Die trektochten lijken mij ook heel tof, maar dat is voor de combi breed paard en mijn slechte fysiek niet haalbaar. Dan zal ik toch eens aan een smaller paard moeten. Ik ga het de komende jaren wel proberen te rekken tot een uur of 4-5 in het zadel, zonder al te veel pijn.
Goed zo , kvulden! De aanhouder wint.
Vandaag ook voor het eerst weer wat met mijn paardjes gedaan, maar valt me toch tegen. Ik word maar niet echt beter. Irritant vind ik dat. Met de paardjes is wel heel leuk, maar ik moet echt mijn krachten goed verdelen, want ik ben zo slap en kortademig. Ik lijk wel een astmapatient.
Morgen wel een rit op de planning, maar wel gezegd dat ik het even tustig aan doe. Hoef er niet weer naast te liggen.
Vandaag het L-etje op de grond, achteruit meegenomen, balkjes achteruit en de halfsteps. Dan heb ik mijn merrie al pissig!

Maar vooral die halfsteps beginnen ergens op te lijken. Ze heeft dan zoveel (boze) voorwaartse energie, die ik dan in kan zetten. Wel opletten dat ze me niet bijt, dan. Dingen die ze moeilijk vindt, lost ze op door te bijten. In bet begin werd ik daar nogal pissig om, maar nu laat ik het maar. Als ik ook boos word, hebben we helemaal ruzie en komen we nergens. Als ze echt gericht bijt, grijp ik wel in, maar dat heeft ze ook door, dus het touw is de pineut. Prima. Wordt vanzelf beter als ze er zelf ook vertrouwen in krijgt.