Als het bij je paard helpt is zijn methode bruikbaar zou ik zeggen. Maar dat er ook paarden zijn die op deze manier absoluut niet behandeld willen worden wordt vaak vergeten (en niet genoemd wat wel logisch is). In het boek wordt er trouwens wel een genoemd, dat renpaard dat alleen voor het dekgeld de rest van zijn leven in afzondering leefde. Maar ook sommige jonge paarden 'zonder verleden' accepteren deze behandeling niet. Ik vraag me wel eens af of deze trainingsmethode niet erg extreem is. Een mens haalt een paard van stal, laat hem los in de roundpen en roept vervolgens op alle mogelijke manieren tegen het paard dat hij agressief en dominant is en dat dit menselijke roofdier pas vriendelijk wordt als het paard zich onderwerpt. Ik denk dat dit soort geestelijke klappen 10 keer zo hard aankomen als lichamelijke.
Een voorbeeldje op menselijk gebied: Ik stap op de trein in de spits en weet een leeg plekje te bemachtigen. Ik zit nog maar net of een of andere lomperik probeert zich naast me op het bankje te persen. Ik krijg flink wat duwen en elleboogstoten voor hij zit en ik zit de resst van de reis te mokken. In mijn hoofd voer ik alle martelingen op hem uit die ik had gedaan als ik niet zo goed opgevoed was..
Vervolgens stapt de man uit, ik ga weer verder met mijn boek en de volgende dag ben ik alles al weer vergeten. Scenario twee: ik stap tijdens op de trein en weet een leeg bankje te vinden en aangezien de trein zo goed als leeg is zet ik mijn tas naast me. Ik zit nog maar net als iemand tegenover me plaats neemt die zich om de een of andere reden ergens aan ergert. Vervolgens begint hij mij uit te schelden voor alles wat slecht en lelijk is en ik zit verstijfd op mijn plek van verbijstering. De man stapt uit en ik ben nog steeds net bij zinnen; de rest van de week sta ik 's ochtends wel een uurtje eerder op om met de auto te gaan, die trein hoef ik vooralsnog even niet te zien...
Er zijn in mijn ogen zoveel andere methodes (en betere) om een betere band/vertrouwensrelatie met je paard te krijgen dat het lang zal duren voor ik aan Monty Roberts zal denken. Ik heb zijn boek gelezen en de video van het mustangtemmen gezien. Of zo'n paard na drie dagen op de vlucht te zijn zich met al zijn verstand over kan geven aan zijn achtervolger denk ik niet. Ik heb liever dat het iets langer duurt maar dat het paard bij zijn volle verstand is wanneer hij zich aan mij 'overgeeft'.
Laatst bijgewerkt door Anoniem op 11-11-22 17:36, in het totaal 1 keer bewerkt