Bokt.nl

pol013 schreef:

@SV:Ik walg van niemand. De instelling van veel mensen in dit topic stuit mij tegen de borst. Dat is wel een wezenlijk verschil. Het moet gratis en paardeneigenaren moeten er maar blij mee zijn.... Zij mogen dat prima van mij denken maar daarmee gaat mij wel de zin over om nog iemand de kans te geven veel van mijn paard te leren.

Citaat:

Tsja, als je niet houd van een vriendelijk paard waar je mee kunt buiten rijden/dressuren/springen/eventing/tuigloos rondhobbelen/wandelen/fietsen/freestylen/ alles al dan niet op wedstrijd.. etc. Prima, dan vind je dat niet leuk en kom je überhaupt niet in aanmerking.

Citaat:

In het belang van mijn paard is het alleen in zoverre dat rust roest. Maar ze komen toch buiten dus daar zou ik het al niet echt voor hoeven doen. Ik denk gewoon dat een paard dat misschien niet meer voorbij de Z dressuur of L eventing komt vanwege zijn leeftijd altijd nog een heel fijne leermeester kan zijn voor iemand die in de breedste zin van het woord van de paardensport wil genieten. En inderdaad anders mag hij van mij gewoon een paar jaar eerder deken en ijzerloos met pensioen. Zou het al spannend genoeg vinden om mijn gouden vriendje door iemand anders te laten rijden.
In Nederland snappen ze toch de waarde van een 'schoolmeester' niet. Dan kun je beter op een gratis paard of manege paard blijven rondrijden.

Oh en ik heb niet zo veel belang bij die ijzers of dekens hoor. Zijn maar lastige dure dingen maar horen er wel bij als je iets wil doen met dit paard op dit niveau. zelfs alleen buiten rijden vergt bij dit paard toch echt gewoon voorijzers. Een passend tuig is NOOIT een luxe.

ponyparadijs schreef:

De bijdrage is ook afhankelijk van de stallingskosten die betaalt worden vindt ik.

Mindim schreef:

Maar waar ik eigenlijk in het hele topic over struikel, is dat eigenaren de bijrijders schijnbaar op hun blote knietjes mogen danken, want zoveel naastenliefde is toch iets om dankbaar voor te zijn, want de bijrijder doet het schijnbaar zonder egoistisch motief alleen maar voor de eigenaar van het paard, een service. In dit licht bekeken, waarom zoekt men eigenlijk een bijrijdpaard, als wat mee betalen, met regelmatig langs komen, tijd en moeite investeren, allemaal zo veel moeite is?

Citaat:

In dit licht bekeken, waarom zoekt men eigenlijk een bijrijdpaard, als wat mee betalen, met regelmatig langs komen, tijd en moeite investeren, allemaal zo veel moeite is?

Kinke schreef:

ponyparadijs schreef:

De bijdrage is ook afhankelijk van de stallingskosten die betaalt worden vindt ik.

Waarom? Dus als je paard op een dure stalling staat is hij 'meer waard'?

ponyparadijs schreef:

Maar zo jij Kinke meer betalen voor een paard wat al Z loopt? In minder voor een paard wat alleen B loopt?

Mindim schreef:

Eigenaren die laten betalen voor verzorgen, dat snap ik ook niet. Bijrijders die klussen doen op stal zouden om mij ook niet hoeven te betalen. Maar ik kan me heel goed voorstellen, dat wanneer een paard volpension gestald staat, ook de eigenaar geen tijd kwijt is aan mesten en dergelijke, je als bijrijder best een bijdrage kunt doen. WAnt onder het mom, 'ja maar ik help de eigenaar uit de brand', vind ik dan niet op gaan. Als bijrijder ben je dan alleen bezig met het uitvoeren van je hobby, met die reden zit je er op. Niet om een service te bieden aan een eigenaar. Ik heb jaren paarden bijgereden, omdat IK het leuk vond, niet om de eigenaar uit de brand te helpen, dat was nog nooit bij me opgekomen. Op zo'n moment vind ik het enkel een excuus om onder betalen uit te komen.

terpentijn schreef:

Bovendien wordt er nog wel eens over het hoofd gezien dat het uitmesten, hanteren (binnen en buiten zetten, longeren etc.) voor een enorm inzicht in de paarden op zich zorgt, veel en veel meer dan alleen het "opstappen en rijden" ooit te bieden heeft.
Ik ken(de) de paarden op zich vaak wel beter dan de eigenaar zelf, terwijl ik er niet op reed.
Die dagelijkse uitmesterij en OMGANG met (heel verschillende) paarden is juist waardoor je leert, met paarden om te gaan.

Je kent ze "van haver tot gort" zeg maar, een in mijn ogen toch niet onbelangrijk aspect als je er later op wil of mag stappen, om ze te rijden.

Daar hoort ook het basis-stalwerk bij, zeker voor diegenen, die nog geen eigen paard hebben, maar dat wel zouden willen: het is niet alleen rijden, het is het hele pakket.

ponyparadijs schreef:

terpentijn schreef:

Bovendien wordt er nog wel eens over het hoofd gezien dat het uitmesten, hanteren (binnen en buiten zetten, longeren etc.) voor een enorm inzicht in de paarden op zich zorgt, veel en veel meer dan alleen het "opstappen en rijden" ooit te bieden heeft.
Ik ken(de) de paarden op zich vaak wel beter dan de eigenaar zelf, terwijl ik er niet op reed.
Die dagelijkse uitmesterij en OMGANG met (heel verschillende) paarden is juist waardoor je leert, met paarden om te gaan.

Je kent ze "van haver tot gort" zeg maar, een in mijn ogen toch niet onbelangrijk aspect als je er later op wil of mag stappen, om ze te rijden.

Daar hoort ook het basis-stalwerk bij, zeker voor diegenen, die nog geen eigen paard hebben, maar dat wel zouden willen: het is niet alleen rijden, het is het hele pakket.

So true! Inderdaad juist door de dingen er omheen krijg je inzicht in het paard en de paarden

terpentijn schreef:

Dit is ook echt zo: dekentje op-dekentje af... halster aan, de ene steekt de neus er meteen in, de andere doet er weer weken moeilijk mee, de ene reageert zus, de ander zo, de ene moet je flink terugzetten bij naar de wei (of terug naar stal) brengen, de ander kan juist weer niet tegen druk.
Merries met veulentjes er bij... je kent ze VOOR de veulens, je ziet de merrie (s)veranderen in hun drachtigheid, je ziet ze nadat de veulens zijn afgespeend, je ziet de veulens ook opgroeien, je ziet de oudere fokmerrie OUD worden , je ziet de hengstveulens geboren worden en tot echte mannen uitgroeien, je ziet het jonge spul beleerd worden... wat een LESSEN allemaal, dagelijks weer.

Ja, het zijn allemaal paarden, maar een standaard aanpak is slechts een onderliggende rode draad, voor de rest moet je het individuele in die paarden wel leren zien.
En ja, het ene paard is VAN NATURE meer individu, dan het andere.
Dat zijn niet noodzakelijkerwijze de hengstjes, van een jaartje of 2-3, want ik ben wel merrietjes-in-aanleg tegengekomen van een jaartje of 1-2 die veel en veel dwarser waren.

Dagelijkse omgang met veel verschillende paarden en leeftijden is gewoon goud waard... je leert ze lezen (of jezelf een paard lezen).

Dat neem je mee naar je eigen paarden.