ElCamino schreef:Toen wij naar Amerika gingen heb ik de volgende nummers genoteerd:
* de buren, hebben paarden en mijn ouders kunnen hen bellen wanneer er een wondje oid is.
* de dierenarts, bij twijfel ALTIJD bellen naar ze....(eerst buren vragen en wanneer zij niet het antwoord hebben of er niet zijn)
* nummer van een vriend die met de trailer kan rijden indien nodig !
* nummer van de slager ( wanneer je voor de keuze komt te staan)
* nummer van de Rendac, mocht er iets gebeuren en je paard pgehaald moet worden.
Ik heb echter wel afgesproken dat ze ALTIJD proberen mij te bellen. Ik wil wel weten wat er speelt, ook al kan ik er niks aan doen en verpest het mijn vakantie eventueel.
Ik heb de afspraak dat mijn paarden NIET naar de kliniek gaan voor koliek.Andere zaken in overleg met mij.
IJzers hebben ze nu eenmaal, haal ik er voor vakantie niet af. een week voor vertrek laten doen en zonder gekke dingen moet dat voldoende zijn.
Lijstje voor wat ze te eten krijgen en dat is het...
Waar ik heen ga, is niet direct telefoon waarschijnlijk. Ben wel (via via) voor noodgevallen te bereiken, maar dat zal niet á la minute zijn.
Wat betreft de ijzers.. Ik laat ze er dinsdag afhalen en ga pas over ruim 2 weken op vakantie. Dus mochten de hoeven in die 2 weken heel slecht of gevoelig worden, dan kan ik altijd nog de hoefsmid laten komen.
Een lijstje van eten is niet nodig, want ze staan dag en nacht op de wei, krijgen vakantie en hoeven dus niet bijgevoerd te worden (gelukkig
)
Javayo schreef:Je ouders kennen de basis toch? ik zou het laten bij een lijstje met de belangrijke telefoonnummers die ze bij twijfel of nood kunnen bellen. Ze kunnen zelf wel bedenken wat ze met kleine wondjes moeten doen als je zorgt dat de middeltjes overzichtelijk klaar staan. Als jij als kind viel wisten ze toch ook of ze het zelf konden schoonmaken/verbinden of dat je naar de EHBO moest?
Zou me er niet druk om maken welke halsters ze om moeten. dekens en voer zal ook niet zo van belang zijn begrijp ik uit je post. hooguit misschien instructies met welke weersomstandigheden je ze binnen wilt hebben of dat ze altijd buiten mogen blijven staan?
Lijkt me niet zo handig als ze m'n paard gaan verbinden
Ze kunnen met elk weersomstandigheid buiten blijven, ze zijn niet van suiker gelukkig en in de winter staan ze ook (overdag) met vorst buiten, dus dat komt wel goed
Lindt2007 schreef:Bij mij is het ook een aantal keren voor gevallen dat ik voor langere tijd (lees: enkele maanden) niet thuis was. Enige wat ik had achtergelaten was een lijstje met belangrijke telefoonnummers, en een voerschema. (ik had ook een vaste verzorger, en weet dat mijn ouders goed voor de paarden zorgen (ook alleen basis kennis, maar meer dan genoeg). Verder lijkt mij dat een telefoonnummer van je bijrijder genoeg moet zijn, waar ze terecht kunnen voor overige vragen bijv. bij wondjes. Ik neem verder ook aan dat als er echt wat ernstigs aan de hand is dat je in het buitenland ook gewoon een telefoon hebt waarop ze je kunnen bereiken. Verder: probeer het los te laten, ze hebben je paarden toch wel vaker verzorgd als ze thuis staan, neem ik aan?
Ja, voor maximaal 1 week
rien10 schreef:Tja, wel herkenbaar hoor, maar ik heb door de jaren wel geleerd dat één notitie velletje net zo goed werkt als een heel schrift vol.

Ik heb tot nu toe heb ik 2 velletjes met daarop:
telefoonnummers, wondjes, dik been, mank lopen, loes:mank lopen (heeft artrose dus vandaar eigen kopje), beweging (staat bv dat de ene helemaal vrij is en de andere wel gereden mag) en overige zaken (paar extra minder noodzakelijke dingen:dat ze geen voer hoeven, geen vliegenkappen op etc)
Lijkt me meer dan genoeg