Ben benieuwd naar waarom je het vraagt TS. Als potentieel eigenaar of pensiongast?
Wij hebben de paarden aan huis in een soort hybride paddock paradise vorm. Wat ik daarmee bedoel is dat ik niet tot de die hards hoor, zoals die hier ook beschreven zijn. De personen die je voor alles uitmaken als je zegt dat jouw paarden in de nacht op stal staan (ópgehokt noemen ze dat

). Ons paardendeel is ook onze achtertuin. Ik wilde echt niet uitkijken op een saai stuk weiland met een bak eraan vast. Nu ziet het eruit als een Groningse slingertuin (in de basis dan haha).
Ik vind dat wij een paradijs hebben voor onze paarden en ik denk dat onze paarden dat ook vinden. Wij hebben hele speelse paarden. De paden hebben voor ons echt meerwaarde (we gaan er nog meer maken). Je ziet ze met elkaar spelen en keuzes maken over welk pad ze op welke manier nemen. En ze changeren inmiddels super handig door alle bochten.
Daarnaast zijn ze gek op de heuvel, de schuilstal in de heuvel en houden ze van gluren bij de buren. Hun leven is echt veel minder saai dan op alle stallen waar ik hiervoor heb gestaan. Oh en dan vergeet ik de vijver! Wat een rijkdom is dat!
[
Video ]
[
Video ]
Mijn paarden staan in het koude seizoen op stal in de nacht (van 18.30-7.00). Dat vinden ze fijn, maar zodra het licht is willen ze naar buiten.
Nadeel:
Wij zijn áltijd aan het werk! Naast fulltime banen. We zijn nu ons tweede jaar in gegaan met de paarden aan huis. Ik ruim elke dag alle mest op. Dat gebeurde niet in pension en zeker niet in de wei. Hier wel. Mijn paarden zijn dus ook ‘schoon’ van wormen.
Ander nadeel: we leren veel door trial en error. Ach nadeel… we hebben fouten gemaakt en daar leer je van.
Anderzijds hebben we een keer of twee per jaar te maken met waterellende door zwijnerij van het waterschap, waar we dus zelf niks aan kunnen doen. Hopelijk dit jaar voor het laatst. Ik merk dat ik daar veel zorgen van heb en de neiging heb om te denken: ohhhhhh wat érg voor onze paarden. Maar dan kijk ik om me heen en zie andere paarden ook in de natheid en zelfs blubber staan staren in een hoekje van een zandpaddock. Dat maakt het relativeren makkelijker, want de onze hebben nog zat droge stukken, schuilopties en meer uitdaging (beweging).
Ander nadeel: ik dacht dat elk paard gelukkig zou worden. Nadat we drie maanden een pensionpaard hebben gehad, weet ik dat dat niet zo is.
Stom vind ik: dat mensen denken dat dit een goedkope vorm van paarden houden is. Het is zelfs duurder zoals ik het doe, maar geeft enorm veel meerwaarde voor de dieren!