Het kan dus toch...

Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Barney1978
Berichten: 797
Geregistreerd: 23-07-12

Het kan dus toch...

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 11-12-12 12:30

Ik heb onze eerste pony nu ruim een jaar en de tweede een aantal maanden. Mijn man en ik hebben een hoop meegemaakt wat betreft stalling voor onze eerste pony Barney. Hij stond redelijk dichtbij huis, leuke stal en mogelijkheden om buiten te rijden. Helaas heeft zijn bijrijdster iets uitgehaald met hem en voelde ik me zo onveilig dat we besloten om te vertrekken (dit is een lang verhaal en niet netjes voor op Bokt).
Hij is toen verhuist en helaas na een paar dagen in gevecht gekomen op de wei en een heftige wond opgelopen aan zijn achterbeen (zijn pezen waren beschadigd en er was de vraag of hij het ging redden). Na vijf weken kliniek is hij ergens op een landje gekomen en kwam er een maatje bij. Was hartstikke mooi voor hem en hij kon rustig revalideren. De pony's hadden het naar hun zin maar wij alleen niet. We hebben dit een tijdje aangekeken totdat het escaleerde en we besloten om helaas weer te vertrekken. We hebben hier veel verdriet van gehad want vooral Barney had al genoeg meegemaakt. We zijn toen op een advertentie gekomen voor een klein stalletje 300 meter van ons huis af.

Nou ik heb soms het idee dat je eerst veel mee moet maken voordat het beter wordt. Ik ben nu zo blij voor beide pony's en voor ons. Ze staan in de winter in een box en de deur is verlaagd voor ze, nu kunnen ze lekker naar buiten kijken. Voor de stal is een soort paddockje van aarde en hier staan ze een paar uur per dag in. Daarnaast mag ik ze een klein uurtje per dag op het weiland zetten, waar ze zich even goed kunnen uitleven. Dit weiland is straks voor hun in de zomer en er komen geen andere paarden en pony's bij. Ik heb geen andere mensen waarmee ik rekening mee moet houden en er is alle rust voor de pony's. Gelukkig is Barney dusdanig herstelt dat hij weer in de wei kan rennen en met ons kan mennen. Ik vind dat het ook gezegd mag worden als er een goede stalling is, ook al is het klein en is het vooral geschikt als je recreatief rijdt (er is geen bak). Ik loop nu vaak extra langs bij ze om een peentje te geven of nog even te wandelen met ze. Voor ons is de rust teruggekeerd en we hopen echt dat dit nog heel lang zo blijft.