Even een stukje geschiedenis: toen ik 16 was heb ik mijn toenmalige pony verkocht. Hij was toen 3 jaar oud. Achteraf bleek hij bij een handelaar terecht zijn gekomen en ik ben hem heel lang kwijt geweest. Nu, sinds 3 maanden, heb ik hem weer terug. Dankzij bokt

Moreno was zogenaamd niet te rijden bij de mensen waarbij ik hem weer vandaan heb gehaald en hij was gewoon een leuke gezelschapspony. Beetje zonde op 7-jarige leeftijd vond ik en ik dacht dat die mensen zich aanstelden. Bovendien was hij mijn jeugdliefde dus ik nam hem terug en pakte thuis het werk weer op. Wat mij al opviel was dat het zadel wat ik erbij kreeg, dat deze te lang was voor zijn korte ponyrug. Zadel gelijk gedumpt en een nieuwe, passende terug gekocht. De eerste x op mor was een ramp. Hij gooide me eraf tijdens een rodeo en ik kneusde gelijk mijn pols.
Ik ben er weer op gestapt en heb hem flink aangepakt, want hem laten wegkomen met een bokpartijtje is niet mijn stijl. Eigenlijk ging het steeds beter! Ik blij

Op een dag reden wij op de renbaan (500m) en hij had super gereden! Netjes laag en voorwaards en geen stap verkeerd. Ik dacht: hij mag op het lange stuk wel ff zn gas opentrekken om even lekker uit te waaien. Hij zette zijn achterhand eronder en ik dacht echt heel even dat ik doodging. We gingen zo ontzettend hard!! Tranen stonden in mijn ogen. Binnen een mum van tijd zaten we op de helft en hij bleef afzetten, ondanks dat ik probeerde om hem terug te nemen. De bocht kwam al in zicht en deze kon hij met deze snelheid echt niet nemen. Ik zat al helemaal klaar om een flinke klap tegen te grond te maken, maar besloot wegens de snelheid toch maar alles eraan te doen om te kunnen blijven zitten. We kwamen met zijn tweeen tot stilstand in de sloot.
Ik begon me te beseffen dat dit rampengedrag was en levensgevaarlijk. Tandarts laten komen en osteopaat erbij. De tandarts trok idd een wolfstandje die op de plaats van het bit zat en de osteopaat vond ook bizarre blokkades. Zowel zijn linker als rechterkant zat muurvast en nadat dit behandeld was dacht ik echt dat het stukken beter ging!
Het rijden weer opgepakt en dit ging super. Tot ik een buitenritje ging maken, ik wil endurance met hem gaan starten dus veel buiten ed is heel belangrijk.
Zolang moreno in zijn eentje loopt is het een voorbeeldpony. Een stofzuigertje van het asfalt, het toppunt van ontspanning. Je kan overal met hem heen en hij is absoluut bomproof. Tot er andere paarden in het zicht komen. Dan gaat hij steigeren en kijken wie er het sterkst is, waar ik natuurlijk niet tegenop kan boksen. Als er andere paarden voorbij komen in welke gang dan ook, dan moet hij er voorbij, zo snel en hard mogelijk en met zoveel mogelijk kabaal.
Ik rijd hem met een lichtgewicht zadel nu en een hoofdstel met een simpel gebroken bitje. Verder geen hulpmiddelen oid want daar ben ik niet zo van. Ik sta open voor alle tips en andermans ervaringen. Ik weet namelijk niet meer waar ik het aan moet koppelen

Groetjes!