De een wil bij wijze van spreken er niet eens bij zijn en dat wij het van A tot Z regelen.
De ander heeft al besloten dat hij achter in het land ingeslapen moet worden, daar nog 5 uur moet liggen om afscheid te kunnen nemen. Vinden vervolgens het paardonterend als hij met de tractor verplaatst word en willen niet dat hij ergens onder zeil ligt, want er moet een soort altaar gemaakt worden.
Ohja en willen het ook op vrijdag doen, zodat ze zelf het weekend kunnen bijkomen( en wij een weekend met een dood paard op het erf zitten )
Ik zeg dit even heel erg gechargeerd, want al die wensen: Ik snap ze echt, vanuit een eigenaar gezien: Echt waar, ze zijn super logisch!
Maar voor ons is het wel eens lastig

Maar nogmaals: gelukkig komt het weinig voor, een heel groot deel kiest ook voor inslapen bij een DAP omdat ze het ophalen door de rendac niet prettig vinden.
En, elk paard inslapen vind ik gewoon verdrietig. Ook het proces ernaartoe is soms zo verdrietig, als mensen bij jou om raad komen, of soms ook juist niet bij jou om raad komen terwijl je denkt: inslapen zou beter zijn.
Onze rol is gewoon lastig: het is ons erf, maar niet ons paard. En die belangen zijn niet altijd hetzelfde
