zoveelste keer het terrein op kwam rijden.

Paarden zijn niet van suiker en het went vanzelf.

**Geplaatst**: 26-06-13 14:35

Geplaatst: 26-06-13 14:35

Wat Ibbel zegt inderdaad. Gewoon de tijd geven om te laten wennen en hem niet er de hele tijd uithalen.
Vaak als er in het begin niet veel bijzonders gebeurd, gaat dat later ook niet nog gebeuren.
Er zullen vast wat klappen vallen en een beetje gemiep zijn, maar als het allemaal niet vreselijk is, gewoon lekker laten staan.
Ze hebben ook veel ruimte, dat scheelt ook, dan kunnen ze even weg van elkaar lopen als ze elkaar zat zijn.
Ik vind het juist altijd doodeng zo achter t draad met elkaar kennis maken, omdat er vaak met voorbenen wordt gemept en ik dan bang ben dat er een in t draad blijft hangen.

**Geplaatst**: 26-06-13 14:41

Re: Ben ik nou zo'n miepert?

Geplaatst: 26-06-13 14:41

Als er nu alleen een beetje gebrom onderling was, zou ik geen hele spannende ergere gevechten verwachten.

En wat nou als je er wel bij bent en hij wordt de kudde uit gemept? Dan kun je nog niks, want dan is het levensgevaarlijk om er tussen te gaan staan én voor jou een trauma om wat je ziet gebeuren.

**Geplaatst**: 26-06-13 14:43

Geplaatst: 26-06-13 14:43

Ik herken je angst zeker wel, ik heb het mogen bekopen met een bijna dode pony vorig jaar. Ik kwam ook op een nieuwe stal, hij is na een aantal dagen in een groepje gezet waarvan zij aangaven dat dit kon.
Ik had er ook zeker geen rust van, elke ochtend voor mijn werk eerst langs rijden (45 minuten rijden) voordat ik verder ging met de dag. In de avond na ons werk gingen we er weer heen om te werken met hem en te kijken hoe het ging.
Na vijf dagen was het raak, Barney lag ernstig gewond in de wei. Zijn achterbeen was zo kapot getrapt dat de pezen kapot waren. Geen leuk verhaal, maar het gaat dus inderdaad niet altijd zo goed. Volg vooral je eigen gevoel, ik neem het mezelf nu nog kwalijk dat ik toen 1 keer niet naar mezelf heb geluisterd.

Barney is uiteindelijk met spoed geopereerd en heeft een enorm moeilijke weg gehad, het beste als uitkomst was dat hij grasmaaier zou worden. Dit was goed genoeg voor ons zo lang dit kon zonder pijn. Nu wonder boven wonder staat hij weer voor de wagen.

Maar ik heb hem hierna nooit meer in een groep gezet, wij hebben er zelfs een tweede voor gekocht zodat hij zijn eigen vriendje had. Ook hier zijn mnd. met een draad ertussen overheen gegaan voordat het goed ging, nu na een jaar kan ik zeggen dat hij weer gelukkig is samen met vriendje Pip in de wei. Maar er staan geen andere pony's bij.

Nou hoeft dit zeker niet zo bij jou te lopen, sterker nog de kans is denk ik groter dat het goed gaat dan fout. Maar het is dus niet altijd zo dat het goed gaat en volg je gevoel als je het niet vertrouwt.

**Geplaatst**: 26-06-13 14:45

Geplaatst: 26-06-13 14:45

Ik snap je angst maar wees er van bewust dat ook gewoon in de paddock in zijn eentje van alles kan gebeuren.
Mijn paard heeft altijd gewoon in een kudde gestaan en redde d´r altijd prima.
Ik laat haar op de trailer om te verhuizen en ze glijd uit op de laadklep en breekt hierbij haar been.
Je kunt niet alles voorkomen.

**Geplaatst**: 26-06-13 14:51

Geplaatst: 26-06-13 14:51

Dat is vervelend maar het ligt echt aan jouw en het is niet verstandig je paard weer uit de kudde te halen. Is er geen stalhouder die toezicht houd dat is hier altijd als er nieuwe bijkomt dat ze de eerste dagen wat meer in de gaten houden. Zelf heb ik het de eerste minuut ook wel wat benauwd maar je kan vrij snel zien of het gaat of totaal niet.
Beste is gewoon om het te laten gebeuren even een half uurtje blijven kijken en dat gewoon aan de stalhouder overlaten.

**Geplaatst**: 26-06-13 14:56

Geplaatst: 26-06-13 14:56

Je kan een paard nu eenmaal niet alleen laten staan, daar wordt ie niet gelukkig van.
En zodra er één ander paard bij komt, kunnen ze elkaar trappen, dus ook als ze met z'n tweeën staan.
Maar als het een goed gesocialiseerde groep is moet het makkelijk kunnen, het is normaal dat een paard met meerdere andere paarden loopt.
Je zal er wel aan (moeten) wennen.
Als je paard er een tijdje bij loopt zakt je enge gevoel wel af, probeer ook de leuke kanten te bekijken, het is enorm leuk om zo'n groepje te observeren en te zien hoe ze met elkaar omgaan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-06-13 14:57

Geplaatst door de TopicStarter : 26-06-13 14:57

Ik besef me inderdaad dat het niet handig is hem steeds uit de groep te halen. Vervelende bijkomstigheid is alleen dat hij op de vorige stal op kort gras stond, waar hij nu staat is het gras een stuk langer en ja, daar komt mijn gemiep weer, ik durf hem dus niet in een keer op het lange gras te gooien.. Ik wil dat rustig opbouwen en zet hem daarom een halve dag op het land en een halve dag in de paddock om het zo steeds meer uit te bouwen....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-06-13 14:59

Geplaatst door de TopicStarter : 26-06-13 14:59

De eigenaar woont op het erf en houd het zooitje in de gaten, dat scheelt wel, anders was ik met mijn overbezorgde geest er denk ik niet eens aan begonnen :')

**Geplaatst**: 26-06-13 15:17

Geplaatst: 26-06-13 15:17

W0PPY schreef:
De eigenaar woont op het erf en houd het zooitje in de gaten, dat scheelt wel, anders was ik met mijn overbezorgde geest er denk ik niet eens aan begonnen

Haha, je moet gewoon een beetje wennen, straks maak je je er vanzelf niet meer druk om.
Zelf kijk ik altijd op paard natuurlijk of het fructaan hoog is, daar heb je meer aan als je wil weten of het slecht is om hem op 't gras te hebben.
En dan heb je gelijk weer een nieuwe angst erbij, het fructaangehalte!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-06-13 15:21

Geplaatst door de TopicStarter : 26-06-13 15:21

MirandaFuego, dat fructaangehalte is inderdaad de reden dat ik hem halverwege de dag in de paddock zet..... Die index kende ik echter nog niet, tnx voor de tip!

**Geplaatst**: 26-06-13 16:04

Re: Ben ik nou zo'n miepert?

Geplaatst: 26-06-13 16:04

Ik snap wel dat je je zorgen maakt, maar als je het paard steeds uit de kudde haalt en hem er dan weer bij zet vindt hij natuurlijk nooit zijn plek

**Geplaatst**: 26-06-13 16:10

Geplaatst: 26-06-13 16:10

Ruinen onder elkaar? Das vaak al gauw koek en ei. Gewoon lekker laten staan. Komt helemaal goed.

**Geplaatst**: 26-06-13 16:10

Geplaatst: 26-06-13 16:10

Hoe was het op je vorige stal geregeld dan? Het is inderdaad een beetje een kwestie van wennen. Ik lag ook wel eens wakker als t 's nachts regende bijvoorbeeld. Het idee dat m'n paardje buiten stond, vond ik verschrikkelijk. Maar het went echt wel. Ook in de groep zal hij zijn plekje heus wel vinden.

**Geplaatst**: 26-06-13 16:12

Re: Ben ik nou zo'n miepert?

Geplaatst: 26-06-13 16:12

Lekker buiten laten staan.

Mijn pony heb ik ook in de kudde 'gegooid' zeg maar en zij werd ook aangevallen ed door de andere paarden. Dat hou je in het begin toch wel.
Ik wilde haar er bijna ook uithalen, maar dat heeft geen zin.
Nu staat ze lekker op haar gemakje tussen 25 andere paarden en heeft ze genoeg vriendjes om mee te spelen

Mijn pony is overigens 2 jaar.

**Geplaatst**: 26-06-13 16:14

Geplaatst: 26-06-13 16:14

Ja...

Paarden zijn kuddedier in hart en nieren. Dat paard van jou weet wel wat 'ie doet, je hoeft zijn handje niet vast te houden.

**Geplaatst**: 26-06-13 16:14

Geplaatst: 26-06-13 16:14

Herkenbaar.
Toen ik mijn merrie in de groep zette was het ook geen feest. Jagen, jagen, schoppen, bijten. Mijn paard is toen over het hekwerk heen gesprongen/geduwd. Ze stond nog geen week in de groep en ze had een enorm hoofdwond tot aan de schedel (lees: inloop-stal uitgejaagd en haar hoofd tegen de balk). Het heeft toen nog even geduurd tot ze erbij kon, stond apart in een weiland ernaast zodat ze wel konden neuzen. Ze staat nu alweer een aantal maanden in de groep en kan het met iedereen vinden. Paard gelukkig, ik gelukkig

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-06-13 16:16

Geplaatst door de TopicStarter : 26-06-13 16:16

Danberlo,op mijnvorige stal hadden ze allemaal een eigen landje. Dit is zeer zeker leuker voor hem maar god wat vind ik het soms lastig.. Hij werd vanmiddag een flink stuk het land door gejaagd en ik moest mijn best doen er niet tussen te springen -O-

**Geplaatst**: 27-06-13 06:52

Re: Ben ik nou zo'n miepert?

Geplaatst: 27-06-13 06:52

Heb ik ook. Gisterenavond een nieuwe shet bij mijn 25 jaar oude pony Roos, een erg pittige shet. Elke keer als Roos ergens naar toe wilde, en daar stond de shet, joeg ze hem weg, maar dan kreeg ze bijna een trap. Was een beetje zenuwachtig, maar als ik ze vanochtend zie is het goed gegaan. Ze zijn volgens mij nog geen echte vriendjes, maar ze kunnen nu tenminste normaal langs elkaar lopen.

Ik snap het wel hoor, maar als je hem laat staan zal hij snel genoeg ergens in de rangorde staan.