Mindim schreef:[Dan zouden ze nog liever 23 uur per dag op stal staan volgens jou? Dus zelfs de natuur voldoet in jouw ogen niet genoeg en dan is de stal beter? Vreemde theorie.
Maar nogmaals als een paard het zo fijn heeft op stal en wanneer het daar ongewenst gedrag vertoont wordt dit geweten aan het niet opvoeden van een paard, waar komen stalgebreken dan vandaan?
Mijn stalpaard (hengst)neem ik toevallig wel eens mee naar huis, waar hij heerlijk in de (ongelijke, ruwe, niet ingezaaide) wei staat met een ponyruin, met mogelijkheid tot binnen komen.
Hij is dan redelijk veel binnen en gaat zonder gehinnik naar de andere pony na een paar dagen weer opgewekt naar "huis" , zijn stal.
Hij raakt wel in de stress als ik niet op mijn normale tijd, tussen de middag, op stal kom, maar niet van het stalleven op zich.
Voor veel paarden is regelmaat een belangrijke factor en die routine niet "geestdodend".
Paarden die stalondeugden ontwikkelen doen dat om een scala van redenen en niet alleen "omdat ze op stal staan". Soms missen ze een vriendje, hebben ze honger, niet genoeg afleiding, of juist te veel drukte om zich heen, anticiperen ze op iets (een "rot" ruiter kan een paard ook in zijn vrije tijd flink van streek maken!) of gaan er gewoon bv aardstralen door de stal of iets anders dat ze voelen, ruiken of horen waar wij geen erg in hebben. Verwisselen van stal kan sommige wevers bv spontaan genezen. Van windzuigen weten we al dat het meer met de maag te doen heeft dan wat dan ook en veel stalondeugden hebben te maken met verkeerde voeding(stijden).
Routine is niet geestdodend, 23 uur in een box zonder sociaal contact en uitzicht wel. Verder ontstaan stalondeugden dus niet door de onopgevoedheid van het paard en ook het vervelende van de stal vinden wordt dat niet, zoals werd beweerdEn nee, de natuur voldoet ook niet. Natuur is niet ideaal. Natuur is strijd om te overleven. Honger en dorstperiodes, gevechten, aanvallen... Paarden zijn helemaal niet gelukkig in de natuur! Ik weet niet waarom die gedachte bestaat? Wellicht omdat wij het zo romantisch vinden, die vrijheid?
Ik beweer nergens dat de natuur ideaal is, Ik ben niet naief dat ik denk dat het in de natuur over rozen gaat. Waarom denk jij dat paarden in de natuur niet gelukkig zijn, hoe kom je bij die gedachte?Paarden gedijen beter met regelmaat van voedsel, werk en ontworming en hoefverzorging etc. Waarom zouden we ze ontnemen waar ze beter van worden? Om het te vervangen met laten over eten en vet en lui worden?
Waar staat dat men ontneemt waar ze beter van worden? Ik heb nergens gelezen dat paarden maar niet meer moeten worden ontwormd, gevoerd, aan het werk gezet of behandeld door een hoefsmid. En welke paarden worden volgens jou dan dik en overeten en lui?Als je naar de natuur kijkt, moet je dat doen met de juiste ogen. En niet met het idee dat de natuur ideaal is.
Ik weet prima hoe de natuur in elkaar steekt en de voor en nadelen daarvan voor dieren, dus iets minder belerend mag ook. Msschien is jouw beeld van de natuur ook niet ideaal, daar wel eens aan gedacht?Paarden kunnen op diverse manieren gehouden worden, al naar behoefte van het individuele paard. Je kunt niet een vorm van houden op zich totaal veroordelen. Zelfs binnen "op stal houden" zijn er ontzettend veel variabelen!
(Evenals binnen " op het land houden" , maar daar gaat de discussie niet over).
Dat maak ik voor me zelf wel uit. Veel variabelen zijn er zeker, maar alleen op stal, is imo not done.Ik wil trouwens wel met klem benadrukken dat opgroeiende dieren nut hebben van overvloedige beweging en sociale ontwikkeling (dus met andere paarden). (Daarbij is op laten groeien in de wei goedkoop voor de eigenaren.)
Daarom wordt voor hen (opgroeiende dieren) gekozen voor 24/7 weidegang. Het is de makkelijkste manier om daaraan te voldoen. Maar het zou ook anders kunnen, dat is heus niet meteen slechter.
Waar op wordt gelet is of er genoeg groei is en de dieren vruchtbaar worden en gezond zijn en blijven. Dat zijn graatmeters voor succes van een methode. Ongelukkige paarden vallen terug in groei en gezondheid en zijn minder vruchtbaar. Het is wel degelijk fysiek meetbaar hoe een paard er mentaal bij staat.
Sommige paarden doen het "in de opfok" helemaal niet zo goed en gedijen beter in een groepje met volwassen dieren of met 'snachts op stal waar ze rustig kunnen eten en slapen bv.
Nogmaals, nooit het individuele paard uit het oog verliezen! Leidraden en idealen zijn mooi, maar niet meer dan dat. Een handvat, een streven, maar wat niet kan, kan niet en waar een paard onder lijd, deugt niet voor dat paard. Hoe mooi het theoretisch ook klinkt.
Ik heb nergens beweerd dat je niet individueel naar een paard moet kijken, dat er een groot grijs gebied is, want dat is er. Jammer dat jij denkt, dat mensen maar star en zwart wit denken, als je mijn posts eens had doorgelezen, dan zie je dat ik dat helemaal niet doe. Dus lees je beter in voor je gelijk een oordeel vormt.DendroFleur schreef:We hadden het zelf anders gedacht maar in belang van het paard daar dus vanaf moeten wijken.
Dat is de juiste instelling.