Ik betaal mijn pony ook volledig zelf.
Eigenlijk mocht ik helemaal geen pony van mijn ouders, maar ik heb dan toch stiekem gekocht toen ik achttien jaar werd.
Ze hebben er uiteindelijk geen halszaak van gemaakt, maar de voorwaarde was dan wel dat ik de volledige verantwoordelijkheid op mij nam, inclusief de financiële kant.
Ik werk dus op zaterdag en in de vakanties.
Ondertussen ben ik afgestudeerd (als Master in het Vertalen trouwens, dus ik heb wel een universitaire opleiding gevolgd) en kan ik beginnen uitkijken naar vast werk.
Het is niet altijd even gemakkelijk om het helemaal alleen te doen, denk daar maar goed over na.
Ook ik had een ruim 'potje' gespaard voor eventuele DA-kosten, maar na een kliniekopname voor koliek en een aanslepende beenblessure (inclusief RX-foto's, medicatie, etc.) is dat toch hard geslonken.
Ook qua tijd en verantwoordelijkheid loopt het niet altijd van een leien dakje. Ik sta op een stal met weiland waar helemaal niks wordt gedaan. Ik sta er dus altijd alleen voor, en geloof me, in de winter vervloek ik het daar soms wel eens.
MAAR als je dan terugkomt van een heerlijk ontspannen wandeling met je EIGEN pony die je helemaal zelf beleerd en opgevoed hebt, en je ziet hem dan lekker met zijn snoetje in het gras staan, is het het allemaal wel waard!