Ik zal de situatie even uitleggen. Mijn paard staat momenteel op een eigen (gehuurd) stuk grond met stalletjes en weide op ongeveer 80m van mijn thuis. Ideaal, want ik kan alles zelf beslissen. Hoe lang ze buiten staat, wat en wanneer ze te eten krijgt,...
Nu wil ik deze zomer het paard echter inrijden en wil ik haar dus op een (kleinschalige) pensionstal zetten. Maar ik merk dat ik de grootste moeite heb met het "loslaten" van de zorg. Iedereen vindt natuurlijk van zichzelf dat die het beste voor zijn/haar paard zorgt en daar word ik nu keihard mee geconfronteerd. Mesten ze daar de stal wel zo secuur uit als ik doe? Staat ze daar daadwerkelijk even lang buiten als ze gewend is? Geven ze haar genoeg hooi? Etc.
Zelfs pensionstallen die perfect klinken en waar menig bokker zonder nadenken al likkebaardend naartoe zou verhuizen, zie ik alleen de minpunten van (omdat ze het toch net anders doen dan dat ik doe). Helemaal gek maak ik me hiermee.
Ik heb ook nog nooit een eigen paard op pension gehad, alleen paarden die ik voor anderen reed en daar heb ik voornamelijk van geleerd wat ik helemaal niet wil.

Dus, nu zoek ik ervaringen van mensen die de overgang paard aan huis naar paard op pensionstal gemaakt hebben. Heb je ook compromissen moeten sluiten? Of heb je het zo kunnen regelen dat het paard 100% verzorgd wordt zoals jij het wil? Viel het na een tijd echt wel mee om de zorg aan iemand anders over te laten? Of kan je niet wachten tot je terug je paard op een eigen stuk grond kan zetten en alles zelf in handen kan nemen?
In het begin moest ik er ook aan wennen om de zorg weer uit handen te geven, maar gelijkertijd werd me ook stress ontnomen doordat ik veel dingen niet meer zelf hoef te regelen. (Inkoop hooi, strooisel, dierenarts, e.d.) en ik kan ook rustig 's avonds op pad zonder me zorgen te hoeven maken of mijn paarden wel de juiste verzorging krijgen. 
)
Ik heb al een paar stallen bezocht, een drietal met positieve waardering, maar dan is er toch altijd dat kleine dingetje dat ik niet zo leuk vind en ik vraag me af of ik me daar over kan zetten of dat het toch een irritatiepunt blijft.
. Alle keren dat er een pony van mij op de kliniek gelogeerd heeft zelfs (alle keren mochten ze de volgende dag naar huis, 1x castratie via de lies, 1x operatie aan knieen en 1x een koliek waar hij thuis niet doorheen kwam).